Εντυπώσεις, ουσία, κορμός και Φεράρι…

Από την αρχή του καλοκαιριού έχω την αίσθηση πως συμμετέχω σε ένα κοινωνικό πείραμα με βάση τη Θεσσαλονίκη και με στόχο άγνωστο μέχρι στιγμής. Μάλλον δοκιμάζονται οι αντοχές μου.

Ενδιάμεσα βέβαια, μου ήρθε η εφορία και έχει ζαλιστεί το κεφάλι μου. Σκίζομαι όλη μέρα, κάθε μέρα χωρίς ρεπό, για να μπορεί ο Κυριάκος να εισπράττει τον κόπο μου και να κάνει δουλίτσες. Χωρίς να αναγνωρίζει τα έξοδα που ο ίδιος με τις πολιτικές του έχει δημιουργήσει.

Χθες μου γύρισε το μάτι και είπα δεν θα δουλέψω. Άρχισε να βρέχει, σα να περνάει ένα υπόγειο μήνυμα πως αδερφέ, δεν μπορείς να στερήσεις από το σόι το έσοδο. Και δεν γίνεται να αράξεις γιατί η βλάχα θέλει Φεράρι.

Τέτοια σκουπίδια δεν έχει βγάλει ποτέ ο τόπος αλλά θα βρεθεί από κάτω ο μυστήριος και θα πει «και τι να ψηφίσω»; Τίποτα αδερφέ, άραξε σπίτι και σκάσε. Βαρίδιο είσαι.

Ευτυχώς υπάρχει ο ΠΑΟΚ και μας ηρεμεί. Ουπς, ούτε αυτό συμβαίνει. Αποφάσισε ο Θανάσης να κάνει την επανάστασή του. Ποτέ δεν είναι αργά.

Βέβαια η επανάσταση δεν είχε και το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στο τέλος της ημέρας, από τα όσα κατάλαβα και μαθαίνω, θα παίζουμε στο Καυτανζόγλειο. Όχι προσωρινά γιατί θα χτίζεται η Νέα Τούμπα, αλλά γενικά. Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού έλεγαν κάποιοι σοφοί.

Εκεί βέβαια, δεν κερδίζουμε ούτε στο τάβλι. Για αυτό ας γίνει μία αναζήτηση μάγου που θα διώξει την αρνητική ενέργεια, γιατί χλωμούς μας βλέπω. Έφυγε και ο Σαμάτα που έχει τα κονέ.

Η ανακοίνωση της μεταγραφής του Σαμάτα από τη Χάβρη, θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει ένα Νόμπελ λογοτεχνίας. Μπράβο στους Γάλλος, πάντα είχαν φαντασία.

Παίζει ο ΠΑΟΚ αύριο. Τα ΠΑΟΚτσάκια δεν μάσησαν, το πήραν το διαρκείας τους. Στο 60% η πληρότητα πριν αγοραστεί εισιτήριο, μετά από αυτό το καλοκαίρι, δεν το λες και κακό. Βλέπεις και κάτι άλλο βέβαια. Τι θα συνέβαινε αν ο ΠΑΟΚ είχε όντως Νέα Τούμπα.

Σε αυτές τις συνθήκες, με φαγωμάρα, με τον Τσάλοφ φορ, ο ΠΑΟΚτσής πιστεύει. Φανταστείτε να φτιάξει νέο γήπεδο, να έχουν οι γυναίκες τουαλέτες, να μπορούσε να παρκάρει κάπου διαφορετικά από τη μέση του δρόμου, να μπορούσε να πιει τον πάτο του και να μη χρειαστεί να κάνει τον σιαμαίο για να μπει μέσα, φανταστείτε να είχε φορ τον Γιόβιτς.

Το καλοκαίρι βέβαια, είναι των εντυπώσεων περισσότερο, της ουσίας λιγότερο. Στο τέλος της ημέρας, μετράει αυτός που έχει ομάδα. Ο Άρης ήταν πρωταθλητής μεταγραφών τον Ιούλιο και καθυστέρησε την συνέντευξη Τύπου με την Αράζ μήπως και πιάσει Αύγουστο σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Η ΑΕΚ, ξεφορτώθηκε τον Λαμέλα που δεν ήθελε να κάνει προπόνηση, θα ξεφορτωνόταν και τον Μαρσιάλ στη πρώτη σοβαρή ευκαιρία, πήρε τον Γιόβιτς ελπίζοντας πως δεν θα τριτώσει το κακό. Μεταγραφάρα έκανε, απλά μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, αναρωτιέμαι αν υπάρχει η υποδομή διαχείρισης τέτοιων μεταγραφών από τις ελληνικές ομάδες. Θα δούμε. Το χορτάρι μιλάει…

Εμείς, λαϊκός σύλλογος. Πάμε να πάρουμε τον Γιακουμάκη. Το κακό για αυτόν είναι πως έχουμε την εικόνα του όταν έφυγε. Το καλό για εμάς, είναι πως φάνηκε ότι έχει δουλέψει πολύ, πως η καριέρα του είναι παραπάνω από τίμια και πως τα βάζει. Ας κλείσει και βλέπουμε. Ο Αύγουστος είναι μακρύς. Μπορεί να εμπεριέχει και εκπλήξεις.

Πάμε να παίξουμε αύριο με μία ομάδα που όταν τη γράφω, αρχίζω και πεινάω. Βόλφσπεργκερ. Μισό να τσιμπήσω κάτι…

Προφανώς και πρώτοι επίσημοι αγώνες, απέναντι σε ομάδα από καλή σχολή που διεκδίκησε και πήρε τίτλο, δεν είναι κάτι απλό.

Το ότι έχω μία ηρεμία για τους αγώνες, παραδόξως με όλα αυτά που συμβαίνουν, είναι από το γεγονός πως ο Ράζβαν είναι καλά, πως δούλεψε με όλο τον κορμό του στη προετοιμασία και πως αν κυλήσουν όλα ομαλά, θα έχει μία αλλαγή σε σχέση με το πως τελείωσε τη σεζόν στο αρχικό σχήμα. Αυτή του Κένι που του πήρα και συνέντευξη. Μεγάλο πουλέν…

Η ομάδα είναι καλά. Απομακρυσμένη από την αηδία που έχουμε βιώσει το τελευταίο δίμηνο, με τον Ντέλια σε κατάσταση εξωφρενική, με τον Ιβανούσετς να έχει ανέβει, με όλα τα καλά παιδιά διαθέσιμα και με μία αγωνία. Αν αυτό το κορμί ο Μεϊτέ, επανήλθε σε αθλητικό μουντ, γιατί στη προετοιμασία πρέπει να εμφανίστηκε το ολόγραμμά του. Αν επανήλθε, είμαστε πολύ καλά.

Αυτά τα κορμιά, το καλοκαίρι έχουν θεματάκια. Θυμάμαι ο Τζιόλης τι μπινελίκι έτρωγε επειδή η πρώτη εικόνα των φιλικών δεν ήταν η καλύτερη για αυτόν. Μετά το έβρισκε, συνήθως ήταν και ο πιο σταθερός της ομάδας, αλλά η πρώτη εικόνα – και το μπινελίκι – τον συνόδευε όλη τη χρονιά.

Αυτά από μένα, ραντεβού στη Τούμπα…