Μπράντον Τόμας: “Πριν τον Άρη λέγαμε ή θα γράψουμε ιστορία ή θα φάμε μπουνιές, δεν ήταν πολύ σωστό να κατέβουμε από το λεωφορείο”

Ο ΠΑΟΚ έχει την τάση να συνδέεται στενά με ποδοσφαιριστές, που έχουν φορέσει ή φορούν ακόμη την ασπρόμαυρη φανέλα με τον δικέφαλο. Είναι κάτι που γίνεται από παλιά και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ένας από τους παίκτες που ανήκει σε αυτή την κατηγορία είναι ο Μπράντον Τόμας.

Ο Ισπανός επιθετικός έχει ιδιαίτερη ταύτιση με τον ΠΑΟΚ και με την Θεσσαλονίκη. Στα τρία χρόνια που αγωνίστηκε κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, αγωνίστηκε σ’ έναν τελικό Κυπέλλου, παντρεύτηκε στην συμπρωτεύουσα, ενώ εκεί απέκτησε και ένα παιδί. Πλέον, το “ταξίδι” του τον έχει βγάλει στην Κύπρο, όπου και αγωνίζεται με τον Απόλλωνα Λεμεσού.

Το SPORT24 μίλησε με τον Τόμας και τη νέα περιπέτεια στην καριέρα του. Φυσικά, η συζήτηση ξεκίνησε με το πώς ένας παίκτης που έχει συνδεθεί τόσο με τον ΠΑΟΚ ξεκινάει για μία διαφορετική περιπέτεια.

ΕΑΝ ΈΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΘΑ ΉΤΑΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΟΚ

“Ήμουν στην Μαγιόρκα, διακοπές με την οικογένειά μου στο σπίτι μου, ήρεμος. Από την Ελλάδα φυσικά υπήρχε ενδιαφέρον. Ομάδες σίγουρα ρώτησαν για εμένα, αλλά δεν άκουγα τίποτα. Εάν έμενα στην Ελλάδα, θα ήταν μόνο για τον ΠΑΟΚ, για κανέναν άλλον.

Ο ΠΑΟΚ μού προσέφερε έναν χρόνο μόνο συμβόλαιο και εγώ δεν το ήθελα, γιατί ήμουν 3 χρόνια εκει. Πάντα μου έδιναν 1+1 και πέρυσι είχα έναν τραυματισμό και δεν ήθελα το ίδιο πράγμα φέτος, δηλαδή να είμαι αγχωμένος μετά το τέλος της σεζόν. Δεν το ήθελα για μένα και για την οικογένεια μου. Έτσι περίμενα στη Μαγιόρκα να ακούω προτάσεις.

Στις τελευταίες εβδομάδες του μεταγραφικού παραθύρου ήρθε ο Απόλλωνας. Μου άρεσε όταν μιλούσα με τον προπονητή και με τον αθλητικό διευθυντή, τον Μάκη Παπαϊωάννου. Είχαμε κοινή οπτική και μου προσέφεραν δύο χρόνια συμβόλαιο, κάτι που το ήθελα.

Είχα ακούσει για τον Απόλλωνα, από πολλούς παίκτες που έχουν παίξει εδώ. Φίλοι και παλιοί μου συμπαίκτες στην Μαγιόρκα, μου είχαν πει πόσο επαγγελματίες και σοβαροί είναι, πράγμα που έχω δει μέχρι τώρα. Μου αρέσει επίσης, να έχουμε πάντα στο μυαλό μας να κερδίζουμε. Φυσικά αυτό δεν γίνεται συνέχεια, αλλά πρέπει να το έχεις στο μυαλό”.

O Απόλλων δεν εκκίνησε θετικά το πρωτάθλημα, ωστόσο μπαίνει σταδιακά σε μία πιο σωστή τροχιά, με τον Τόμας να πετυχαίνει το πρώτο του γκολ απέναντι στον Ακρίτα. Ποιοι είναι όμως οι στόχοι της ομάδας της Λεμεσού;

“Τα τρία τελευταία χρόνια δεν έχουμε μπει στην Ευρώπη και έτσι στόχος μας είναι αυτός. Φυσικά είναι πολύ δύσκολο, γιατί το πρωτάθλημα στην Κύπρο έχει βελτιωθεί πάρα πολύ, το είδαμε με την Πάφο και τις άλλες ομάδες που παίζουν σε League Phase στην Ευρώπη. Νομίζω ότι έχουμε καλούς παίκτες και καλά αποδυτήρια. Φυσικά πρέπει να κοιτάζουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, αλλά το μυαλό μας πρέπει να είναι εκεί (σ.σ. στην Ευρώπη).

