Ο Λεβαδειακός χάλασε το μυαλό του ΠΑΟΚ και ο Παναιτωλικός τον πλήγωσε ακόμα περισσότερο

Όπως και πριν από μερικές εβδομάδες στο “Κλεάνθης Βικελίδης” (τότε πανηγύρισε νίκη), έτσι και τώρα ο Παναιτωλικός έφυγε και πάλι με ψηλά το κεφάλι, αυτή τη φορά από την Τούμπα και έχει συγκεντρώσει όλους του τους βαθμούς στο φετινό πρωτάθλημα στη Θεσσαλονίκη.

Αν κάτι φάνηκε ξεκάθαρα σε όλο το διάστημα του αγώνα πως το μυαλό των παικτών του Λουτσέσκου ήταν “χαλασμένο”, σαν να είχαν μείνει στο αποτέλεσμα της Τετάρτης. Και αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα, αφού εκτός των άλλων του έλειψε η αποτελεσματικότητα προηγούμενων παιχνιδιών και το καθαρό μυαλό κάτι που όσο περνούσε ο χρόνος της αναμέτρησης γινόταν ολοένα και πιο ξεκάθαρο πως του έλειπε.

Στα δικά μας μάτια το αποτέλεσμα αυτό είναι ίσο, και ίσως και χειρότερο, από εκείνο στη Λιβαδειά και εξηγούμαστε γιατί: ο ΠΑΟΚ, παίζοντας με έναν –πάντα θεωρητικά βατό– αντίπαλο στα μέτρα του, απέτυχε να κερδίσει, με αποτέλεσμα να αφήσει δύο βαθμούς που θα πρέπει να τους ψάξει σε άλλο παιχνίδι.

Με βάση το πρόγραμμα και το γεγονός πως από την Τετάρτη στην εξίσωση θα μπουν και οι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, ο Δικέφαλος δεν είχε το δικαίωμα να αφήνει τέτοιους βαθμούς, ειδικά όταν αγωνίζεται στην Τούμπα. Συν τοις άλλοις, η ισοπαλία αυτή μεγαλώνει την εσωστρέφεια εν όψει της συνέχειας και η αντίδραση που άπαντες θα περίμεναν να έρθει σε αυτό το παιχνίδι δεν ήρθε ποτέ. Συνοψίζοντας μια ήττα στο κύπελλο -ειδικά υπό τη νέα του μορφή- όσο σκληρή κι αν ήταν μπορεί να… συμμαζευτεί, ενώ στο πρωτάθλημα όλα μετράνε διαφορετικά.

Βέβαια, στο ποδόσφαιρο συμβόλαιο με τη νίκη δεν έχει υπογράψει κανείς. Σαφώς και στο σημείο που βρισκόμαστε μια ισοπαλία δεν μπορεί να φέρει την καταστροφή και δεν θα πρέπει κανείς μέσα στην ομάδα να λειτουργήσει κατά αυτόν τον τρόπο. Παιχνίδια υπάρχουν μπροστά και μάλιστα πολλά. Αυτό όμως που πρέπει να προβληματίσει είναι πως ένα παιχνίδι (εκείνο του Κυπέλλου) άλλαξε άρδην την εικόνα της ομάδας, που είχε δείξει πολύ καλά διαπιστευτήρια μέχρι εκείνο το διάστημα.

Δεν είναι τωρινό φαινόμενο το πρόβλημα στο γκολ

Για να αναλύσουμε λιγάκι παραπάνω το αγωνιστικό σκέλος του αγώνα, ο ΠΑΟΚ έπαιξε καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς τον Παναιτωλικό σαν το σκύλο με τη γάτα. Το παιχνίδι τελείωσε με τελικές 19-3, κόρνερ 12-1 και κατοχή της μπάλας 79%-21%.

Από τους αριθμούς και μόνο φάνηκε πως αν κάτι έλειψε ήταν το γκολ, με τον Δικέφαλο να μην καταφέρνει μέσα στα 96 λεπτά του αγώνα να ξεκλειδώσει την καλά οργανωμένη και πολυδιάστατη άμυνα του Παναιτωλικού, ακόμα και όταν άλλαξαν οι αριθμητικές ισορροπίες με τον Παναιτωλικό να παίζει με παίκτη λιγότερο για περίπου 15 λεπτά (μαζί με τις καθυστερήσεις). Η δυσκολία στο γκολ δεν είναι ένα τωρινό φαινόμενο για τον ΠΑΟΚ. Κι αυτό είναι αποτέλεσμα πολλών πραγμάτων, που -προφανώς- δεν τα είχε ο Δικέφαλος στην Τούμπα, με αποτέλεσμα να μείνει στο μηδέν.

Ο ΠΑΟΚ έχασε επί της ουσίας ένα ημίχρονο, το πρώτο, που παρά την καθολική υπεροχή και το γεγονός πως έφερε το παιχνίδι στα καρέ του Παναιτωλικού, δεν μπόρεσε να βρει τις λύσεις και τους διαδρόμους για να βάλει δύσκολα στον τερματοφύλακα του Παναιτωλικού και MVP της αναμέτρησης, Τσάβες. Στο β΄ ημίχρονο, έφτιαξε πιο καθαρές ευκαιρίες, με μεγαλύτερες όλων αυτές των Ζίβκοβιτς και Γιακουμάκη. Και πάλι όμως δεν βρήκε στόχο…

Σε περιπτώσεις όπως οι σημερινές και μετά από ανεπιτυχή αποτελέσματα το “φάρμακο” πάντα βρίσκεται στο επόμενο παιχνίδι κι αυτό είναι για τη League Phase του Europa League με τη Μακάμπι, όπου η ομάδα του Λουτσέσκου οφείλει να επανέλθει στις “εργοστασιακές ρυθμίσεις”, αυτές που τουλάχιστον είχε στα πρώτα επτά παιχνίδια της σεζόν. Βέβαια, ο Δικέφαλος θα χρειαστεί από πολλούς κομβικούς παίκτες του να ανεβάσουν την απόδοσή τους, να βρουν τη φόρμα τους και να αποδείξουν πρωτίστως στους εαυτούς τους, πως τα δύο αυτά παιχνίδια ήταν απλώς μία κακή παρένθεση…