Παιδί για... σπίτι!

Είναι ο γιος που θα ήθελε κάθε μάνα. Ο γαμπρός που θα ήθελε κάθε πεθερός για την κόρη του. Ο ιδανικός φίλος που θα ήθελε κάποιος για μία συμβουλή. Το καλύτερο παιδί. 

Ο Δήμαρχος της μικρής κροατικής πόλης Λιουμπέσιτσα, στο βορειότερο κομμάτι της χώρας τον βράβευσε πρόσφατα όχι γιατί έγινε μεγάλος και τρανός ποδοσφαιριστής, αλλά γιατί αποτελεί υπόδειγμα για την νέα γενιά.

Είναι και κάτι άλλο. Ο παίκτης που θα ήθελε να έχει κάθε προπονητής στο γήπεδο. Εγκεφαλικός, ευφυής, πολυχρηστικός, ποιοτικός: «Η αγαπημένη μου θέση είναι να παίζω ως αριστερές εξτρέμ με ανάποδο πόδι και να συγκλίνω. Αλλά στην Ντινάμο κάποιοι προπονητές με έβαζαν να παίζω και δεξιά. Μου αρέσει να παίζω και αριστερός εσωτερικός μέσος, όταν παίζουμε με τριάδα στα χαφ. Έχω παίξει και ως δεκάρι. Αλλά και ως τελευταίος μέσος που παίρνει την πρώτη μπάλα»!

Σιγά, μην είναι και ο Μόντριτς, θα πει κάποιος: «Ο Μόντριτς είναι ασύγκριτος. Έχω παίξει μαζί του και όταν σου ζητάει την μπάλα, απλώς του την δίνεις. Είναι ο καλύτερος χαφ στον κόσμο, παρατηρώ στο βίντεο όλες τις κινήσεις του για να μαθαίνω».

Όταν τον ρώτησαν ποιο είναι το μεγαλύτερο του μειονέκτημα στο γήπεδο, απάντησε κάτι που θα αποτελούσε προτέρημα για όλους: «Πολλές φορές υπερ-αναλύω τα πάντα στο μυαλό μου. Σκέφτομαι όλες τις πιθανές εναλλακτικές στο γήπεδο, με αποτέλεσμα να χάνω σε αυθορμητισμό. Είμαι πάντα ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού μου, ίσως περισσότερο αυστηρός από ότι θα έπρεπε».

Λούκα κι αυτός, μέσος, τεχνίτης, ξανθούλης, βραχύσωμος, δεν ήθελε και πολύ για να του μπει από πολύ νωρίς η ετικέτα του νέου Μόντριτς. Ως τέτοιο τον πήρε 19 χρόνων παιδί η Ντινάμο Ζάγκρεμπ, ξοδεύοντας τρία εκατομμύρια για να τον… τσιμπήσει από τη Λοκομοτίβα, ωστόσο της βγήκε κάτι άλλο. Ένα πολυεργαλείο.

Τον καλοκαίρι του 2021 έζησε τον πιο άγριο μήνα της ζωής του. Πρώτα κατέκτησε το πρωτάθλημα. Μετά από λίγες ημέρες το Κύπελλο. Ψηφίστηκε στην κορυφαία ενδεκάδα του Euro K21. Κλήθηκε στην Εθνική Ανδρών. Μα το κυριότερο: πήρε το πτυχίο του!

«Αφού περνάω πολύ καιρό στο Μάξιμιρ είπα να γραφτώ στο πανεπιστήμιο Libertas που είναι εκεί κοντά. Παλιότερα με ενδιέφεραν τα οικονομικά. Σπούδασα όμως και μετά από τρία χρόνια πήρα πτυχίο στο αθλητικό μάνατζμετ. Πάντα ήθελα να έχω ένα πτυχίο στα χέρια μου, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Όταν τελειώσω την καριέρα μου μπορεί να γίνω προπονητής ή αθλητικός διευθυντής. Όπως και στο γήπεδο, έτσι και στην ζωή μου, θέλω πάντα να έχω εναλλακτικές επιλογές».

Κι όμως, στην πραγματικότητα δεν είχε και πολλές εναλλακτικές. Ο πατέρας του ο Γιόζιπ έπαιξε μπάλα σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Ο μεγαλύτερος αδερφός του ο Γκόραν έπαιζε τερματοφύλακας, πριν βρει δουλειά στην Γερμανία. Ο Λούκα έμαθε να κλοτσάει στην αυλή του σπιτιού του, έμαθε όλα τα κόλπα παίζοντας futsal, αλλά η τύχη του ήταν προδιαγεγραμμένη: «Γεννήθηκα σε ένα μέρος, όπου όλοι υποστηρίζουν την Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Το ίδιο και εγώ. Ακόμα και η γιαγιά μου με ρωτούσε πότε είναι το επόμενο παιχνίδι της Ντινάμο για να το δει στην τηλεόραση».