Η Κύπρος δεν μου φαίνεται πολύ διαφορετική από την Ελλάδα που έμενα τρία χρόνια, αλλά ούτε και από Μαγιόρκα. Έχει καλό καιρό, έχει θάλασσα, βουνό, τα πάντα. Το φαγητό είναι σχεδόν το ίδιο. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες διαφορές, αλλά δεν μου φαίνεται πολύ περίεργο και αυτό είναι πιο εύκολο για μένα, ώστε να μπορώ να γνωρίσω πιο γρήγορα τα πράγματα. Επίσης, προσπαθώ πάντα να μιλάω ελληνικά. Όχι τέλεια, αλλά μπορείς να με καταλάβεις και είναι πιο εύκολα τα πράγματα.

Όταν ήρθα παρακολούθησα δύο φιλικά παιχνίδια, είδα την ποιότητα της ομάδας και μου άρεσε πάρα πολύ. Φυσικά, είναι διαφορετικό όταν ξεκινάς το πρωτάθλημα και φάνηκε στα δύο πρώτα παιχνίδια, που δεν ήμασταν τυχεροί με τον Άρη, όπως και στο δεύτερο ματς που τα πράγματα δεν πήγαν καλά.

Δεν άλλαξε, όμως, τίποτα στο μυαλό μας, γιατί έχουμε καλούς παίκτες, ποιότητα μέσα στην ομάδα και το πιο σημαντικό είναι πως έχουμε καλούς ανθρώπους. Είμαστε κοντά ο ένας στον άλλον και αυτό σίγουρα μας βοηθάει σε δύσκολες στιγμές. Να βελτιωθούμε σαν ομάδα και θα παλέψουμε για να κερδίζουμε πολλά παιχνίδια”.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ, Ό,ΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ

Όσο για το πώς βλέπει τον εαυτό του μέσα στη νέα του ομάδα, ο Μπράντον δίνει την απάντηση:

“Στόχος μου είναι να μπορώ να βοηθάω την ομάδα που με πίστεψε πάρα πολύ. Μπορώ να βοηθάω νέους και πιο μικρούς παίκτες, διότι είμαι 30 χρονών και ξέρω πιο πολλά απ’ όταν ξεκίνησα μπάλα. Θέλω να είμαι μαζί τους, όταν έχουμε κακές στιγμές, όπως όταν δεν κερδίζουμε. Θέλω να δείχνω τον χαρακτήρα μου, να βοηθάω όποιον έχω κοντά μου και μέσα στο γήπεδο να παλεύω μέχρι το τέλος, όπως έκανα πάντα.

Θέλω να βλέπουν, ότι για να μας κερδίσουν πρέπει να πεθάνουν μέσα στο γήπεδο. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου. Αυτό νομίζω μπορεί να βοηθάει τους συμπαίκτες μου να βλέπουν, ότι εάν αυτός ο τρελός από Ισπανία τρέχει έτσι, πρέπει να τρέχουμε όλοι και να βοηθάμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλο για να κερδίσουμε τα παιχνίδια”.

Η σύνδεση του Τόμας με τον ΠΑΟΚ είναι μεγάλη. Πώς ήταν για εκείνον να αφήνει τη Θεσσαλονίκη για έναν νέο προορισμό;

“Έφυγα, αλλά δεν ήξερα εάν ξαναπήγαινα ή όχι, ήταν όλα ανοιχτά. Ήταν δύσκολα, γιατί φυσικά η γυναίκα μου είναι από τη Θεσσαλονίκη, το μωρό μου γεννήθηκε εκεί, πέρασα εκεί τα δύο καλύτερα χρόνια της καριέρας μου με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και αυτό δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ, ούτε η οικογένεια μου, ούτε οι φίλοι μου, ούτε οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, γιατί ήταν κάτι το απίστευτο. Έτσι, ήταν δύσκολο να μη γυρνάω πίσω, όμως ξέρω ότι στο ποδόσφαιρο αυτό υπάρχει πάντα.

