Είναι καλός αυτός ο Γιόνι που παίρνει ο ΠΑΟΚ;

Αλήθεια, πόσες μεταγραφές έκανε τώρα τον Ιανουάριο η Μάντσεστερ Σίτι; Καμία.

Η Άρσεναλ; Καμία. Η Λίβερπουλ; Καμία. Η Ρεάλ Μαδρίτης; Καμία.

Η Μπαρτσελόνα; Μία, τον Βίτορ Ρόκε, αλλά την είχε κλεισμένη από το καλοκαίρι.

Πόσες χειμερινές μεταγραφές έκαναν η Παρί Σεν Ζερμέν, η Ίντερ, η Μίλαν, η Γιουβέντους; Η απάντηση είναι η ίδια. Καμία!

Διότι στο ποδόσφαιρο ισχύει ένας άγραφος νόμος που λέει: δείξε μου μία ομάδα που κάνει πολλές μεταγραφές τον Ιανουάριο κι εγώ θα σου δείξω μία ομάδα που έχει πρόβλημα.

Τον Γενάρη δεν πειράζεις πολλά πράγματα. Δεν μπορείς να πειράξεις πολλά πράγματα. Οι ευκαιρίες είναι λίγες, οι τιμές «φουσκωμένες», τα χρονικά περιθώρια να φτιάξεις ξανά ομάδα από την αρχή είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Ότι έκανες, έκανες. Οι ομάδες χτίζονται το καλοκαίρι, όχι τον χειμώνα.

Τον Γενάρη προσθέτεις μόνο πινελιές. Ή διορθώνεις μία αναποδιά που σου έκατσε. Να, η Μπάγερν ας πούμε.

Λες και έπεσε περονόσπορος στην άμυνα της, χτύπησαν διαδοχικά ο Ουπαμεκανό, ο Λάιμερ, ο Κίμιχ κανείς δεν ξέρει πότε θα γυρίσουν από τις εθνικές τους υποχρεώσεις ο Κιμ και ο Μαζράουι. Είχε πέντε παίκτες που θα μπορούσαν να παίξουν στο δεξί άκρο της άμυνας, για διάφορους λόγους είναι off και οι πέντε!

Τι να κάνει; Τα έσκασε χοντρά και πήγε και πήρε με μία 30άρα τον δεξιό μπακ της Γαλατά. Την «έγδυσαν» κανονικά, μα δεν είχε κι άλλη επιλογή.

Κάτι ανάλογο έγινε και με τον ΠΑΟΚ. Τι ήθελε από την αρχή; Έναν δεξιό μπακ, που θα έχει την ποιότητα σταδιακά να πάρει τη φανέλα του βασικού στο σπίτι του; Τι πήρε; Ακριβώς αυτό.

Δεν επηρεάστηκε από τον εξωτερικό θόρυβο, τις μεταγραφές των ανταγωνιστών, την πίεση που υπάρχει στην Ελλάδα από τον κόσμο που θέλει συνεχώς μεταγραφές ακόμα κι αν το ρόστερ έχει 30-40 παίκτες.

Το πολύ-πολύ να πάρει ακόμα κι έναν έκτο στην ιεραρχία εξτρέμ για να έχει δυο αλλαξιές στην τριάδα του, εκεί. Αυτό ήταν όλο. Τελειώσαμε!

Το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου που προκύπτει εδώ είναι άλλο; Είναι καλός αυτός ο Τζόνι, Γιόνι, Τζόναθαν Όττο Κάστρο -ή όπως αλλιώς θέλει να τον λέμε- που πήρε; Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή, δεν αρκεί ένα ναι ή ένα όχι.

Βασικά, τι πάει να πει καλός; Παίκτης στα 29 του με 183 παιχνίδια στην Primera Division και άλλα 107 στην Premier League δεν γίνεται να είναι... κακός. Το ερώτημα είναι άλλο: πόσο συμβατός είναι με τις τρέχουσες ανάγκες του ΠΑΟΚ; Πόσο εύκολα και γρήγορα μπορεί να... κολλήσει σε αυτό που παίζει ο Δικέφαλος;

Ο Γαλιθιάνος μπακ είναι μία σπάνια ράτσα ποδοσφαιριστή της ειδικής κατηγορίας Φίλιπ Λαμ. Είναι δεξιοπόδαρος από κούνια, ωστόσο πριν από μία δεκαετία, ο Λουίς Ενρίκε είχε την φαεινή ιδέα να τον μεταθέσει απέναντι και να τον βάλει να παίξει αριστερό μπακ με ανάποδο πόδι.