Επομένως, τα τέσσερα χρόνια που πέρασε στο Ζάγκρεμπ ήταν τα πιο συναρπαστικά της ζωής του. Πήρε ισάριθμα πρωταθλήματα, έφτασε μαζί της ως τα προημιτελικά του Europa League, έπαιξε 173 φορές με την φανέλα της, σκόραρε 37 φορές και έδωσε 20 ασίστ, ήταν αυτός που δεν έβγαινε ποτέ από την ενδεκάδα, η ήρεμη δύναμη.

Τόσο ήρεμη που ο Ζλάτκο Ντάλιτς άρχισε να τον εμπιστεύεται τυφλά. Ήταν στην βασική ενδεκάδα της Εθνικής Κροατίας στον τελικό του Nations League απέναντι στην Ισπανία πριν δύο καλοκαίρια. Ήταν στην αποστολή της βάτερνι, στα δύο τελευταία Euro (2021, 2024). Ακόμα και σήμερα παραμένει ο νεαρότερος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Κροατίας, όταν μωρό ακόμα, σε ηλικία 18 ετών και ενός μήνα είχε βρει δίχτυα σε ένα φιλικό τουρνουά στην Κίνα.

Έκλαψε πικρά, όταν το καλοκαίρι του 2023 άφησε την αγαπημένη του Ντινάμο Ζάγκρεμπ για να μετακομίσει στο Ρότερνταμ. Υπήρξε από τις ακριβότερες μεταγραφές στην ιστορία της Φέγενορντ, οι Ολλανδοί έδωσαν 9,6 εκατομμύρια ευρώ, αφήνοντας και 15% μεταπώλησης στους Κροάτες.

Ίσως όμως, τελικά να έκαναν λάθος στο casting. O Λούκα Ιβανούσετς δεν θα μπορούσε να παίξει ποτέ στην γραμμή, όπως οι κλασικοί εξτρέμ στην Ολλανδία. Δεν έχει την ταχύτητα, την σπιρτάδα, την ευελιξία να πετάξει την μπάλα μπροστά και να τρέξει παράλληλα με τον ασβέστη.

Στις 55 φορές που φόρεσε την φανέλα της την τελευταία διετία, σκόραρε 4 φορές και έδωσε 7 ασίστ, όμως δεν ήταν ο γάμος που περίμεναν όλοι. Ένα αταίριαστο fit που συμβαίνει συχνά στον αθλητισμό και το οποίο πρέπει να διακόπτεται πριν είναι πολύ αργά.

Ο Λούκα Ιβανούσετς είναι ένας μαθητής του παιχνιδιού. Δεν βλέπει, απλώς, ποδόσφαιρο στην τηλεόραση, όπως οι περισσότεροι. Μελετά ποδόσφαιρο. Προσπαθεί να μελετήσει και να κοπιάρει τους κορυφαίους των θέσεων που του αρέσουν περισσότερο. Από τον Ροναλντίνιο, τον Νεϊμάρ και τον Κίνγκλεϊ Κομάν, μέχρι τον Μόντριτς, τον Ινιέστα και τον Κόβατσιτς. Ένας football nerd, που δεν βλέπει το ποδόσφαιρο ως διασκέδαση, αλλά ως δουλειά που πρέπει να φέρει εις πέρας με τον καλύτερο τρόπο.

Δεν πίνει, δεν ξενυχτάει, δεν του αρέσει το έξω, τα έχει χρόνια με την κόρη του παλιού Κροάτη διεθνή Νταβόρ Βούγκρινετς, την πανέμορφη Τία.

Ένα παιδί για σπίτι. Ένας ώριμος «βετεράνος» ετών 26, που μετρά ήδη κοντά 400 επίσημα παιχνίδια με συλλόγους και εθνικές ομάδες.

Ο ΠΑΟΚ δεν τον παίρνει για γαμπρό, ούτε για πρόσκοπο. Τον παίρνει γιατί βλέπει στο πρόσωπο του μία κόλλα που μπορεί να ενώσει πολλά από τα κομμάτια του παζλ που φτιάχνει.

Τον παίρνει γιατί στο πρόσωπο του βλέπει έναν τύπο που ξέρει να κάνει τους γύρω του καλύτερους.

Έναν παίκτη που ξεχειλίζει ποιότητα και ο οποίος, υπό προϋποθέσεις μπορεί να εξελιχθεί σε μία νέα περίπτωση Αντρίγια Ζίβκοβιτς.