Ξέρω τι αγάπη έχω μέσα στην καρδιά μου για τον ΠΑΟΚ και αυτό δε θα αλλάξει ποτέ. Το ξέρω και για τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί. Μιλάω για τους από πάνω μέχρι τους πιο κάτω, από τους φυσιοθεραπευτές, μέχρι τους φροντιστές και αυτούς που δουλεύουν στην κουζίνα. Έχω φίλους για όλη μου τη ζωή.

Μπορώ να γυρνάω στη Θεσσαλονίκη, όταν θέλω, και να έχω ανοιχτές πόρτες παντού. Ο χαρακτήρας μου βοηθάει για να με αγαπήσει ο κόσμος εκεί, γιατί ό,τι είχα το έδωσα. Στεναχωρήθηκα όταν έφυγα, αλλά ξέρω πως όταν θα έχουμε χρόνο πάντα θα γυρνάμε στη Θεσσαλονίκη, διότι είναι το δεύτερό μου σπίτι μετά την Μαγιόρκα”.

Ο Μπράντον Τόμας μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι του 2022 ως ελεύθερος από τη Μάλαγα. Είχε φανταστεί ο ίδιος όμως να περάσει τόσα στην συμπρωτεύουσα;

“Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα φανταστεί τέτοια εξέλιξη, το έχω πει και στη γυναίκα μου. Όταν σκεφτόμουν να κάνω οικογένεια, έλεγα πως πρέπει να είναι με Ισπανίδα, γιατί μπορεί να καταλάβει εμένα και το χιούμορ μου. Όμως η γυναίκα μου, μου άλλαξε όλη τη ζωή, τον τρόπο σκέψης μου, τα πάντα και την ευχαριστώ. Επίσης, μου έκανε καλό στην μπάλα, μου έδινε δύναμη να κάνω πράγματα στον ΠΑΟΚ.

Τον ΠΑΟΚ προσωπικά δεν τον ήξερα, ότι δηλαδή αυτή η ομάδα από την Ελλάδα είναι τόσο μεγάλη, γιατί δεν έβλεπα συχνά ποδόσφαιρο έξω από την Ισπανία. Μου είχαν πει ότι πρέπει να πάω γιατί είναι μία από τις καλύτερες ομάδες, πως είναι απίστευτα εκεί.

Δεν το περίμενα και μόλις ήρθα Θεσσαλονίκη είδα την τρέλα των οπαδών του ΠΑΟΚ, οι οποίοι πάνε παντού για την ομάδα. Ο αδερφός μου έχει πάει στην Ευρώπη με οπαδούς και μου έχει πει πως έχει δει ανθρώπους που έχουν πουλήσει την τηλεόρασή τους για να μπορούν να πάρουν εισιτήρια. Πράγματα που δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου και σίγουρα δεν θα τα ξαναδώ.

Όταν είσαι μέσα στην ομάδα, καταλαβαίνεις πόσο μεγάλος είναι ο ΠΑΟΚ και πόσο τρελός είναι ο κόσμος του. Είμαι και εγώ λίγο τρελός και αυτό το πράγμα μου αρέσει μου δίνει δύναμη, ειδικά στα εκτός έδρας ματς. Έτσι καταφέραμε ας πούμε να κερδίσουμε μέσα στην Φρανκφούρτη. Αυτός ο κόσμος δίνει δύναμη. Δεν μπορείς να το καταλάβεις, είναι κάτι το απίστευτο”.

Ο ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ

Η συζήτηση στη συνέχεια μεταφέρθηκε στον Ραζβάν Λουτσέσκου. Ένας προπονητής που έχει αναμορφώσει τον ΠΑΟΚ, με έντονο χαρακτήρα και ίσως με μία… τρέλα που συνδέεται με αυτή του Τόμας:

“Πολύς κόσμος δεν τον αγαπάει γιατί τον βλέπει έτσι. Αλλά τον ξέρω καλά, έχουμε μοιραστεί πολλές στιγμές πέρα από το ποδόσφαιρο και μπορώ να πω ότι είναι σαν πατέρας μου. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, που βοηθάει πάντα όποιον έχει κοντά. Είχαμε έναν σκύλο στην Μεσημβρία και ήταν εκείνος που έτρεχε να τον πάει στον κτηνίατρο ή να του φέρει φαγητό.

