Yπάρχει ιδανική τιμή; Από τον Πέλκα στον Κωνσταντέλια

Μιλώντας ανοιχτά με ονόματα, οι καταγγελίες του Μάκη Γκαγκάτση, ερωτηθείς για τον τελικό του Κυπέλλου, μονοπώλησαν το ενδιαφέρον και η αλήθεια είναι πως ένα 24ωρο μετά και... διάψευση αγνοείται. Η τοποθέτηση του αντιπροέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ όμως επεκτάθηκε και στο αγωνιστικό με άκρως ενδιαφέρουσες δηλώσεις, φέρνοντας -μάλιστα- και παραδείγματα.

Και εδώ ανοίγει μία πολύπλοκη συζήτηση: Υπάρχει ιδανική και σωστή πρόταση για να φύγει ένας παίκτης;

Σύμφωνα με τον Μάκη Γκαγκάτση, όχι. Και εξηγώντας το σκεπτικό του στάθηκε σε γεγονότα του παρελθόντος, τα οποία εκ του αποτελέσματος κρίνουν τις ενέργειες που προηγήθηκαν. Περίπτωση πρώτη, Δημήτρης Πέλκας. Ο ΠΑΟΚ δέχθηκε το καλοκαίρι του 2018 πρόταση 6 εκατ. ευρώ για την παραχώρησή του. Τα χρήματα κρίθηκαν ικανοποιητικά, καλύπτοντας τα «θέλω» της ομάδας. Ο ΠΑΟΚ όμως την αρνήθηκε. Ο Έλληνας μεσοεπιθετικός εν τέλει έφυγε τον Οκτώβριο του 2020 με 1.8 εκατ. ευρώ.

Fact No1: Το timing της πρότασης

Στην περίπτωση του Πέλκα, ο ΠΑΟΚ «έχασε» εκ του αποτελέσματος 4.2 εκατ. ευρώ βάσει της αξιολόγησης των δύο προτάσεων. Πούλησε σε πολύ χαμηλότερη τιμή, κρίνοντας όμως πως κέρδισε πολλά περισσότερα με την παραμονή του το 2018 και την κατάκτηση του νταμπλ. Γιατί δεν είναι μόνο το πόσα παίρνεις για μία μεταγραφή αλλά και το πότε γίνεται μία πώληση...

Fact No2: Η προεργασία της επόμενης ημέρας

«Τελευταία μέρα των μεταγραφών δεν μπορείς να αντικαταστήσεις έναν παίκτη σαν τον Πέλκα...». Καλά τα χρήματα, καλό το timing αλλά τί γίνεται πίσω; Υπάρχουν περιπτώσεις που οι τιμές είναι ιδανικές και το timing μοιάζει να «κουμπώνει» στις υπάρχουσες συνθήκες, αλλά προχωρώντας σε μία πώληση, χωρίς την απαραίτηση προεργασία για την εύρεση του αντικαταστάτη, η κίνηση δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένη. Για την ακρίβεια, το club οφείλει να μην λειτουργεί εις βάρος της ομάδας.

Fact No3: Προοπτική και ρίσκο

Κάθε κίνηση στο μεταγραφικό παζάρι εξ ορισμού εμπεριέχει ρίσκο. Ο ΠΑΟΚ δεδομένα είναι ένα club που αρέσκεται σε νεαρούς ποδοσφαιριστές, έχει αυτήν την άνεση και την πολυτέλεια λόγω των ακαδημιών του αλλά δεν θα δει εύκολα έναν παίκτη ως μία πρώτη ευκαιρία για cash in. Για την ακρίβεια δεν είναι αυτό το μοντέλο του. Και αυτό εδραιώνεται με το παράδειγμα του Γιάννη Μιχαηλίδη που έφερε ο Μάκης Γκαγκάτσης. Τί ακριβώς είπε; Πως η Χόφενχαϊμ είχε καταθέσει πρόταση ύψους 4 εκατ. ευρώ συν δύο με την μορφή μπόνους για να πάρει τον Γιαννιτσιώτη στόπερ αλλά ο ΠΑΟΚ την αρνήθηκε. Και αυτό γιατί έβλεπε προοπτική που άξιζε το ρίσκο της άρνησης, παρά το γεγονός ότι δεν μετρούσε καν γεμάτη σεζόν στα πόδια του.

Εδώ βέβαια μπορεί να αντιαπαραθέσει κανείς την περίπτωση του Τζόλη, που δεδομένα ο ΠΑΟΚ κινήθηκε διαφορετικά. Τα πήρε όλα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και συγκεκριμένα στάνταρ 11 εκατ, 2. bonus και 17,5% ποσοστό μεταπώλησης στο πιο χρυσό μεταγραφικό deal της ιστορίας του! Με μία σημαντική υποσημείωση, «ζύγισε» τα λεφτά αλλά και τη διάθεση του ποδοσφαιριστή να βρεθεί στην Premier League, έχοντας προηγηθεί μία πολύ δύσκολη -πνευματικά κυρίως- προετοιμασία για εκείνον.

Μιλώντας ανοιχτά λοιπόν για την πολιτική του ΠΑΟΚ, ο Γκαγκάτσης εξήγησε εν μέρει, στο βαθμό του εφικτού, για το πώς αντιμετωπίζει και πως θα αντιμετωπίσει ο Δικέφαλος αντίστοιχες περιπτώσεις, πολυσυζητημένες, όπως για παράδειγμα αυτή του Κωνσταντέλια. Δεν υπάρχει τίποτα προαποφασισμένο, παρά μόνο υποθέσεις που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τους δείχνουν τον δρόμο και σε βάθος χρόνου τα σωστά και τα λάθη, δημιουργώντας ξεκάθαρα την πεποίθηση πως «δεν υπάρχει ιδανικό νούμερο».

Και στην παρούσα φάση, η μόνη αλήθεια για τον Γιάννη Κωνσταντέλια και τα δεκάδες σενάρια που τον ακολουθούν είναι η αλήθεια του καθενός που χωρά σε αυτήν την πρόταση και τίποτα περισσότερο: «Άλλος θα σου πει να δώσουμε τον Κωνσταντέλια με 20 εκατ. ευρώ, άλλος θα σου πει ότι πρέπει να μείνει και να βοηθήσει για να παίξουμε σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης...»