Σοβαρός ΠΑΟΚ, τρίποντο στο σακούλι, συνεχίζουμε

Ο Δικέφαλος εμφανίστηκε στο ουδέτερο γήπεδο της Λεωφόρου με σοβαρότητα, εμφανώς υπερέχοντας του αντιπάλου σε ορισμένους τομείς, αλλά και με εξίσου εμφανείς ατέλειες σε άλλους.

Η ομάδα σε καμία περίπτωση δεν έχει γίνει «υπερηχητική» μέσα σε λίγους μήνες. Ιδιαίτερα αν σκεφτούμε ότι λείπουν αρκετά σημαντικοί και ποιοτικοί παίκτες.

Όμως αν κάτι είναι αξιοσημείωτο φέτος, είναι πως αρχίζει να θυμίζει… ΠΑΟΚ. Με τρέξιμο, με αυταπάρνηση, με σοβαρότητα και χωρίς ανόητες προσπάθειες, χωρίς να πετάει στα σύννεφα.

Η πραγματικότητα είναι πως το τελικό σκορ μάλλον αδικεί τον δικέφαλο. Τόσο βάσει αντικειμενικών ευκαιριών, όσο και βάσει της γενικότερης εικόνας του αγώνα, ένα δίκαιο σκορ θα ήταν 0-3. Αν, δε, η κόκκινη κάρτα στον αντίπαλο δεν είχε ακυρωθεί χάρη σε ένα ακόμα παγκόσμιο ρεκόρ του δικεφάλου (παίκτης οφσαιντ επειδή προεξείχε η… μύτη του απ τη σέντρα του γηπέδου), τότε μάλλον θα μιλούσαμε στο τέλος για 0-5.

Τα πράγματα όμως δεν έγιναν ετσι και εν τέλει αγχωθήκαμε. Λίγο ο φόβος να μην έχουμε τα περυσινά, λίγο η κουραση, η μαχητικότητα του ΟΦΗ και το χαμένο πέναλτί μας, όλα μαζί έπαιξαν ρόλο να πιεστεί ο Δικέφαλος για 5-10 λεπτά προς το τέλος.

Η συνολική όμως εικόνα δεν αλλάζει.

Τρεις πόντοι μπήκαν στο σακούλι και αυτό είναι που μετράει.

Το θέμα δεν είναι να ονειροβατούμε.

Αλλά να συνεχιστεί η δουλειά, μέσα σε όσο καλύτερες συνθήκες γίνεται (κλίμα, αποδυτήρια, παρουσία παικτών και όσο το δυνατόν λιγότεροι τραυματισμοί).

Το πρόγραμμα μπροστά είναι βαρύ, όμως δεν παίζουμε μόνοι μας. Και οι αντίπαλοι έχουν υποχρεώσεις, ενώ κανείς τους εως τώρα δεν μαγεύει με τις εμφανίσεις του…