Ο ΠΑΟΚ της αντοχής είναι ακόμη εδώ!

«Νιώθω ότι βρισκόμαστε στο τέλος της σεζόν και ο ΠΑΟΚ είναι στη ζώνη του υποβιβασμού». Μία ατάκα του Ράζβαν Λουτσέσκου περιγράφει το διάστημα που βίωσε ο Δικέφαλος. Σε τόσο έντονο και συστηματικό ρυθμό, που φανερώνει πρόθεση σε κάποιες περιπτώσεις κι όχι απλά φίλαθλη αγανάκτηση λόγω αρνητικών αποτελεσμάτων.
 
Τα χρόνια που ο ΠΑΟΚ έχει γίνει διεκδικητής, έχει απαιτήσεις κορυφής και τις εκπληρώνει σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, ίσως να μην βίωσε ξανά τόσο πιεστική κατάσταση. «Πόλεμοι» υπήρξαν πολλοί. Κυρίως εξωτερικοί. Από αντιπάλους που «έβλεπαν» τον Ιβάν Σαββίδη ως αντίπαλο που δεν μπορούν να… κουμαντάρουν. Άρχιζαν λοιπόν τα χτυπήματα κάτω απ’ τη μέση.
 
Τα άντεξε ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, βγήκε νικητής και συνεχίζει ακάθεκτος. Τώρα όμως είναι πιο περίεργα τα πράγματα. Εκείνοι που ορίζουν τους εαυτούς τους ως αντιπάλους, δεν ήταν αποκλειστικά εκτός ΠΑΟΚ. Κι αυτό είναι το χειρότερο είδος «πολέμου». Η τεχνητή εσωστρέφεια. Για τον όποιο σκοπό κι αν εξυπηρετεί αυτή. Η ουσία είναι το αποτέλεσμα, δηλαδή η προσπάθεια για εσωστρέφεια κι όχι η αιτία που προκαλεί αυτή την κατάσταση.
 
Σε όλα αυτά υπήρξε και το διάστημα που ο ΠΑΟΚ αγωνιστικά έδινε δικαιώματα. Πέντε σερί αγώνες, διάστημα τεράστιο για μια ομάδα στόχων. Ήττα 4-1 από τον Λεβαδειακό στο Κύπελλο, 0-0 στην Τούμπα με τον Παναιτωλικό, ίδιο αποτέλεσμα στο ίδιο γήπεδο με την Μακάμπι, ισόπαλο 3-3 στην Τρίπολη κόντρα στον Αστέρα και ήττα 3-1 στη Γαλικία από τη Θέλτα. Ο ΠΑΟΚ έμοιαζε να είναι ένα τεράστιο ντόμινο. Που αν άρχιζε η κατάρρευση, τότε δύσκολα θα μπορούσε να σταματηθεί. Τουλάχιστον με τα μάτια όσων δεν… νιώθουν από το τι συμβαίνει στην «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ τα τελευταία αρκετά χρόνια. Εκείνων που διαρκώς υποτιμούν την ενδοξότερη και ισχυρότερη εποχή της ιστορίας του κλαμπ.
 
Με κάθε τρόπο έχει περάσει ένα διαφορετικό κλίμα στην ίδια την ομάδα. Γιατί το πρώτο κομμάτι του ντόμινο, δεν… πέφτει όσο κι αν φυσάνε, σπρώχνουν, παλεύουν να το πετύχουν. Έτσι τα από πίσω είναι προστατευμένα και στη θέση τους. Ο Ιβάν Σαββίδης προσωπικά, η οικογένειά του, ένας ένα και όλοι μαζί, λειτούργησαν ως αλεξίσφαιρο γιλέκο, απέναντι σε μία ιδιάζουσα κατάσταση, πρωτοφανή σε ένταση και σε μέγεθος.

Τα ποδοσφαιρικά αποτελέσματα με Ολυμπιακό και ΑΕΚ, δεν έδωσαν κάποιον τίτλο. Ούτε θα σημαίνουν κάτι αν η ομάδα δε συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό και με την ίδια συνέπεια. Δείχνουν κάτι όμως για τη διαχείριση της κρίσης... Απ’ τις οποίες έχουν υπάρξει πολλές στο παρελθόν, όμως δύσκολα σε τέτοια ισχύ.
 
Αυτό που έχει να κάνει το σύνολο του ΠΑΟΚ τώρα, είναι να θυμάται πάντα αυτό το διάστημα των πέντε αγώνων. Την ειρωνεία που εισέπραξε. Την χλεύη από άτομα που θεωρητικά αγαπούν τον Δικέφαλο. Την εχθρότητα από «φίλους». Και κυρίως τη στάση του Ιβάν Σαββίδη. Τη στάση της οικογένειάς του (σ.σ. σε ένα ταξίδι αστραπή από το Μαϊάμι και το Λονδίνο αντίστοιχα, οι δύο γιοι του ήταν στη «μάχη» της OPAP Arena και επέστρεψαν στη βάση τους). Τη στάση εκείνων που μετά τη Θέλτα εξέφραζαν δημόσια τη στήριξή τους στην ομάδα και σε αυτά τα παιδιά, κόντρα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα...
 
Έχει… ψηθεί σε κάθε είδους «πολέμου» ο ΠΑΟΚ. Άντεξε και σήκωσε το κεφάλι του, όταν θεωρούσαν – εντός κι εκτός – πως έρχεται το τελευταίο χτύπημα για το νοκ άουτ. Και ο καθένας μόνος του μπορεί να καταλάβει σε ποιον ανήκουν τα credits.