Έχει κάνει τα πάντα για τους ανθρώπους που είναι μαζί του, δεν θέλει τίποτα, αλλά να βοηθάει. Έχω βελτιωθεί σαν άνθρωπος πάρα πολύ κοντά του. Σε καλές και σε κακές στιγμές, ξέρω πόσο με αγαπάει. Είτε έπαιζα, είτε όχι, πάντα σκεφτόμουν το ίδιο για εκείνον και γι’ αυτό μιλάω έτσι. Είναι ένας απίστευτος άνθρωπος”.

Όσο για την συμβουλή του Λουτσέσκου που τον ακολουθεί:

“Μπορώ να πω μία συμβουλή από πέρυσι, που δεν ήταν η καλύτερή μου στιγμή. Είχα τραυματιστεί σ’ ένα παιχνίδι στην Ευρώπη (σ.σ. με την Σάμροκ Ρόβερς) και εκείνος ήθελε να παίξω γρήγορα, γιατί η ομάδα δεν πήγαινε πολύ καλά.

Ήθελα και εγώ να επιστρέψω, αλλά δεν μπορούσα να είμαι έτοιμος. Στην αρχή μού είχαν πει ότι δεν είχα κάτι, αλλά τελικά είχα πρόβλημα στον αστράγαλο. Το καταλάβαινα, γιατί δεν μπορούσα να τρέξω και δεν ήμουν τόσο καλός στα παιχνίδια. Επίσης, η γυναίκα μου ήταν έγκυος, περιμέναμε το μωρό και το άγχος ήταν διπλό.

Ο Λουτσέσκου μου έλεγε πάντα ‘άφησε το μωρό, αυτό θα γίνει. Δεν πρέπει να κοιτάς το μέλλον ή το παρελθόν και τον τραυματισμό. Να κοιτάς το τώρα, τώρα έχεις παιχνίδι, τώρα έχεις προπόνηση. Πρέπει να είσαι καλύτερος σήμερα. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι τίποτα άλλο γιατί αυτό δεν σε βοηθάει.

Το μωρό σου θα γεννηθεί μία χαρά, η γυναίκα σου θα είναι καλά, αλλά πρέπει εσύ να κοιτάς το τώρα’. Και αυτό πάντα το είχα, και ήταν αλήθεια. Αν σκέφτεσαι έτσι, σκεφτείς για το μωρό και το άγχος της γέννας ή πού θα είσαι τον επόμενο χρόνο, δεν θα είσαι συγκεντρωμένος. Το σημαντικό πράγμα είναι το τώρα, τα υπόλοιπα δεν μπορείς να τα αλλάξεις. Αυτή η συμβουλή έμεινε μέσα μου”.

Με τον ΠΑΟΚ έζησε μία μαγική σεζόν, αυτήν του 23/24 με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον Τόμας να διηγείται:

“Η χρονιά αυτή ήταν μεγάλη. Ήταν δύσκολη, γιατί ξεκινήσαμε μέτρια, αλλά μετά είδαμε ό,τι μπορούσαμε να πετύχουμε κάτι, γιατί τα πράγματα… ήταν για μας. Εγώ προσωπικά ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση. Πήγαμε στο Καραϊσκάκης και έβαλα δύο γκολ και ένιωθα μεγάλη αυτοπεποίθηση.

Την πρώτη μου σεζόν στον ΠΑΟΚ, δεν έβγαλα ούτε μία ασίστ και εκείνη την χρονιά είχα έξι ασίστ, συν 12 γκολ. Ήξερα τότε πως ό,τι και να έκανα θα το έκανα καλά και αυτό φυσικά βοηθάει μέσα στο γήπεδο. Όπως ήμουν εγώ, ήταν τότε όλοι. Ο Tάισον έκανε σουτ και έβαζε πάντα γκολ, ο Ζίβκοβιτς το ίδιο. Ξεκινήσαμε να το πιστεύουμε και τελικά το πετύχαμε. Ήταν η καλύτερη χρονιά της καριέρας μου”.

ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΛΕΓΑΜΕ ΠΡΙΝ ΤΟ ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ, Ή ΘΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ Ή ΘΑ ΦΑΜΕ ΜΠΟΥΝΙΕΣ

Η διήγηση συνεχίστηκε με τα playoffs, τα συνεχόμενα ντέρμπι και το διπλό τίτλου στο Βικελίδης:

“Ανατριχιάζω. Ήταν απίστευτο γιατί είχαμε ντέρμπι συνεχώς και ήταν στην λογική, πώς είτε θα κερδίσουμε ή τέλος. Ξέραμε πως αν δεν κερδίζαμε την ΑΕΚ, θα τελείωνε το πρωτάθλημα. Ήμασταν στο 2-2 και έβαλε τελευταία στιγμή γκολάρα ο Σάστρε. Ήταν σαν να κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, όμως δεν είχαμε κερδίσει τίποτα. Μετά είχαμε τον Ολυμπιακό, τι να πεις γι’ αυτή την ομάδα; Λες πώς θα το κάνουμε αυτό το πράγμα; Τελικά τα καταφέραμε. Το πιο δύσκολο ήταν να νικήσουμε τον Άρη στο Χαριλάου.

Δεν τον είχαμε κερδίσει ούτε μία φορά εκείνη τη σεζόν. Να πηγαίνεις εκεί (σ.σ. στο Βικελίδης) και να ξέρεις, ότι θα πεθάνουν για να κερδίσουν. Δεν ήθελαν ποτέ, ποτέ ο ΠΑΟΚ να κατακτήσει μέσα στο γήπεδο τους το πρωτάθλημα. Προσωπικά δεν είχα κοιμηθεί τρία βράδια. Μετά τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό ήθελα να φτάσει η στιγμή να παίξουμε με τον Άρη. Ήθελα να κοιμηθώ και δεν μπορούσα με το τόσο άγχος και την ευφορία.

Στο ξενοδοχείο λέγαμε ότι μπορούμε να γράψουμε ιστορία ή μπορούμε να… φάμε μπουνιές από τους φιλάθλους. Γιατί εάν δεν κερδίζαμε, θα είχαμε κάνει τα πάντα και δεν θα μπορούσαμε να νικήσουμε τον Άρη ούτε μία φορά τον χρόνο. Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Το γεγονός ότι έβαλα γκολ σε αυτό το ματς και έδωσα και ασίστ ήταν κάτι μεγαλύτερο από όνειρο.

Ήταν απίστευτη στιγμή στη ζωή μου, όχι απλώς στην καριέρα μου. Ήταν απίστευτο να κερδίσουμε το πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ, να γράφουμε ιστορία, σ’ ένα από τα πιο δύσκολα πρωταθλήματα, γιατί ήμασταν τόσο κοντά, ένας από τους άλλον και φυσικά να κερδίζεις το ντέρμπι με τον Άρη”.

Μετά τον θρίαμβο στο Βικελίδης ακολούθησε η απόλυτη τρέλα:

“Ό,τι συνέβη μετά στην πόλη δεν το έχω δει στη ζωή μου. Δεν έχω δει τέτοια τρέλα. Άνθρωπος χτύπησε με το λεωφορείο γιατί ήρθε τρέχοντας να μας πετάξει μπύρες και σχεδόν έσπασε το πόδι του. Άλλος μας πέταξε μπύρες από τη μηχανή. Πάρα πολλή τρέλα. Η Τούμπα είναι υπέροχη. Πάντα όταν είχαμε σημαντικά παιχνίδια, μας έδινε δύναμη. Πάντα σε βοηθάει. Φυσικά έχεις λίγο άγχος κάποιες φορές και θέλεις να κερδίσεις γι αυτούς, αλλά ήταν απίστευτο”.

ΉΤΑΝ ΛΙΓΟ ΡΕΖΙΛΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Εκτός από μεγάλες επιτυχίες, ο Τόμας είχε και δύσκολες στιγμές, με τον ίδιο να μιλάει για τις δύο που του έχουν μείνει:

“Δύσκολη στιγμή ήταν ο τελικός του Κυπέλλου, στην πρώτη μου χρονιά στον ΠΑΟΚ. Χάσαμε από την ΑΕΚ, η οποία έπαιζε με παίκτη λιγότερο σχεδόν σε ολόκληρο τον αγώνα. Ήταν λίγο ρεζίλι. Πέρσι είχα και τον τραυματισμό μου και ήμουν δύο μήνες εκτός κι εγώ ένιωθα πάρα πολύ καλά μέχρι αυτό το σημείο.

