Το βασικό στοιχείο που δείχνει ότι ο φετινός ΠΑΟΚ είναι πρωταθληματικός...

Το ρολόι στην Τούμπα έδειχνε 63′. Ο ΠΑΟΚ έχανε με 0-1 από τον Ολυμπιακο και η διαφαινόμενη αυτή ήττα ερχόταν να προστεθεί σε ένα σερί αρνητικών αποτελεσμάτων που αυτονόητα έθετε ζήτημα προπονητή. Ή -κατ’ άλλους- ζήτημα ρόστερ. Ή, κατά μία άλλη ανάγνωση, και τα δυο. Το κακό ξεκινούσε από την Λιβαδειά και εκείνο το σοκαρίστικο 4-1 από τον Λεβαδειακό για το κύπελλο και συνεχιζόταν: τρεις συνεχόμενες ισοπαλίες με Παναιτωλικο, Μακάμπι και Αστέρα Τρίπολης, ήττα στην Ισπανία από την Θέλτα και μέχρι εκείνο το σημείο, πίσω στο σκορ με 0-1 από τον Ολυμπιακό. Μέχρι εκείνο το σημείο…

Με το που έκανε το 1-1 ο Τάισον κόντρα στον Ολυμπιακό, ο ΠΑΟΚ λες και πάτησε ένα κουμπί εκτόξευσης και από εκεί και μετά δεν μπορούσε να κοιτάξει πίσω ακόμα και αν το ήθελε. Ανατροπή και νίκη με τον Ολυμπιακό, εμφατικά διπλά σε Νέα Φιλάδελφεια και Λιλ και μετά τρία εύκολα απογεύματα με Βόλο, Λάρισα για το κύπελλο και Πανσερραϊκό. Το τελευταίο και το πιο εμφατικό: 0-5 σε ένα παιχνίδι που η ομάδα του Λουτσέσκου έμοιαζε να σκοράρει απλά κάνοντας προπόνηση.

Πρόκειται για έναν ΠΑΟΚ αληθινά πρωταθληματικό: έτσι έπαιζε και εκείνες τις δυο σεζόν που στο φινάλε τους τον βρήκαν πρώτο στην βαθμολογία του ελληνικού πρωταθλήματος. Και τότε όπως και τώρα ο ΠΑΟΚ σκόραρε κατά ριπάς χωρίς καν να ιδρώνει, σαν να παίζει διαδικαστικά. Στις Σέρρες ήταν εμφανές πως σκοπός της ομάδας της Θεσσαλονίκης ήταν να κάνει συντήρηση δυνάμεων εν όψει των δυο δύσκολων παιχνιδιών που ακολουθούν με Γιουνγκ Μπόις και Παναθηναϊκό και όμως, ο ΠΑΟΚ απλά δεν μπορούσε να σταματήσει να σκοράρει.

Στο παιχνίδι στις Σέρρες μάλιστα φαίνεται πως εδραιώνεται ένας νέος πρωταγωνιστής, άλλος ένας λαγός από το καπέλο του Ρουμάνου τεχνικού: όταν έχεις μια ομάδα που βλέπει τον Οζντόεφ να βάζει σε δυο συνεχόμενα από δυο γκολ σημαίνει πως έχεις μια ομάδα που είναι κυριολεκτικά εθισμένη στο σκοράρισμα. Πλέον, μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα: αν ο ΠΑΟΚ φύγει αήττητος και από την Λεωφόρο θα μπορεί να δηλώνει και με τη βούλα φαβορί για το πρωτάθλημα.

Διότι δεν είναι τόσο αυτά που κάνει φέτος. Είναι ακριβώς ότι όποτε τα κάνει εν τέλει, δύσκολα ή εύκολα, στο τέλος είναι αυτός που πανηγυρίζει…