ΣΟΚ: Χρέος 40 εκ. ευρώ του Ολυμπιακού στο ελληνικό Δημόσιο!

Στο Τριμελές Πολιτικό Εφετείο Πειραιά ξεκίνησε σήμερα η εκδίκαση της αγωγής της Τράπεζας Κρήτης κατά του Ολυμπιακού και της ανταγωγής του Ολυμπιακού προς την Τράπεζα Κρήτης, η οποία αφορά ποσό 1.050.000 ελβετικών φράγκων από τη μεταγραφή του Αγάπιου Καλταβερίδη στον Ολυμπιακό το 1988, επί προεδρίας Γιώργου Κοσκωτά.

Ουσιαστικά πρόκειται για το τελευταίο επεισόδιο ενός σίριαλ αγωγών μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου (εφόσον δεν υπάρχει πλέον Τράπεζα Κρήτης) και του Ολυμπιακού, ο οποίος εδώ και χρόνια προσπαθεί, προσφεύγοντας στα δικαστήρια, να κερδίσει χρόνο και να καθυστερήσει την υπόθεση, άρα και την αποπληρωμή των χρεών του.

Ποια είναι αυτά τα χρέη και πώς οδηγηθήκαμε ως εδώ;

Μετά το σκάνδαλο Κοσκωτά που αφορούσε υπεξαίρεση 32 δισεκατομμυρίων δραχμών από την Τράπεζα Κρήτης και ενώ η Ελλάδα βιώνει το «Βρώμικο ΄89», το «καλό» κομμάτι της τράπεζας εξαγοράζεται από τον Γιάννη Λάτση και τη Eurobank, ενώ το «κακό περνά στο Ελληνικό Δημόσιο και την Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία και αναλαμβάνει να εκκαθαρίσει όλες τις εκκρεμότητες και, μεταξύ άλλων, οδηγεί τον Ολυμπιακό στα δικαστήρια.

Μετά από σχεδόν 25 χρόνια και αφού το Δημόσιο δικαιώθηκε σε Πρωτοδικεία και Εφετεία, ο Άρειος Πάγος αποφάσισε τελεσίδικα ότι ο Ολυμπιακός οφείλει στο Ελληνικό Δημόσιο 608.000.000 δραχμές και 8.125.000 γερμανικά μάρκα. Αν κάνουμε τη συγκεκριμένη αναγωγή σε ευρώ, μιλάμε για 1,8 και και 4,2 εκ. ευρώ αντίστοιχα. Στο σύνολο, 6 εκ. ευρώ, δηλαδή λίγο περισσότερα από όσα ξόδεψε τότε ο Κοσκωτάς για να φέρει στον Ολυμπιακό τον Ούγγρο σταρ, Λάγιος Ντέταρι, η μεταγραφή του οποίου στοίχισε, σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, περισσότερα από 1,5 δισ. δραχμές (4,5 εκ. ευρώ). Άλλωστε, τα χρήματα που τελεσίδικα οφείλει ο Ολυμπιακός στο Δημόσιο, σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, αφορούν μεταξύ άλλων και τη μεταγραφή του Ντέταρι στον Ολυμπιακό, που όπως αποδείχθηκε πραγματοποιήθηκε με λεφτά της Τράπεζας Κρήτης!

Σχετικά με τα ποσά αυτά, ο Ολυμπιακός προσέφυγε στον Άρειο Πάγο, ωστόσο το Α΄ Τμήμα του ανώτατου δικαστηρίου απέρριψε τους ισχυρισμούς του τελεσιδικώντας την υπόθεση για όλα τα υπόλοιπα, εκτός από την υπόθεση του Καλταβερίδη, δηλαδή τα 1.050.000 ελβετικά φράγκα (περίπου 950.000 ευρώ) που αφορούν την υπόθεση που άρχισε να εκδικάζεται σήμερα, η απόφαση για την οποία αναμένεται μέχρι το τέλος του χρόνου.

Ο Ολυμπιακός κατηγορεί την Τράπεζα για συνυπαιτιότητα στην υπόθεση, ωστόσο οι μέχρι τώρα αποφάσεις των δικαστηρίων υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου δεν είναι ενθαρρυντικές ως προς το αποτέλεσμα.

Σε κάθε περίπτωση, ο Ολυμπιακός οφείλει ήδη 6 εκ. ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο, τα οποία μπορεί να φτάσουν και στα 7 εκ. αν δεν δικαιωθεί στην υπόθεση Καλταβερίδη. Σύμφωνα με υπολογισμούς από την πλευρά του Δημοσίου, το ποσό αυτό μαζί με τους τόκους της 25ετίας που έχει παρέλθει, μπορεί να φτάσει ή και να ξεπεράσει τα 40 εκ. ευρώ! Μιλάμε για ένα τεράστιο ποσό, το οποίο καλείται ο Ολυμπιακός να πληρώσει στο Δημόσιο, απειλώντας τον φυσικά με τεράστια οικονομική αιμορραγία!

Για την ιστορία

Το 1988, μετά από έλεγχο που έγινε στην Τράπεζα Κρήτης (ιδιοκτησίας του τότε προέδρου του Ολυμπιακού, Γιώργου Κοσκωτά), ξέσπασε ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα στην Ελλάδα, το οποίο αφορούσε υπεξαίρεση 32 δισεκατομμυρίων δραχμών. Κατηγορήθηκαν για εμπλοκή στο σκάνδαλο στελέχη της τότε κυβέρνησης, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου.

Ο Κοσκωτάς καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 25 ετών, ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου οδηγήθηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη στο ειδικό δικαστήριο, όπου και αθωώθηκε.

Από τα υπόλοιπα μέλη της τότε κυβέρνησης που ενεπλάκησαν στο σκάνδαλο, ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης δεν δικάστηκε γιατί είχε ήδη εκλεγεί Ευρωβουλευτής και το Ευρωκοινοβούλιο αρνήθηκε να άρει την ασυλία του, ο Μένιος Κουτσόγιωργας πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια της δίκης, ενώ ο Δημήτρης Τσοβόλας και ο Γιώργος Πέτσος κρίθηκαν ένοχοι για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Οι ποινές τους ήταν 2,5 χρόνια (εξαγοράσιμη) για τον πρώτο και 10 μήνες με αναστολή για τον δεύτερο, με αφαίρεση των πολιτικών δικαιωμάτων και των δύο, για τρία και δύο χρόνια αντίστοιχα.

Η δίκη ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1991 και ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο του 1992.