Πάλι με πίστεψε ο Λουτσέσκου, αλλά μετά τον τραυματισμό δεν μπορούσα να παίξω όσο καλά ήξερα και να βοηθάω την ομάδα με το τρέξιμο ή με την πίεση. Φυσικά ξέρω ότι δεν ήταν τόσο καλός χρόνος για μας, ειδικά μετά το πρωτάθλημα που κερδίσαμε και αυτό με πονούσε λίγο. Ποδόσφαιρο είναι, δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε τώρα, αλλά μπορεί να ήταν και η πιο δύσκολη στιγμή για μένα στον ΠΑΟΚ”.

Ο ΠΑΟΚ αποχαιρέτησε τον Τόμας, με το παρατσούκλι “War Machine”. Η αλήθεια είναι πως ο Ισπανός φορ διακρινόταν στον Δικέφαλο για το γεγονός ότι δούλευε πολλή μέσα στο γήπεδο και έδινε ό,τι είχε:

“O κόσμος του ΠΑΟΚ αγαπάει το ταλέντο και τους ποδοσφαιριστές με ποιότητα. Πάντα το λέω ότι δεν είμαι ένας Κωνσταντέλιας ή ένας Τάισον, με τόση ποιότητα. Αλλά χρειάζονται όλα σε μία ομάδα, η πίεση, μία δυνατή άμυνα. Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ αυτή την τρέλα, που έχουν στη ζωή τους τη βάζουν μέσα στο γήπεδο.

Και εγώ είμαι αυτό, με αυτό το πάθος και την τρέλα να παλέψω. Νομίζω με αγαπούσαν πάρα πολύ γιατί ήξεραν ότι εγώ θα έδινα στο γήπεδο ό,τι μπορούσα ή και παραπάνω. Δεν μπορώ να κάνω δέκα ψαλίδια ή ένα τούνελ, αλλά θα πιέσω, θα τρέξω, θα πετάξω, όλα για να μπορούμε να κερδίσουμε”.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΦΟΡ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ

Στον ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια υπάρχει αρκετή κριτική για τους κεντρικούς επιθετικούς. Τι καλύτερο απ’ το να περιγράψει αυτή την κατάσταση ένας φορ έχει ζήσει από πρώτο χέρι τι έχει συμβεί:

“Μου άρεσε που έφερναν έναν παίκτη κάθε χρόνο. Είναι καλό να έχει τρεις επιθετικούς, αλλά εάν έχεις τέσσερις ή πέντε, όπως πέρσι, αυτό δεν είναι καλό για την ομάδα. Ο Λουτσέσκου παίζει με έναν φορ και ένα δεκάρι. Οπότε εάν δεν παίξει ο ένας καλά, θα μπει ο άλλος. Εσύ περιμένεις τη σειρά σου και παίζεις ένα παιχνίδι από τα έξι. Αυτό δεν σου δίνει αυτοπεποίθηση, ήταν ένα λάθος πέρσι και νομίζω πως ο ΠΑΟΚ το γνωρίζει επίσης.

Πάντα έλεγα ότι πρέπει να φέρουν σέντερ φορ να βάλει 30 ή 25 γκολ και να βοηθήσει την ομάδα να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα και να πάμε μακριά στην Ευρώπη. Εγώ δεν συμφωνώ να φέρνεις τρεις-τέσσερις παίκτες και μετά η πίεση να πέφτει σε μένα, που είμαι στην ομάδα δύο χρόνια και παίζω μπροστά τους. Ποτέ στην καριέρα μου δεν ήμουν το μοναδικό σέντερ φορ, πάντα έπαιζα σε δίδυμο. Στον ΠΑΟΚ έπαιξα μόνος μου, γιατί έτσι παίζει ο Λουτσέσκου, αλλά ήταν πιο δύσκολο για μένα.

Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους επιθετικούς. Δεν είναι εύκολο να είσαι σέντερ φορ στον ΠΑΟΚ. Είναι ωραία η τακτική του Λουτσέσκου, γιατί έτσι κερδίσαμε το πρωτάθλημα, αλλά πρέπει να πιέσεις, να τρέξεις, να να βοηθάς τους εξτρέμ στις πλευρές. Μετά ο κόσμος λέει ότι δεν έβαλαν πολλά γκολ ή ο Τσάλοφ ή ο Σαμάτα, αλλά δεν είναι εύκολο.

Τα τρία τελευταία χρόνια, ποιος φορ του ΠΑΟΚ έβαλε πάνω από 15 γκολ; Κανείς. Εμένα δεν με πειράζει. Έβαλα 12 γκολ και κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, αλλά και ο Τάισον έβαλε, ο Ζίβκοβιτς έβαλε. Αυτό βοηθάει την ομάδα, δεν είναι πρόβλημα. Αλλά είναι δύσκολα να παίξεις στον ΠΑΟΚ σέντερ φορ, γιατί πολλές φορές πρέπει να κάνεις τη βρώμικη δουλειά”.

ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ

Τα τελευταία χρόνια τα ντέρμπι του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ είναι έντονα, σε ενδοαγωνιστικό, αλλά και εξωαγωνιστικό επίπεδο. Ο Τόμας έχει ζήσει αρκετά τέτοια ντέρμπι, με αποκορύφωμα το παιχνίδι στην OPAP Arena στις 27 Δεκεμβρίου του 2024:

“Πριν έρθω στον ΠΑΟΚ δεν ήξερα τι συμβαίνει με την ΑΕΚ, αλλά άκουσα πράγματα για κλεψίματα. Όμως πάντα στην Αθήνα οι διαιτητές ήταν πιο σκληροί για εμάς. Πολλές φορές μέσα στο γήπεδο δεν σου σφύριζε φάουλ και ήσουν μέσα στην τρέλα. Μετά συνέβη αυτό στο πάρκινγκ. Ο πρόεδρος της ΑΕΚ ήρθε μέσα στα αποδυτήρια. Όλα αυτά σε κάνουν να είσαι πολύ θυμωμένος. Φυσικά, δεν ήταν το πιο σωστό να κατέβουμε από το λεωφορείο και όλα αυτά. Αλλά είναι η αλήθεια πως τα ντέρμπι με την ΑΕΚ είναι τα πιο σκληρά. Για εμένα ήταν πιο σκληρή ομάδα, για να την νικήσουμε”.

Στην ερώτηση τι προτιμάει, ντέρμπι με τον Άρη ή την ΑΕΚ, ο Τόμας απαντάει:

“Για να παίξουμε μπάλα με τον Άρη, για να παλέψουμε πιο πολύ με την ΑΕΚ”.

Ο Τόμας έχει συνδεθεί με τον ΠΑΟΚ, ωστόσο ζούσε στη Θεσσαλονίκη, όπου δεν γινόταν να μην συναντήσει οπαδούς του Άρη. Ποια ήταν η αντιμετώπιση που συναντούσε:

“Όπου και να πήγαινα στην Ελλάδα, ο κόσμος μού έδειχνε σεβασμό, επειδή έχω μάθει την γλώσσα, αγαπάω τη Θεσσαλονίκη και τη χώρα. Όταν πήγαινα κάπου μπορεί να μου έλεγαν ‘ξέρω ποιος είσαι, είμαι Αρειανός, αλλά σε σέβομαι’. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα, ήμουν τυχερός”.

ΤΟ ΚΟΝΤΡΟΛ ΣΤΟ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ 99 ΣΤΙΣ 100, Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΣΑΡΙΦΑΡΝΤ

Η συζήτηση μοιραία επέστρεψε σ’ εκείνο το ντέρμπι στο Βικελίδης, με τον Τόμας να μιλάει για το 1-0, που έδωσε το έναυσμα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος:

“Το γκολ μου στο Χαριλάου ήταν το αγαπημένο μου. Ο Θεός με βοήθησε, γιατί αυτό το κοντρόλ δεν το κάνω ποτέ.