Αυτό ήταν! Ο Γιόνι πήρε τα γράμματα γρήγορα και αυτή η τρελή ιδέα του Αστουριάνου τεχνικού έμελλε να αλλάξει την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Τα κομπιούτερς και οι αριθμοί λένε ότι στην καριέρα του έχει παίξει 262 φορές αριστερά και μόλις 75 δεξιά!

Δηλαδή ο ΠΑΟΚ πήρε για δεξί μπακ, έναν... αριστερό μπακ; Όχι!

Πήρε κάποιον που μπορεί να παίξει εξίσου καλά και τις δύο θέσεις. Όταν ο Λουίς Ενρίκε (πάλι αυτός) τον κάλεσε στην Εθνική Ισπανίας το 2018, τον πήρε ως δεξιό μπακ, όχι ως αριστερό. Τον κάλεσε επειδή χτύπησε ο Ντάνι Καρβαχάλ. Δεξιά τον έβαλε να παίξει κι ας έπαιζε αριστερά στην Γουλβς. Όλα αυτά στην Εθνική Ισπανίας, όχι σε κάποιο ασήμαντο καλοκαιρινό φιλικό προετοιμασίας, έτσι;

Ο ίδιος λέει πως παίζοντας αριστερά τελειοποίησε το... κακό του πόδι. Παίζοντας αριστερά ήταν πάντα πολύ πιο συγκεντρωμένος, αφού έπρεπε να αλλάξει την μηχανική του, τις αντανακλαστικές του κινήσεις, τις περιστροφές, τα πατήματα του στις αμυντικές τοποθετήσεις, το πόδι στόχευσης του αντιπάλου. Έγινε καλύτερος παίκτης.

Πάει το λύσαμε αυτό. Πάμε στο επόμενο. Τα περισσότερα χρόνια με τον Νούνο στον πάγκο, η Γουλβς έπαιζε με τρεις στόπερ, επομένως ο μπακ δεν ήταν ακριβώς... μπακ, αλλά φουλ-μπακ. Έπαιρνε όλη την πλευρά, ήταν πολύ πιο απελευθερωμένος αμυντικά, είχα άλλα καθήκοντα από έναν μπακ τετράδας, έπαιζε σε εντελώς άλλα μέτρα. Ο Γιόνι μέχρι να πάει στην Αγγλία δεν είχε παίξει ούτε μία φορά την θέση. Έπεσε στα βαθιά και κολύμπησε. Όχι, απλά την έμαθε. Την τελειοποίησε.

Θα παίξει ποτέ ο ΠΑΟΚ με τρεις στόπερ; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει. Υπενθυμίζω ότι και ο Έκονγκ στην Ιταλία με τρεις έπαιζε πίσω. Με τρεις πίσω παίζει ως στόπερ και στην Εθνική Πολωνίας ο Κεντζιόρα. Ας τα κρατήσουμε όλα αυτά στο πίσω μέρος του μυαλού μας ως τακτικά τρικ στο μέλλον.

Υπάρχει όμως ένα μεγάλο, αλλά. Ο Γιόνι έρχεται εντελώς ανενεργός. Σκουριασμένος. Φέτος μόνο έπαιξε κάτι σκάρτα ματς Λιγκ Καπ στις αρχές της σεζόν και τέσσερα λεπτά στο πρωτάθλημα. Από τις αρχές Δεκεμβρίου προπονούνταν μόνος του, εξαιτίας ενός σοβαρού πειθαρχικού παραπτώματος που τελείωσε την καριέρα του στους «λύκους».

