To life story του Παναγιώτη Δεληγιαννίδη

Όλα έμοιαζαν ιδανικά. Το ενδιαφέρον από το εξωτερικό, η προοπτική της ποδοσφαιρικής, αλλά και γενικής εκπαίδευσης μακριά από τις ελληνικές παθογένειες, το όνειρο για μια μεγάλη καριέρα.
To life story του Παναγιώτη Δεληγιαννίδη

Ο Παναγιώτης Δεληγιαννίδης στην τρυφερή ηλικία των 16 ετών, το καλοκαίρι του 2012 ετοίμαζε βαλίτσες για Αυστρία. Η μοίρα είχε διαφορετική γνώμη...

 Λίγες μέρες πριν την αναχώρηση του μικρού, ληστές μπήκαν στο σπίτι της οικογένειας και το έκαναν φύλλο και φτερό. Αναλογιζόμενος τη σημειολογία του γεγονότος, ο μικρός το θεώρησε ως κακό οιωνό για τη νέα σελίδα που θα άνοιγε στη ζωή του κι έμεινε Θεσσαλονίκη. «Δεν ήθελα ν' αφήσω την οικογένειά μου», λέει. Η επιλογή του μόνο σε κακό δεν του βγήκε. Αντί για την Αυστρία, κατέληξε στον ΠΑΟΚ. Ως πρωταθλητής με τους Μπέμπηδες, μέλος της Μικτής Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Νέων. Ο Δικέφαλος εκτίμησε το φυσικό ταλέντο του νεαρού μεσοεπιθετικού και τον έστειλε νωρίς, νωρίς να προπονηθεί με την πρώτη ομάδα για να... ψηθεί. Φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ σε φιλικά προετοιμασίας, σκόραρε, κατέγραψε τα πρώτα χιλιόμετρα στο κοντέρ κι έπειτα επέστρεψε στις Ακαδημίες για να στεφθεί πρωταθλητής αρχικά με την Κ17, την περασμένη σεζόν με την Κ20 και να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού στην Εθνική.

Όχι κι άσχημα για ένα παιδί που ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο περισσότερο από αντίδραση. Ο πατέρας του ήθελε να τον γράψει στο τένις, εκείνος όχι και για να τον... πικάρει του ζήτησε να γίνει ποδοσφαιριστής. Όπως κάθε πατέρας που σέβεται τον εαυτό του, ο πρεσβύτερος Δεληγιαννίδης ικανοποίησε την επιθυμία του γιου του. Ποδόσφαιρο, λοιπόν. Οχι ως καπρίτσιο πλέον, αλλά ως τρόπος ζωής.

Ο επιθετικός που έγινε μπακ

Κατά τη διάρκεια της περασμένης σεζόν ο Δεληγιαννίδης... μεταλλάχθηκε. Ο Βλάνταν Ιβιτς διέκρινε πως με τη δύναμη και την ενέργεια που βγάζει στον αγωνιστικό χώρο μπορεί να βοηθήσει και ανασταλτικά και από το δεξί άκρο της επίθεσης τον γύρισε στο δεξί άκρο της άμυνας προκειμένου να του δώσει χώρο να βγει με ταχύτητα μπροστά για να δημιουργήσει παίκτη παραπάνω. Το πείραμα πέτυχε κι ο Δεληγιαννίδης μετατράπηκε σε ένα αποτελεσματικό full back.

Το περασμένο καλοκαίρι ήταν η ώρα της προαγωγής. Μαζί με τα φιλαράκια του Πόζογλου, Κουλούρη, Σαββίδη, ο Δεληγιαννίδης εντάχθηκε στο ρόστερ της πρώτης ομάδας υπογράφοντας νέο επαγγελματικό συμβόλαιο.

Οι δυσκολίες της πρώτης σεζόν

Η πρώτη του σεζόν δεν ήταν ακριβώς όπως την είχε φανταστεί. Εχασε την καλοκαιρινή προετοιμασία λόγω επέμβασης στο ρινικό διάφραγμα, έμεινε πίσω κι όταν ανέβασε ρυθμούς για να καλύψει το χαμένο έδαφος, το κορμί του... διαμαρτυρήθηκε. Τρεις μυικοί τραυματισμοί στο ίδιο σημείο τον άφησαν εκτός δράσης για σχεδόν τρεις μήνες. Δούλεψε πολύ για να επανέλθει και μέσα από τις προπονήσεις συνέχισε ν' αναζητά την πρώτη του ευκαιρία. Την πήρε στη Νέα Σμύρνη, όντας περισσότερο ανυπόμονος παρά αγχωμένος για τη συμμετοχή του. Πριν το παιχνίδι. Διότι, μετά είχε την αγωνία να δει πως τα πήγε. Ν' ακούσει τα σχόλια του προπονητή και των υπόλοιπων ανθρώπων της ομάδας.

Έπεται συνέχεια...

Πλέον ο Παναγιώτης Δεληγιαννίδης πλέον μπορεί να σβήσει τον πρώτο από τους στόχους που έχει θέσει και να συνεχίσει την προσπάθεια για την καθιέρωση ακούγοντας τις συμβουλές του Δημήτρη Σαλπιγγίδη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στην ομάδα τον βοηθά και τον συμβουλεύει. Το μέλλον, άλλωστε, ανήκει στον ίδιο και την υπόλοιπη χρυσή φουρνιά του Δικεφάλου. Κι από πίσω έρχεται κι ακόμα πιο μικρός Δεληγιαννίδης. Ο μικρός αδερφός που στα 12 του θεωρείται μεγάλο ταλέντο.

Διαβάστε ακόμη...