Τακουρίδης στο SDNA: «Στον ΠΑΟΚ υπάρχει η νοοτροπία του νικητή - ιδιαίτερο το δέσιμο που νιώθω με την ομάδα»

Μετρά δύο πρωταθλήματα και τρία κύπελλα με τον Δικέφαλο και φέτος θα ξεκινήσει ακόμη μία χρονιά στο PAOK Sports Arena, για 8η σερί σεζόν. Σε έξι ομάδες, έχει πανηγυρίσει την άνοδο στην Α1 με τον Άρη, το νταμπλ με τον Ηρακλή, τίτλους με τον ΠΑΟΚ, αλλά και μια δύσκολη στιγμή, την οποία απεύχεται κάθε αθλητής. Κατάφερε όμως να ξεπεράσει τον βαρύ τραυματισμό του και να επιστρέψει δριμύτερος.

Ο Γιάννης Τακουρίδης φέτος αναλαμβάνει χρέη αρχηγού στους «ασπρόμαυρους» και μιλά στο SDNA, για τους στόχους του, μας εξομολογείται την άτυχη στιγμή της καριέρας του και θυμάται τις καλύτερες του στιγμές με τη φανέλα του ΠΑΟΚ.

Στα τέλη του 2015 μετακόμισε από την Παναχαϊκή στον ΠΑΟΚ και από τότε παραμένει σταθερά στην ομάδα, καθώς και φέτος το καλοκαίρι οι δύο πλευρές ανανέωσαν τη συνεργασία τους.

«Υπήρχε καλή διάθεση και από μένα και από τη διοίκηση της ομάδας, όπως όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν κάτι που το ήθελα, το ήθελε και η ομάδα και συνέχισα για ακόμη μία χρονιά, σε ένα περιβάλλον που το ξέρω, που μ' αρέσει και συνεργαζόμαστε καλά. Όταν είσαι τόσα χρόνια σε μια ομάδα δένεσαι και με τον κόσμο, ειδικά όπως στη δική μου περίπτωση, που έχουν δείξει ότι με αγαπούν και με στηρίζουν Όλος ο οργανισμός με έχει στηρίξει αυτά τα χρόνια. Έτσι δένεσαι και μετά δεν έχεις και πολλά να σκεφτείς για το αν θα παραμείνεις ή όχι. Παίζουν και τα αγωνιστικά ρόλο, αλλά το ιδιαίτερο δέσιμο με την ομάδα που νιώθω εγώ, είναι ο κυριότερος λόγος που με κράτησε. Είναι τιμή μου να είμαι αρχηγός στον ΠΑΟΚ, προσπαθώ να δίνω ότι μπορώ. Αυτό που πρέπει να κάνω είναι να βοηθάω στο καλό κλίμα, να μην υπάρχουν προβλήματα, στα αποδυτήρια, να βοηθάω τους συμπαίκτες και να κάνω το καλύτερο που μπορώ».

Οι «ασπρόμαυροι» βρίσκονται στην τέταρτη εβδομάδα της προετοιμασίας τους, με τον Γιόσκο Μιλενκόσκι να έχει αναλάβει από το καλοκαίρι τα ηνία της ομάδας, και το τμήμα να προέρχεται από μία χρονιά, με κατάκτηση Κυπέλλου, την οποία ο 34χρονος κεντρικός, χαρακτηρίζει ως επιτυχημένη.

«Είναι καινούρια η ομάδα και ο προπονητής. Το βασικό που κοιτάω κάθε χρονιά είναι το κλίμα στην ομάδα, ο προπονητής και τα νέα παιδιά που έρχονται και όλα αυτά μέχρι στιγμής είναι πολύ καλά. Με αρκετά παιδιά γνωριζόμαστε χρόνια, έχουμε επαφές, έχουμε δεθεί αρκετά καλά και δουλεύουμε καλά με τον προπονητή.

«Χρονιά που παίρνεις τίτλο δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη»

Πέρσι η χρονιά ήταν επιτυχημένη...για μένα χρονιά που παίρνεις τίτλο δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένη. Στον πρώτο γύρο είχαμε πολύ καλή παρουσία και γενικότερα θα μπορούσαμε να είχαμε καλύτερη στο δεύτερο. Είναι νωρίς να συγκρίνουμε τις ομάδες εν γένει, αλλιώς στήνονται στην αρχή. Θεωρώ όμως ότι θα είναι εξίσου ανταγωνιστική η ομάδα μας και πιστεύω ότι μπορεί να κάνει όσα πέρσι και ακόμη περισσότερα».

Με την κλήρωση που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες, ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει τον Πήγασο Πολίχνης στην πρεμιέρα της Volley League.

«Είναι καλό ότι η πρώτη αγωνιστική δεν είναι ντέρμπι, γιατί έχεις και το άγχος της πρεμιέρας να παρουσιαστείς, όπως πρέπει και να βγάλεις όσα θετικά έχεις κάνει στην προετοιμασία. Στον πρώτο γύρο έχουμε τα παιχνίδια με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και Σύρο εκτός έδρας και στον δεύτερο γύρο στην έδρα μας, οπότε θα κάνουμε ότι καλύτερο στον πρώτο γύρο και να κάνουμε έναν πολύ δυνατό δεύτερο γύρο, που έχει μεγάλη σημασία.

