Ο Άγγελος γελάει ωραία...

Θέλετε να συνεχίσω ή βαρεθήκατε τα κλισέ του Τύπου για πόλωση και κερδοφορία; Έγινε ένα παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε, άλλη μία φορά εκτός έδρας. Στη λογική της εκτός έδρας εμφάνισης που παρουσιάζει από την αρχή του πρωταθλήματος και πετυχαίνει αυτό το απόλυτο των τεσσάρων-εξαιρετικών τακτικά- νικών. Εμφατικά, κυριαρχικά, ποδοσφαιρικά. Είναι ο ΠΑΟΚ του προπονητή του, του Άγγελου Αναστασιάδη.

Γιατί γουστάρουμε τον εφετινό ΠΑΟΚ; Πρώτα απ' όλα, η σημερινή εικόνα είναι πέρα για πέρα διαφορετική από πέρυσι τέτοια εποχή. Βλέπω 11 παίκτες μες στο γήπεδο που μιλάνε μεταξύ τους τακτικά, μερικές φορές δε χρειάζεται κιόλας (=αυτοματισμοί στο επιθετικό και αμυντικό transition). Βλέπω 11 καμικάζι σε "do or die" κατάσταση, έτοιμους να ρίξουν τα πόδια τους στη φωτιά (=απλά δες τον Τζιόλη στο 90' να κάνει τάκλιν αυτοθυσίας). Δε βλέπω την περυσινή μπλαζέ εικόνα και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό. Είναι η δίψα του χαμhλόμισθου κόντρα στη δίψα του καλοπληρωμένου. Ο φετινός και ο περυσινός ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ του Αναστασιάδη δεν είναι η μπερδεμένη ομάδα των τελευταίων σεζόν που τελείωνε νομοτελειακά με το Γεωργιάδη υπηρεσιακό και με το Βρύζα υπ' ατμόν. Σήμερα, η ομάδα του Άγγελου έχει το στίγμα του, τις αρχές και τις αξίες του, την πίστη (=ορθόδοξη γαρ) και την ταπεινοφροσύνη που θα την οδηγήσει στη μεγαλοπρέπεια, εάν συντελεστούν μία σειρά από αστάθμητους παράγοντες-φρέσκο το πόρισμα Κορέα και θα πάρει πολλούς η μπάλα, συνεχιζόμενη η άθλια ποδοσφαιρικά εικόνα του Πρωταθλητή.

"Όλοι μαζί κάνουμε άμυνα, όλοι μαζί κάνουμε επίθεση", αυτή είναι και η πάγια λογική της ΟΜΑΔΑΣ με τη συνταγή δοκιμασμένη και επιτυχημένη. Γιατί πείθεις τον επαγγελματία στα 34 του, πλέον, Σαλπιγγίδη να παίξει ένα ολόκληρο ημίχρονο δεξί μπακ. Πείθεις, επίσης, το θερμοκέφαλο του Παπαδόπουλου να μπει μπροστά του σαν δεξί εξτρέμ, να δίνει βοήθειες ανασταλτικά και να εμψυχώνει τους συμπαίκτες του. Πείθεις τον Αθανασιάδη να παίξει αριστερό εξτρέμ μπροστά από το Ρατς γιατί ξέρεις πως εκεί θα κάνεις τη ζημιά για να φύγεις βέλος στην κόντρα. Πείθεις το κέντρο των χαμάληδων Κάτσε-Τζανδάρη-Γκολάσα να σκάσουν στο τρέξιμο και στο μαρκάρισμα για 90', νομίζω αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ο Μάρτενς δε βρίσκει θέση(=φέτος δεν έχει το ντεμοντέ 4-2-3-1). Γενικά ΠΕΙΘΕΙΣ. Τους παίκτες σου, τους διοικητικούς και το λαϊκό έρεισμα. Το ανορθόδοξο και απρόβλεπτο τακτικό σύστημα μπέρδεψε και τους σχολιαστές της NOVA που έψαχναν να βαφτίσουν κάπως το παιχνίδι. 4-3-3; 3-5-2; Τι σημασία έχει; Το ποδόσφαιρο είναι απλό. Έτσι, ξεκινάει η ρητορική του καλού προπονητή. Ή αλλιώς: "Ο ΠΑΟΚ πρέπει να μάθει να παίζει όλα τα συστήματα".

Ο Άγγελος μακιγιάρει τις αδυναμίες του ρόστερ μέσα από την ομαδική δουλειά που βγαίνει πολύ όμορφα στο γήπεδο και πολύ πειστικά. Με την εκτός έδρας νίκη στο Καραϊσκάκη ρεφάρει βαθμολογικά την εντός έδρας ήττα από τον Παναθηναϊκό. Και την υπομονή που δεν είχε στην Τούμπα, τη ρεφάρει με καλύτερο διάβασμα του αντιπάλου την Τετάρτη. Ο Αναστασιάδης, πλέον, βλέπει τα λάθη του και τα βελτιώνει. Κι αυτό είναι αν μη τι άλλο ενθαρρυντικό για ένα γεροξεκούτη της ηλικίας του και κυρίως της φάρας του. Άλλο το ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας στην εντός έδρας εικόνα της ομάδας και άλλο το ποδόσφαιρο υπομονής στην εκτός έδρας εμφάνιση. Και η κεντρική προβληματική αφορά την ενιοποίηση μίας τακτικής συμπεριφοράς εντός-εκτός. Αυτό απαιτεί βάθος πάγκου-ρόστερ. Ο Σαββίδης έχει εισερχόμενο μήνυμα και καλείται να απαντήσει.

Για να κλείσω, χαίρομαι για την εικόνα που αποπνέει η ομάδα. Πρωτίστως, χαίρομαι για το ήθος που διδάσκει αναγκάζοντας ακόμα και τον αντίπαλο σε μία πρωτοφανή χειρονομία-παραδοχή της ήττας. Μιλάω για τα συγχαρητήρια του Μαρινάκη-ας εστιάσουμε στο συμβολισμό. Ας μην εθελοτυφλούμε, όμως, είναι ζεστό ακόμα το χειροκρότημα από τον 11ο αγώνα, έχουμε 9 νίκες-1 ισοπαλία-1 ήττα. Μένουν άλλα 23 παιχνίδια. Να είμαστε ρεαλιστές. Η ομάδα φαίνεται στα αντανακλαστικά της ήττας. Στο πανηγύρι είμαστε όλοι ένα. Στην ήττα, όμως; Το Πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα και ο νικητής του θα φανεί το Μάιο. Για την ώρα, ας γεμίσουν οι Κυριακές με νοσταλγία των 80s και ας παίξουν ρετρό ιστορίες στα τσιμέντα της Τούμπας, σε κάθε παιχνίδι.

ΥΓ.1. Το ακυρωθέν γκολ στο 94' είναι απλά η κορωνίδα της διαιτητικής συμπεριφοράς-αντιμετώπισης όλων των ομάδων, πλην ηθικών αυτουργών.

ΥΓ.2. Το λευκό φύλλο αγώνος πιστοποιεί την παραπάνω παραδοχή.

ΥΓ.3. Κλάους Vs Μήτρογλου, βίοι αντίθετοι. Φέτος, είναι οφθαλμοφανές. Ουδέν σχόλιο για εθνική ομάδα.

ΥΓ.4. Όταν είδα το μουτσούνι σου έδειχνες χαμένος στο διάστημα, στη μετάφραση. Αλήτη Λατίνε. Φακ.

The Outlaw