Αρχέγονος

Τώρα, με την ευκαιρία της διακοπής του πρωταθλήματος, δίνεται μια καλή πάσα σε όλους που αρέσκονται στην κριτική, τα σχόλια, τις αξιολογήσεις, κλπ. να πάρουν θέση για όλα όσα γίνονται και για όσα δεν γίνονται.

...γεννά παραφροσύνη. Και όπως είναι λογικό, δεν ξέρουμε από που να αρχίσουμε.

Περίοδος μεταγραφών και επίσημα πλέον. Η χαρά των φιλάθλων και όχι μόνο. Ραδιόφωνα, Εφημερίδες, αθλητικά sites, αλλά και ατελείωτες συζητήσεις στα στέκια των φιλάθλων.

Βασικό σημείο αναφοράς αλλά και βασικός πυλώνας για την κάθε ομάδα, είναι ο εκάστοτε προπονητής της.

Να παραμείνουμε ΨΗΛΑ. Εκεί που μας αξίζει και μπορούμε...

Η χαρά είναι μεγάλη. Ο ενθουσιασμός ακόμα μεγαλύτερος. Η ικανοποίηση στα ύψη. Να μην ξεχνάμε όμως ότι ο αγώνας συνεχίζεται. Δεν δικαιώνεται με την κατάκτηση ενός τίτλου.

ΟΧΙ, δεν είναι λάθος ορθογραφικό. Εκμεταλλεύομαι το ομόηχο της λέξης ΤΕΛΙΚΟΣ, με αυτόν της λέξης του τίτλου που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει τελικά, συμπερασματικά, εν κατακλείδι, στο τέλος, και πολλές ακόμη παρόμοιες.

Μέρες τώρα, ψάχνω τις λέξεις αλλά και τη «ρότα» αυτού του σημειώματος.

Είναι πολλοί αυτοί που αποδέχονται την άποψη που λέει ότι «είναι αναγκαίο να πτωχεύσεις δύο φόρες για να φτάσεις στην οικονομική επιτυχία».

Αφού με ΝΟΥ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ βγάλαμε το συμπέρασμα ότι είναι αναγκαίο να ΛΕΜΕ ότι λέμε με σοβαρότητα και προ πάντων, είναι πολύ σημαντικό το ΠΟΤΕ ΤΟ ΛΕΜΕ θα κάνουμε παρακάτω μια προσπάθεια να οριοθετήσουμε τους προβληματισμούς μας, γύρω από την ομάδα μας, αλλά και γενικότερα για την ποδοσφαιρική μας ματιά.

Έχει ιδιαίτερη αξία το τι λέμε, πολύ περισσότερο άμα το παίρνουμε στα σοβαρά. Διαφορετικά πετάμε τα λόγια μας στον αέρα.

Πάει καιρός. Πολύς καιρός. Χρόνια. Πολλά χρόνια.