Οι κρίσεις, τα αυτονόητα και οι αρχές

Ο Ιβάν Σαββίδης είναι ο ηγέτης του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ και έχει σκεπάσει ολόκληρη την οικογένεια του συλλόγου. Ο Ράζβαν Λουτσέσκου, είναι η πιο πετυχημένη επιλογή του Ιβάν Σαββίδη, σε μία περίοδο μάλιστα που ο Ρουμάνος δεν είχε κάποιο πειστικό βιογραφικό.

Ο Γιώργος και ο Νίκος Σαββίδης, είναι τα παιδιά του Ιβάν αλλά στο κομμάτι που μας απασχολεί δεν είναι μόνο αυτά. Είναι οι ιδιοκτήτες της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και αυτοί που θα αναλάβουν τα ηνία όταν το αποφασίσει ο Ιβάν. Όμως η τριβή τους με το κλαμπ, μετράει χρόνια. Δεν εμφανίστηκαν χθες.

Ο Ράζβαν Λουτσέσκου, είναι ο πιο πετυχημένος προπονητής της ιστορίας του συλλόγου. Ξεκινάω με τα τετριμμένα, τα αυτονόητα, γιατί με τόσα που έχω διαβάσει αυτές τις μέρες, μάλλον χρειάζεται να φρεσκάρω τη μνήμη μου.

Αυτονόητο για εμένα ως δημοσιογράφος, είναι και το επίπεδο σοβαρότητας που πρέπει να έχουμε σε περίοδο κρίσης. Είναι σε πολύ δευτεροτρίτη μοίρα το αν θα πω πρώτος ή θα γράψω πρώτος κάτι. Νούμερο ένα ζητούμενο είναι να μην εκτεθώ και να μη παίξω με την αγωνία των οπαδών της ομάδας. Υπάρχουν άκακες ζαριές και κακές. Αυτή τη περίοδο, οι ζαριές ήταν κακές. Και ενοχλητικές όσο δεν πάει.

Κρίσεις υπάρχουν πολλές στους συλλόγους. Η φθορά σε μία σχέση επίσης έχει μία ανθρώπινη διάσταση. Όταν είσαι και σε απόσταση, αυτή είναι και δύσκολα αντιμετωπίσιμη. Αυτή είναι μία πραγματικότητα που ο ΠΑΟΚ οφείλει να διαχειριστεί. Και το παράπονό μου από τα στελέχη της ΠΑΕ, είναι πως δεν κατάφεραν να γεφυρώσουν το χάσμα, πριν αυτό γίνει πρόβλημα παρότι είμαι σε θέση να ξέρω πως υπάρχουν γεφυροποιοί.

Ο ΠΑΟΚ πέρασε δύο εβδομάδες υψηλής έντασης, δημιουργώντας ανασφάλεια στο κοινό του. Αυτά που συναντούσα στον δρόμο δεν θέλω να τα μεταφέρω. Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι πως δεν θα ήθελα να ξαναδώ ΠΑΟΚτσάκια έτσι. Και το συναίσθημα δεν διαφοροποιείται μεταξύ σεναρίων. Είτε ήθελαν τον Ράζβαν, είτε όχι, η αντίδραση ήταν η ίδια.

Για να φτάσουμε εδώ βέβαια, κάτι δεν λειτούργησε σωστά. Ο Λουτσέσκου ήταν άρρωστα το κεντρικό πρόσωπο του κλαμπ. Δεν υπήρχε κανένα άλλο σημείο αναφοράς. Αυτό χάλασε και την εικόνα του κλαμπ και το μυαλό του Ρουμάνου.

Δε λέω πως δεν πρέπει ο προπονητής να είναι γενικά κεντρικό πρόσωπο. Όμως όταν αναλαμβάνει όλη την εικόνα, όταν υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι να απορροφήσουν κραδασμούς, όταν δεν εμφανίζεται η θέση και η εικόνα του μεγαλομετόχου έστω μέσω τρίτων, όταν επικρατεί η ασφάλεια της αφάνειας από την ανάγκη για εξωστρέφεια, τότε το λάθος είναι θέμα χρόνου να γίνει.

Η συγκεκριμένη κρίση, είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανοίξει μία κουβέντα της ηγεσίας πάνω απ όλα, για τον τρόπο που πρέπει να λειτουργεί ο σύλλογος έτσι ώστε να μην είναι προσωποκεντρικός. Σεβασμός σε όλους όσους προσφέρουν, αλλά πάνω απ όλα οι αρχές του συλλόγου. Οι οποίες ορίζονται μόνο από τις καταβολές και τον ηγέτη.

Με ρωτάνε για το πως θα υπάρξει συνεργασία των δύο μετά τα όσα προηγήθηκαν. Μάλλον δεν έχουν μετρήσει καλά τον Ιβάν. Από τη στιγμή που αποφάσισε πως δεν θα πάει σε αλλαγή, ο Λουτσέσκου θα στηριχτεί. Ο προγραμματισμός που είχε αποφασιστεί, θα τρέξει κανονικά. Δεν υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθεί κάποια αναποδιά από πρόθεση. Ο Ιβάν Σαββίδης δεν είναι ένας αφελής που θα βάλει τα χέρια του για να βγάλει τα μάτια του. Και όταν θα πάρει μία σκληρή απόφαση που εμπεριέχει ρίσκο, θα είναι έτοιμος να την αναλάβει. Αλλά ότι κάνει, θα το κάνει ανοιχτά και χωρίς δόλιο τρόπο.

Υπάρχει και μία προίκα βέβαια στην όλη ιστορία. Άνθρωποι που είπαν την άποψή τους κόντρα στο κλίμα, με αρκετή πίεση να πέφτει πάνω τους και τον χρόνο να πιέζει. Άνθρωποι που παρότι κινδύνευαν, δεν ξέφυγαν από αυτό που πίστευαν. Καλό αυτό… πάμε παρακάτω.