Εδώ, θα χρειαστεί δουλίτσα. Ο Ισπανός δεν μπορεί να έρθει και να παίξει αύριο. Θα χρειαστεί χρόνος, δύο-τρεις εβδομάδες θαρρώ, για να έρθει στο επίπεδο των υπολοίπων για να μπει και να παίξει κανονικά.

Το γεγονός ότι τα έσπασε όλα στην Γουλβς, ότι έριξε αγκωνιά σε παίκτη της ομάδας νέων, έφτυσε μέλος του προπονητικού σταφ και έκανε λαμπόγυαλό τα αποδυτήρια δεν είναι red flag; Δεν θα έπρεπε να προβληματίζει τον ΠΑΟΚ;

Μοιάζει να είναι μεμονωμένο περιστατικό, απόρροια της κακής ψυχολογικής του κατάστασης, όσο η Γουλβς για οικονομικούς λόγους που σχετίζονται με το FFP τον πίεζε προς την πόρτα της εξόδου από το περασμένο καλοκαίρι.

Σε 378 παιχνίδια καριέρας έχει αποβληθεί όλες κι όλες δύο φορές. Στο «ποινικό» του μητρώο δεν υπάρχουν ανάλογες εκρήξεις. Το οικογενειακό κλίμα του ΠΑΟΚ και η μεθοδολογία του Λουτσέσκου αποτελεί εγγύηση ενσωμάτωσης.

Το ιατρικό του δελτίο λέει ότι έχει κάνει δύο χιαστούς. Στο ίδιο μάλιστα γόνατο, το δεξί. Εδώ και δύο χρόνια όμως, από τον Φεβρουάριο του 2022 που γύρισε, δεν προκύπτει ότι έχει κάποιο θέμα. Κανείς δεν είναι ίδιος μετά από δύο τόσο σοβαρές περιπέτειες, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε από το να είναι μπακ επιπέδου Premier League.

Ακούγεται παράξενο, αλλά ο ΠΑΟΚ πήρε ένα καλούπι παίκτη, το οποίο είχε στο ρόστερ του! Ο Γιόνι είναι ένας πιο ποιοτικός, πιο παιγμένος Σάστρε. Έχουν το ίδιο μπόι, το ίδιο σουλούπι πάνω κάτω, εκεί λίγο πάνω από το 1,70. Μόνο που ο Γαλιθιάνος είναι πιο... ντούκι, πολύ πιο δυνατός και μυώδης.

Λέει και ο ίδιος πως είναι περισσότερο ένας αμυντικογενής μπακ, ειδικών αποστολών. Στην Γουλβς ήταν κάποιος που θα τα έβαζε στο σπριντ με τους Σαντιό Μανέ, τους Ράσφορντ τους Μαχρέζ αυτού του κόσμου.

Το καλύτερο στοιχείο του είναι οι φανταστικές αμυντικές του αντιδράσεις στο ένας εναντίον ενός, παίζει επιθετική άμυνα, δεν περιμένει, ορμάει να σε «φάει», ένας κλασικός ball winning back με χαμηλό κέντρο βάρους και ωμή δύναμη στις μονομαχίες του.

Δεν είναι γλυκός «τεχνικά», έχει «φτωχές» επιδόσεις καριέρας σε γκολ και ασίστ, όμως στο ποδόσφαιρο του Λουτσέσκου οι πλάγιοι μπακ γεμίζουν από νούμερα, χρειάζεται απλώς να βρίσκονται στο σωστό σημείο, την σωστή στιγμή. Κι ο Γιόνι παίζει άψογα στον χώρο, έχει άπειρα ανεβοκατεβάσματα.

Ψυχανεμίζομαι ότι τον αληθινό Γιόνι θα τον δούμε στα ντέρμπι των πλέι-οφ, ειδικά στα εκτός έδρας. Εκεί που θα χρειαστεί δύναμη, τσαγανό, τσαμπουκάς, αμυντικό φίλτρο, έξτρα πάθος στις προσωπικές μονομαχίες.

Υποψιάζομαι ότι ο Λουτσέσκου θα τρίβει τα χέρια του, τέτοιου είδους εργαλείο δεν είχε στα χέρια του. Αρκεί, να μπει όπως πρέπει στο γκρουπ του...