Τρεις νίκες, ένας κοινός παρονομαστής

Δεν είναι μόνο η διαφορά από την οποία επέστρεψε ο Δικέφαλος, αλλά το γεγονός πως το έκανε στην τέταρτη περίοδο, η ποιότητα του αντιπάλου, το ότι έπαιζε εκτός έδρας, καθώς κι η σημασία της αναμέτρησης. Ωστόσο, το σημαντικότερο ήταν πως η νίκη αυτή ήρθε κόντρα στη ψυχολογία της ομάδας. Αν ο ΠΑΟΚ ήταν καλά δεν θα ήταν τόσο μεγάλο θέμα. Έχει πετύχει άλλωστε μεγάλες νίκες στην Ευρώπη. Η ομάδα όμως δεν έμοιαζε καλά τον τελευταίο καιρό, μετρώντας 2 νίκες και 6 ήττες στα οκτώ επίσημα παιχνίδια της. Δύο από αυτές τις ήττες είχαν έρθει με buzzer beater, αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.

Η χθεσινή ήταν η τρίτη νίκη της ομάδας. Όπως κι οι άλλες δύο τυχαίνει να έχει τον ίδιο παρονομαστή. Για την ακρίβεια δεν είναι ακριβώς τύχη, αλλά ικανότητα. Η άμυνα κι η ενέργεια που έβγαλε το σύνολο του Αριστείδη Λυκογιάννη στη χθεσινή τέταρτη περίοδο, ήταν κάτι που έλειπε τον τελευταίο καιρό. Ήταν το στοιχείο αυτό, που έφερε τον ΠΑΟΚ πέρυσι από την τελευταία θέση στην πέμπτη να διεκδικεί με την ακριβότερη ΑΕΚ μια θέση στα ημιτελικά.

Στις τρεις νίκες, με Ηρακλή, Γαλατάσαραϊ και Νίμπουρκ, πρώτα η άμυνα λειτούργησε σωστά για την ομάδα κι αυτό αποδεικνύεται κι από το νούμερα. Κόντρα στους κυανόλευκους δέχθηκε 69 πόντους. Απέναντι στην υπερηχητική Γαλατά μόλις 74 ενώ χθες έκλεισε την τρίτη περίοδο με 60 πόντους παθητικό και επέτρεψε μόλις 11 πόντους στο κρίσιμο τελευταίο δεκάλεπτο.

O κόουτς Λυκογιάννης στις δηλώσεις του έκανε λόγο για δύο σημαντικούς παράγοντες. Πρώτο για την πίστη, που έδειξε η ομάδα του και στη συνέχεια για την ψυχραιμία στις τελευταίες επιλογές σε άμυνα κι επίθεση. Η αλήθεια ή μάλλον η πετυχημένη συνταγή βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα δύο αυτά. Η πίστη, που έδειξε η ομάδα έφερε την τάπα του Τζόουνς στην τελευταία διείσδυση σε μία χρονιά, που ως τώρα όταν έχουν οι αντίπαλοι την τελευταία επίθεση, συνήθως είναι αυτοί που πανηγυρίζουν. Η ψυχραιμία φαίνεται στο μόλις ένα λάθος από το 30′ κι έπειτα, όταν κι ο ΠΑΟΚ έτρεχε να γυρίσει το παιχνίδι. Έχει να κάνει ακόμη και με τις βολές που δε χάθηκαν.

Κι αν κόντρα στον Ηρακλή αυτό δεν είχε φανεί καθώς η πίεση είχε φέρει λάθη, τότε με τη Γαλατά η κατάσταση ήταν και πάλι πανομοιότυπη. Ο ΠΑΟΚ χρειαζόταν νίκες, πόσο μάλλον μία τέτοια νίκη ουσίας, που τον βάζει σε τροχιά πρόκρισης στη συνέχεια του BCL. Μη ξεχνάμε άλλωστε πως η προσπάθεια για να συμμετέχει η ομάδα εκεί ήταν τεράστια από κάθε πλευρά. Αν οι παίκτες κοιτάξουν πότε πανηγύρισαν φέτος, τότε θα καταλάβουν αμέσως ποια είναι τα κλειδιά για να συνεχίσουν να το κάνουν και την υπόλοιπη χρονιά.