Καλύτερα χωρίς τον Θόδωρο

Από την στήλη των ΜΜΕ του site μας ενημερώθηκα ότι ο Θόδωρος το σκέφτεται για το εάν θα πρέπει να βρεθεί κοντά στην ομάδα στη, ιδιαίτερων συνθηκών, ολιγόωρη παραμονή της στην ερπετοφωλιά. Πάντως, μέχρι σήμερα, δεν το έχει ξανακάνει. Και η γνώμη είναι ότι πολύ καλά έπραξε.

Αποψή μου είναι ότι εάν, τελικά, το αποφασίσει θα διαπράξει ένα σημαντικό σφάλμα τακτικής το οποίο, στο τέλος, ίσως πληρώσουμε αγωνιστικά. Εννοείται ότι σε αυτήν την περίπτωση εκείνος θα θέλει να προσθέσει, και όχι να αφαιρέσει, με την παρουσία του την αποστολή.

Όμως, το αποτέλεσμα που θα πετύχει θα είναι το εντελώς αντίθετο του ευκταίου. Είναι δεδομένο ότι από τον Πρόεδρό τους, έως και τον τελευταίο οπαδό, διακατέχονται από χαμερπή αντιΠΑΟΚτσήδικα ένστικα που, ειδικά αυτήν την εποχή, βρίσκονται σε έξαρση. Και όταν το ένστικτο κάνει κουμάντο παρακάμπτονται τόσο η λογική όσο και τα προσχήματα.

Δεν θα διστάσουν οι ρουφιάνοι προπαγανδιστές να φτάσουν στα άκρα και στην παρούσα φάση δεν υπολογίζουν ούτε τους επίσημους φορείς αλλά ούτε και τη κοινή γνώμη. Για αυτούς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και δεν είναι άλλος από το να χάσουμε για πολλούς και διάφορους λόγους.

Δεν θα αφήσουν, λοιπόν, την ευκαιρία να πάει χαμένη. Θεωρείται κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι οι ασπόνδυλοι θα προσπαθήσουν να ξεφτιλίσουν, με κάθε τρόπο, τον Πρόεδρο του μισητού τους αντιπάλου γιατί απλά έχουν ανάγκη να το κάνουν. Θα επιζητήσουν να απομυθοποιήσουν το αναγνωρισμένο τοις πάσι άτομο του οποίου η προσωπικότητα και η ποδοσφαιρική γνώση δημιουργούν έναν αβάσταχτο για κείνους, και τα χαμηλά τους στάνταρ, ανταγωνισμό που κοντεύει να εξελιχθεί σε τρομερό εφιάλτη εάν έρθει το διπλό.

Θα του την πέσουν στα σίγουρα του Θόδωρου στους διαδρόμους της σκουληκοφωλιάς και τυχόν προπηλακισμός του θα επηρεάσει την αυτοσυγκέντρωση της ομάδας, ίσως δε και το ηθικό της. Αυτό ακριβώς θα επιδιώξουν οι ασπόνδυλοι που δεν θα αφήσουν τίποτα να πέσει κάτω την Κυριακή. Ηδη έχω ακούσει από πολύ σημαντικά στελέχη της αερολέσχης με τους οποίους έχω επαφή ότι υπάρχει σχέδιο ύπουλου και υποχθόνιου προπηλακισμού του Βιτόλο στα εσωτερικά του γηπέδου.

Στις μάχες των αρχαίων χρόνων που ο στρατηγός, ως αληθινός μπροστάρης, οδηγούσε το στράτευμα, όταν τύχαινε και πληγώνονταν, οι υπόλοιποι αποσυντονίζονταν και το μέλημά τους ήταν, όχι πια η νίκη αλλά το πως θα διασώσουν τον αρχηγό από την ατίμωση των αντιπάλων, ακόμα και νεκρό. Θα σπάσει, στα σίγουρα, η εσωτερική συνοχή της ομάδας και θα πέσει το ηθικό της εάν οι παίκτες αντιληφθούν βιαιότητες σε βάρος του Προέδρου, αλλά και των συνοδών του, και δεν επιδέχεται καμία άλλη ερμηνεία η περίπτωση.

Δεν υπάρχει λόγος να το διακινδυνεύσει ο αρχηγός. Δεν πρέπει να τους δώσουμε ένα παραπάνω όπλο στην προσπάθεια της αποδιοργάνωσης της αποστολής. Εμείς πάμε τους πετάμε δύο τεμάχια, κατά προτίμηση στο β΄ ημίχρονο, παίρνουμε το διπλό και μετά το ματς ραντεβού στο Ναό μας για τα επινίκια.