Όλα μαύρα…

Η Αρκαδία είναι για τον ΠΑΟΚ ότι οι παλιές μονοεδρικές για τα κόμματα. Δίνουν ξεκάθαρη εικόνα για το εκλογικό αποτέλεσμα. 

Εκείνο το 0-3 μέσα στα χιόνια ήταν ο προάγγελος του πρωταθλήματος του 2019, το ματς που γυρίζει ο διακόπτης και γίνεται το «κλικ».

Στην χρονιά του έτερου πρωταθλήματος το 2024, ο Δικέφαλος κάνει παρέλαση με 1-4, με τέσσερα αριστουργηματικά γκολ, δείγμα μιας ομάδας που δεν… βλέπει κανέναν.

Η Τρίπολη έχει «τελειώσει» προπονητές από τον πάγκο του, εκεί ήρθε το κατευόδιο του Χουμπ Στέφενς και του Γιώργου Δώνη. 

Στην Τρίπολη γίνονται τα αδύνατα δυνατά, δεν υπάρχει άλλο επαρχιακό γήπεδο με τόσα στραπάτσα για τον Δικέφαλο.

Το 2018, ανάμεσα στο ματς της… χαρτοταινίας στον Όσκαρ Γκαρσία και του Κομίνη, ο ΠΑΟΚ ισοφαρίζει σε 2-2 με τον Πρίγιοβιτς στο 97’ και χάνει 3-2 στο 98’!

Το 0-2 στο 90ό λεπτό το 2023 γίνεται 2-2 με δύο γκολ στις καθυστερήσεις -εκ των οποίων το ένα οφσάιντ!

Τώρα, το 1-3 και ένας διαφαινόμενος περίπατος απέναντι σε μία ομάδα που εκείνη την στιγμή είναι ουραγός, γίνεται 3-3 και σφίγγει ακόμα περισσότερο την θηλιά της πίεσης των λαιμό μιας ομάδας που ακολουθεί ένα σταθερά επαναλαμβανόμενο μοτίβο.

Αν της στραβώσει απρόσμενα κάποιο παιχνίδι -όπως ώρα στην Λιβαδειά- ακολουθεί μία απότομη πνευματική κατάρρευση και μια σειρά από συνεχόμενα παιχνίδια με εφαρμογή του νόμου του Μέρφι. Δεν υπάρχει τίποτα κακό, που δεν μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερο.

Ο ΠΑΟΚ έφυγε από τα στείρα, μίζερα, άγονα, ψυχαναγκαστικά 0-0 και πήγε στο άλλο άκρο.

Στα ματς ροντέο, με ήχους άγριου ροκ, κανένα απολύτως έλεγχο του οτιδήποτε, κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. 

Το γλίστρημα του Μεϊτέ χωρίς καμία πίεση που δωρίζει γκολ από τα αποδυτήρια στον Αστέρα Τρίπολης απεικονίζει την εικόνα του ΠΑΟΚ αυτή την περίοδο. Δεν χρειάζεται κανέναν γύρω του για να πέσει. Μπορεί να το κάνει μόνος του -ο εκάστοτε αντίπαλος στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σημασία.

Κόντρα στο flow του ματς ο Δικέφαλος φτάνει να προηγείται με 1-3, χωρίς να παίζει καλά, χωρίς να έχει έλεγχο του οτιδήποτε.  Το σκορ είναι παραμορφωτικός καθρέφτης.

Τα δύο πέναλτι που κερδίζει είναι σε φάσεις που δεν υπάρχει πραγματική απειλή, είναι φτηνά ατομικά λάθη του αντιπάλου.

Την ίδια ώρα, ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να αμυνθεί ούτε στις στατικές φάσεις, ούτε σε καταστάσεις τρανζίσιον, μα ούτε και σε set παιχνίδι.

Ο Αστέρας έχει ακυρωθέν γκολ, έχει δοκάρι, ο Παβλένκα έχει βγάλει κάνα δυο, οι Αρκάδες σημαδεύουν συνεχώς αριστερά και βγάζουν εύκολα φάσεις, νιώθει κανείς πως μπορούν να μπουν στην περιοχή ό,τι ώρα θέλουν.

Ο ΠΑΟΚ προηγείται 1-3, αλλά κάνει την πιο άναρχη φετινή του εμφάνιση, δεν ελέγχει τίποτα. Ούτε τον ρυθμό, ούτε την κατοχή, ούτε τον αντίπαλο. Μοιάζει, απλώς, να περιμένει το μοιραίο.

Στην επανάληψη αλλάζει τσιπάκι. Αντιλαμβάνεται ότι έτσι δεν πάει πουθενά. Κατεβάζει ταχύτητα, προσπαθεί να κυκλοφορήσει μπάλα, να ανοίξει το γήπεδο, να κουράσει τον αντίπαλο. Μόνο που ο ιδρώτας και το χνότο των παικτών του μυρίζει φόβο. Οι παίκτες του Αστέρα Τρίπολης το οσμίζονται στον αέρα και αντιλαμβάνονται ότι αυτό το βράδυ μπορούν να πάρουν κάτι.

Το 3-3 έρχεται από ένα σερί από καραμπόλες, όμως έρχεται κυρίως γιατί ο Μπαρτόλο εκτελεί από τα 35 μέτρα, πιστεύοντας ότι αυτό το βράδυ, απέναντι σε αυτό τον αντίπαλο μπορεί να το βάλει.

Αμέσως μετά το 3-3, ο ΠΑΟΚ… ισιώνει και επιστρέφει στις φετινές… εργοστασιακές του ρυθμίσεις. Στρίμωγμα του αντιπάλου στα σχοινιά, σφυροκόπημα και απογοητευτικά τελειώματα είτε στα πουλιά είτε λιγάκι παραδίπλα από εκεί που πρέπει.

Κάποια στιγμή, λίγο μετά το 3-3 η κάμερα έπιασε τον πολύπειρο Αντρέ Βιεϊρίνια να κρύβει το πρόσωπο στις παλάμες του, ίσως στο πιο αντιπροσωπευτικό πλάνο της βραδιάς, της εβδομάδας, του μήνα, της σεζόν μέχρι στιγμής.

Στον ΠΑΟΚ αυτή την στιγμή είναι όλα μαύρα, δηλαδή το ιδανικό σκηνικό με βάση την ιστορική του διαδρομή για να πάει από το πουθενά και να κάνει κανένα ιστορικό διπλό στο Βίγκο επί της Θέλτα ή να βγάλει ακραία αντίδραση στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Ωστόσο, ακόμα κι αν αυτά γίνουν, δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη, πώς δεν θα έρθει κάποια στραβή από το πουθενά που θα διαλύσει ξανά τον ψυχισμό του και φτου κι απ’ την αρχή.

Αν ισχύσει το θεώρημα της Τρίπολης, που συνήθως φωτογραφίζει την πορεία του ΠΑΟΚ στην σεζόν, τότε η χρονιά αναμένεται να έχει πολλές αναταράξεις ακόμα.