Η μέρα που δε θα ξεχάσει

Ήταν η μέρα που ο Ράζβαν Λουτσέσκου έδειξε ένα διαφορετικό πρόσωπο στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε του παιχνιδιού.

Συγκινησιακά φορτισμένος, με δυσκολία κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυα του για το τεράστιο αυτό επίτευγμα που είχαν πετύχει οι «ασπρόμαυροι».

«Είναι απίστευτο.... Αρχίζουμε να το καταλαβαίνουμε. Και είμαι πολύ περήφανος για όλους τους ανθρώπους με τους οποίους δούλεψα. Τους παίκτες, τους συνεργάτες μου, τους φροντιστές, τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ. Όλους. Όλους τους ανθρώπους που είναι μαζί μας αυτά τα δυο χρόνια.

Μπορεί άλλες φορές να παίξαμε καλά, ή λιγότερο καλά, αλλά ήμασταν πάντα ενωμένοι, πάντα συγκεντρωμένοι. Όταν όλοι τελειώσουμε την καριέρα μας, θα λέμε σε όλους πως σε μια χώρα στο ποδόσφαιρο, κάναμε κάτι σημαντικό» είχε δηλώσει τότε ο Ρουμάνος τεχνικός.

Η βραδιά εκείνη είναι σίγουρο ότι εκτός από την ποδοσφαιρική ιστορία θα μείνει ανεξίτηλη και στη μνήμη του Ράζβαν Λουτσέσκου.

Ήταν ο ίδιος άλλωστε που τη θυμήθηκε στην επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη, όταν ρωτήθηκε για το τι κρατάει πιο έντονα από την πρώτη του θητεία στον «ασπρόμαυρο» πάγκο.

«Αυτό που κρατώ είναι οι πυρσοί που άναψαν σε όλο το μήκος του λιμανιού, ένα βράδυ πριν από τη φιέστα με τον Λεβαδειακό. Τη χαρά των ανθρώπων, του ιδιοκτήτη, γιατί κατορθώσαμε να πάρουμε τον τίτλο. Θυμάμαι τα δάκρυα μετά το παιχνίδι με το ΠΑΣ Γιάννινα για αυτό που πετύχαμε, τερματίζοντας αήττητοι στο πρωτάθλημα.

Έχω επίσης τις εικόνες από το τελευταίο παιχνίδι στην Αθήνα, στον τελικό με την ΑΕΚ, όπου ολοκληρώσαμε το νταμπλ, την τεράστια ευτυχία στον Λευκό Πύργο εκείνη τη βραδιά, αλλά και τον τρόπο που μιλούσαμε με τους συνεργάτες μου, που έλεγα ότι θα πρέπει να πληρώνουμε εισιτήριο στις προπονήσεις, λόγω της ποιότητας των ποδοσφαιριστών.»