Να το δοκιμάσω 100 φορές, 99 θα το κάνω κακό. Ο Θεός με βοήθησε να κάνω απίστευτο κοντρόλ, ούτε μακριά η μπάλα από εμένα, ούτε κοντά στον Κουέστα. Ήταν ένα υπέροχο γκολ”. Στη συνέχεια βέβαια θυμήθηκε και την μεγάλη ευκαιρία του Ανσαριφάρντ στις καθυστερήσεις: “Η καρδιά μου πέθανε στη φάση αυτή”.

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΠΟΥ ΈΧΩ ΔΕΙ

Ο Μπράντον Τόμας μίλησε και για το “φαινόμενο” Κωνσταντέλιας, με τον Ισπανό να αποθεώνει τον νεαρό παίκτη του Δικέφαλου:

“Έχω παίξει σε Γαλλία, Ισπανία, Ελλάδα, τώρα στην Κύπρο. Για μένα είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχω δει. Στην προπόνηση και στα παιχνίδια μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Είναι υπέροχος και από χαρακτήρα, γι’ αυτόν τον αγαπώ και τον εκτιμώ. Δεν είναι με κεφάλι ψηλά, να κάνει μαγκιές, καμία σχέση.

Είναι ένα υπέροχο παιδί, πολύ ήρεμος και καταπληκτικός ποδοσφαιριστής. Ένας από τους καλύτερους που έχω παίξει και μακάρι να πάνε όλα τα πράγματα καλά για αυτόν. Ό,τι νομίζει ότι πρέπει να κάνει, να το κάνει, γιατί έχει την ποιότητα. Τώρα έμεινε στον ΠΑΟΚ. Είναι το καλύτερο για τον ΠΑΟΚ, να τον δούμε εκεί πιο πολύ, να δίνει την μαγεία που έχει μέσα του και να βοηθάει την ομάδα”.

Μετά από τρία χρόνια στον ΠΑΟΚ, τι θα ήταν αυτό που θα ήθελε να πετύχει στον ΠΑΟΚ, αλλά δεν το κατάφερε;

“Ήξερα πόσο ήθελε ο κόσμος να πάμε στο Champions League. Σίγουρα πήραμε το πρωτάθλημα, ήμουν κοντά στο Κύπελλο, τότε που είχαμε φτάσει στον τελικό, αλλά θέλαμε το Champions League, γιατί ήξερα πόσο το ήθελε ο κόσμος”.

Προς το κλείσιμο της συζήτησης, ο Τόμας μάς έδωσε και μία… ιδέα από τον Ιβάν Σαββίδη:

“Ένας πολύ σοβαρός άνθρωπος, με πολύ σεβασμό πάντα. Εγώ δεν το περίμενα, αλλά πάντα είναι κοντά στην ομάδα. Παρ’ ότι ήταν μακριά, πάντα προσπαθούσε να είναι κοντά στον ποδοσφαιριστή, να μας δίνει αγάπη, δύναμη, αυτοπεποίθηση. Πολλές φορές, όταν είχαμε σημαντικά παιχνίδια, μας έπαιρνε με βιντεοκλήση, μιλούσε σ’ έναν, έναν με μεταφραστή, για να μας δώσει δύναμη, σε μένα έλεγε ότι πιστεύει σ’ μένα, να παίξω με αυτοπεποίθηση, όπως πάντα.

Εγώ τον εκτιμούσα πάρα πολύ, γιατί είναι ένας άνθρωπος που δεν ξέρει τι έχει και είναι μέσα στην ομάδα, ξοδεύει τον χρόνο του για να σε πάρει με βιντεοκλήση, να μιλήσει μαζί σου. Είναι ωραίο αυτό και τον εκτιμώ πάρα πολύ”.

Τέλος, ο Τόμας έδωσε τη δική του ευχή για τη φετινή του χρονιά, αλλά και για τη συνέχεια της καριέρα τους στον Απόλλωνα Λεμεσού:

“Μακάρι να μπορούσα να ζήσω τέτοια πράγματα, όπως και στη Θεσσαλονίκη. Μακάρι μετά από χρόνια να προκριθούμε στην Ευρώπη και να δώσουμε χαρά στον κόσμο. Εμείς θα το παλέψουμε, σίγουρα θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το καταφέρουμε. Και εγώ προσωπικά θα δίνω ό,τι έχω μέσα μου, για να γίνει αυτό πραγματικότητα”.