Ήθελα τον Τσιρίλο,ήθελα και τον Σέζαρ, και τον Σικαμπάλα και τον Μασμανίδη στο κέντρο μαζί του.Λίγο πιο πίσω τους Μπασινά-Ντενίλσον και επίθεση τον Ογκουνσότο με τον ΛούκαΤόνι. Γαμώτο οι άλλοι κάνουν μεταγραφές και εμείς ακόμα τίποτα…
Έπεσα για ύπνο....
Ξύπνησα μετά από δέκα ώρες με τις μεταγραφές να γίνονται όλες μέσα στα όνειραμου και ο ΠΑΟΚ πρωταθλητής 2008.
Όμως αργότερα θυμήθηκα ότι λίγο πριν ξυπνήσω είχε εμφανιστείμπροστά μου ο υπεύθυνος των μεταγραφών,ο τεχνικός διευθυντής Ζήσας Βρύζης.
Με έδειξε ένα ΑΔΕΙΟ ταμείο και σήκωσε τους ώμους του.
Στην συνέχεια μεέπιασε από το χέρι, άνοιξε μία πόρτα καιξαφνικά βρεθήκαμε στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας.
Μου έδειξε μία ΓΕΜΑΤΗ εξέδρα που όμωςαντίθετα με όσα είχα συνηθίσει δεν έκανε την γη να τρέμει. Γεμάτη εξέδρα, άδειααπό φωνή…
«Τι σκατά όνειρα βλέπω; Λες να με χάλασε αυτό των Ζωνιανών,τώρα που πήγα Κρήτη με τον kritiko;»σκέφτηκα...
Πάλευα να καταλάβω τιήταν αυτό που είδα. «Ρε Ζήσα Βρύζη τι ήθελες να με πεις ρε γαμώτο;»
Αργότερα θυμήθηκα κάτι και άρχισα να μονολογώ περπατώντας στον δρόμο:
«Όταν έγινα ΠΑΟΚ , δηλαδή όταν γεννήθηκα, το ελληνικόπρωτάθλημα γινόταν επαγγελματικό!Πανάθεμα το, γάμησέ τα επαγγελματικό. Πέντε χρόνια μετά, κατακτούσαμε το πρωτάθλημα αλλά εγώ λόγω τηςμικρής ηλικίας θυμάμαι μόνο μία φοράεκείνη την σεζον τον εαυτό μου στην Τούμπα σε Κύπελλο με βάζελο .
ΤΙ ΕΜΕΙΝΕΧΑΡΑΓΜΕΝΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ; ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ Ο ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΜΠΑΣ ΡΕ ΝΙΚΟΛΑ.
Αυτό που θυμάμαι περισσότερο ήταν ο σεβασμός των πατεράδων μας στους οργανωτές της εξέδρας… Δέκα χρόνια περίπου μετά, αυτό που παρατηρούσαήταν ότι αντίθετα με μερικούς από εμάς ο σεβασμός για όσους έκαναν κερκίδα αλλά και ο θαυμασμόςκαι ακόμα ακόμα ο φόβος αν θέλετε ξεπερνιόταν.
Σίγουρα οι οργανωτές δεν είχαντην φυσιογνωμία των παλιών ΗΓΕΤΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΜΠΑΣ ωστόσο ένοιωθα γύρω μου ότι η κύρια αιτία του κακού ξεκινούσε από τουςίδιους μας τους εαυτούς.
Αργότερα χρόνια μετά κατάλαβα ότι οι άνθρωποι «καβαλάνε»εύκολα το καλάμι.
Κατάλαβα ότι κάποιοι που ήθελαν να είναι οργανωτές τους ένοιαζεμόνο ο… τίτλος, αλλά έμαθα και ότι πολλοί νεαροί παοκτσήδες είτε σε ηλικία είτεστο πότε έγιναν παοκτσήδες με το που πάτησαν δύο- τρεις φορές στην Τούμπα καιπήγαν και καμιά σεζόν στα εκτός ,την είδαν ότι είναι ΠΑΟΚΑΡΧΕΣ και δενσεβόντουσαν τους μεγαλύτερους ηλικιακά παοκτσήδες.
Όχι οι νεότεροι δεν είναι πιο λίγο παοκτσήδες από τουςμεγαλύτερους αλλά σίγουρα πρέπει πάντα τα μαθητούδια να δείχνουν σεβασμό μέχρινα πάρουν… πτυχία αλλιώς τα πράγματα περιπλέκονται.
Οι μικροί πρέπει ναμαθαίνουν από τους μεγαλύτερους…
Κάπου εκεί λοιπόν χάθηκαν πολλά.
Πλέον μιλάμε για τον θρύλοτης Τούμπας, καθώς οι λίγοι πλέον τυχεροί που τον έχουμε ζήσει ξέρουμε ότι ηκαλύτερη κερκίδα της Ελλάδας που γίνεται -ευτυχώς- ακόμα στην Τούμπα, δεν έχεικαμιά σχέση με αυτήν την Τούμπα που ζούσαμε παλιά στον ΝΑΟ.
Κάτι πρέπει να γίνει.
Συνδεσμίτες εσείς μπορείτε να αφυπνίσετετον ΛΑΟ… Να τον κάνετε να ΣΠΑΣΕΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ.»
Ξαφνικά σταμάτησα τον… παθιασμένο ομολογουμένως μονόλογο μου!
Είχα φτάσει ήδη έξω από το σπίτικαι ο περιπτεράς κάτω στην γειτονιά που με άκουγε τόση ώρα με φώναξε: «Ρε μαλάκαΠαοκτσήηηηη, θα με πεις τι θέλεις εκτός του να γυρίσει ο χρόνος πίσω και να γίνει ξανά ο ΠΑΟΚ: ΠΑΟΚ με αρχ…ία;;»
Ξύπνησα από τον λήθαργο! Ο αλλόθρησκος ο περιπτεράς θεωρούσεέναν ΠΑΟΚ δυνατό , τον ΠΑΟΚ με καυτή Τούμπα! Μα σωστά αυτός είναι ο ΠΑΟΚ!
Ποιος Μέσι ρε; Φέρτε μου για μεταγραφή την ΘΡΥΛΙΚΗ ΤΟΥΜΠΑ!
Όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε αδέρφια.
aparadektos
paokmania.gr