Στόχος μου μου είναι να κάνω καλή χρονιά και να βοηθήσω όσο μπορώ την ομάδα και όταν μου δοθεί η ευκαιρία να δείξω ότι έχω επανέλθει σε καλύτερο ρυθμό. Από εκεί και πέρα, να είναι η ομάδα μέσα στη διεκδίκηση όλων των τίτλων και να παλεύει κάθε παιχνίδι και κάθε στόχο μέχρι το τέλος».

Ο ΠΑΟΚ έχει σταθερά καλή παρουσία στο ελληνικό βόλεϊ, άλλες χρονιές φτάνοντας σε κατάκτηση ενός τίτλου, άλλες όχι, αλλά παραμένοντας πάντα διεκδικητής στους τίτλους και όπως εξηγεί, βασικό στοιχείο είναι ότι κρατήθηκε στην ομάδα η νοοτροπία του νικητή.

«Ο ΠΑΟΚ έκανε το μπαμ με το πρώτο πρωτάθλημα, ο κόσμος γέμισε το γήπεδο. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για το ελληνικό πρωτάθλημα να βλέπουμε ένα γήπεδο με 8.000 κόσμο γεμάτο. Αυτό και σε συνδυασμό με το ότι έβγαινε προς τα έξω ότι είναι ένας σύλλογος τυπικός και οργανωμένος, έκανε πολλούς αθλητές να θέλουν να έρθουν. Έτσι η διοίκηση κάθε χρόνο κατάφερνε να κάνει μια ανταγωνιστική ομάδα και σίγουρα ρόλο έπαιξε ο χαρακτήρας πολλών αθλητών που είχαν την νοοτροπία του νικητή και το περνούσαν αυτό στους επόμενους και κρατήθηκε για πολλά χρόνια...είναι πολύ σημαντικό. Παράδειγμα ο Κουρνέτας, ο Σαφράνοβιτς, ο Γκόμεζ, που ήταν στην πρώτη φουρνιά της ομάδας που έφεραν τα πρωταθλήματα κι εγώ προσωπικά έμαθα πολλά από αυτούς στο κομμάτι αυτό. Όλο αυτό δημιούργησε μια ομάδα που διεκδικεί τίτλους, τους κατακτά και κάθε χρόνο είναι μέσα στις επιτυχίες».

Η δική του έντονη στιγμή είναι ...

«Είναι πολλές οι στιγμές. Σίγουρα όταν η ομάδα κατέκτησε τα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα και εγώ ήμουν στα δύο σερί, ήταν το αποκορύφωμα. Αν κοιτάξω μεμονωμένα σε κάποιο παιχνίδι και εμφάνιση ήταν σίγουρα, πριν από αρκετά χρόνια, ο πέμπτος τελικός με τον Ολυμπιακό στην Αθήνα με πολλά προβλήματα τότε, καταφέραμε και ανατρέψαμε όλο το εις βάρος μας σκηνικό και πήραμε μία σπουδαία νίκη και το πρωτάθλημα στην έδρα του Ολυμπιακού. Είχαμε πολλές καλές στιγμές, κάθε final 4 Κυπέλλου ξεχωριστά, στην Κρήτη, στη Ρόδο...».

Ήταν Δεκέμβριος του 2019, σε αναμέτρηση πρωταθλήματος του ΠΑΟΚ με τον Ηρακλή, όταν μετά από ένα άλμα για μπλοκ πάτησε με δύναμη στο έδαφος...«είχα την αίσθηση πως κάποιος με κλώτσησε με δύναμη στο πόδι. Όπως μου είπαν οι γιατροί, αυτή την αίσθηση της κλωτσιάς τη νιώθει κάποιος όταν του κόβεται ο αχίλλειος τένοντας», είχε πει τότε, με τη διάγνωση μετά να είναι ολική ρήξη αχίλλειου τένοντα.

«Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή μου, όχι μόνο στον ΠΑΟΚ, αλλά γενικά και στην αθλητική μου πορεία και γενικά, γιατί αυτή είναι η ζωή μου. Ήταν δύσκολο... ο συνδυασμός όλος...ο τραυματισμός σε κρατάει πολύ καιρό έξω, αν δουλέψεις καλά δεν είναι καταδικαστικός γιατί μπορείς να επανέλθεις, αλλά η συνθήκη όλη ήταν. Αμέσως μετά τον τραυματισμό μου ήρθε ο Covid στο τρίμηνο, όταν άφησα τις πατερίτσες και άρχισα να περπατάω. Κλειστήκαμε όλοι στα σπίτια, ήταν κλειστά τα γυμναστήρια και τα φυσικοθεραπευτήρια και αυτό μου έκανε όλη τη διαδικασία της αποκατάστασης και της επανένταξης, ακόμη πιο δύσκολη.

«Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή μου, όσο και να μη θες κάποια στιγμή σε παίρνει από κάτω»

Κρατάω από εκείνη την περίοδο τη στήριξη που είχα από την ομάδα, αλλά και από τους δικούς μου ανθρώπους, συμπαίκτες, φίλους. Είναι στο παρελθόν πλέον, και ακόμη και τώρα κοιτάω να επανέλθω, γιατί είναι μεν δύσκολο κομμάτι να επανέλθεις σωματικά στο 100% και να φτάσεις σε ένα επιθυμητό επίπεδο, αλλά το πιο δύσκολο είναι ο αγωνιστικός ρυθμός και όλο αυτό το διάστημα που μένεις εκτός γηπέδων.

Το ψυχολογικό κομμάτι είναι αρκετά δύσκολο και είναι το πρώτο που αντιμετωπίζεις μετά τον τραυματισμό. Είναι περίοδος που στην αρχή δεν το καταλαβαίνεις, μετά το συνειδητοποιείς και είναι στον κάθε άνθρωπο πως θα το δει και θα το αντιμετωπίσει. Όσο και να μη θες κάποια στιγμή σε παίρνει από κάτω, αλλά αυτό που προτείνω και σε άλλους που έχει τύχει να μιλήσω με παρόμοιο τραυματισμό, είναι ότι πρέπει να σκέφτεσαι μόνο θετικά. Να μπλοκάρεις κάθε αρνητική σκέψη και ειδικά αυτούς που βιάζονται να πούνε κάτι πάρα πολύ άσχημο και ότι είναι το τέλος. Χρειάζεται σκληρή δουλειά κυρίως στο γήπεδο και ακόμη πιο σκληρή δουλειά στο μυαλό».

Θυμάσαι ακόμη τη στιγμή;

«Τη θυμάμαι, ήταν άσχημα όσα είχαν γίνει, κατηγορήθηκα ότι έκανα θέατρο για τον τραυματισμό μου και μάλιστα την επόμενη μέρα που ήμουν στο χειρουργείο δεχόμουν και μηνύματα από οπαδούς άλλης ομάδας, ότι έκανα θέατρο...είναι βέβαια όλα αυτά πολύ μικρά, δεν θα σταθώ στο παιχνίδι».

Οι περσινές εγχώριες διοργανώσεις ήταν αρκετά ανταγωνιστικές, με τον ΠΑΟΚ να κατακτά το Κύπελλο. Ο Γιάννης Τακουρίδης τονίζει ότι και φέτος αρκετές ομάδες έχουν δυναμώσει και θα υπάρξει αρκετός ανταγωνισμός.

«Το πρωτάθλημα δείχνει ότι θα είναι πάνω κάτω όπως και το περσινό, ίσως σε γκρουπ δύο ταχυτήτων. Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και ο Φοίνικας Σύρου έχουν δυναμώσει αρκετά, εμείς έχουμε μία εξίσου ανταγωνιστική ομάδα. Κάπως έτσι θα κριθεί θεωρώ, αλλά έχουν δυναμώσει και οι άλλες ομάδες και αυτό είναι καλό για το πρωτάθλημα.

Όσο πιο πολλές ομάδες ανταγωνίζονται για τον τίτλο, τόσο καλύτερο είναι και το πρωτάθλημα. Ειδικά πέρσι μέχρι τέλους ήταν πάνω από δύο οι διεκδικητές, φαίνεται και από τους τίτλους που μοιράστηκαν, ο ΠΑΟΚ πήρε το Κύπελλο, το Σούπερ Καπ η Σύρος και το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός. Αυτό είναι θετικό, να βρεθούν ομάδες να κάνουν καλή δουλειά, που δεν θα είναι παροδική, όπως ο Φοίνικας που του αξίζουν συγχαρητήρια, ομάδες που ανεβάζουν τον πήχη.

Πρέπει να υπάρχει συνέχεια, δεν μπορείς από τη μία στιγμή στην άλλη να κάνεις το «μπαμ». Οι ομάδες χτίζονται σταδιακά και δυναμώνουν σιγά σιγά. Υπήρχε μια μεγάλη άνοδος προ covid, είχαμε γεμάτες εξέδρες, υπήρχαν και κάποιες εξαιρέσεις. Έγινε μια «κοιλιά» με την πανδημία και είναι λογικό, γιατί ο κόσμος περιορίστηκε και δεν μπορούσε να έρθει. Μετά φοβόταν, αλλά σιγά σιγά επανέρχεται, είχαμε και πέρσι καλά δείγματα, υπάρχουν ομάδες που παραδοσιακά έχουν κόσμο, όπως η Σύρος. Όσο το επίπεδο ανεβαίνει, αυξάνεται και η ζήτηση του κόσμου να δει τα παιχνίδια από κοντά».

Από μικρός στον αθλητισμό ο 34χρονος κεντρικός, αλλά η πρώτη του επαφή ήταν με το τάε κβο ντο, και στα 15 πια κόλλησε το «μικρόβιο» του βόλεϊ...

«Μικρός είχα δοκιμάσει τάε κβο ντο, αλλά μετά δεν μου άρεσε, ασχολήθηκα με το ποδόσφαιρο, που είναι και αγαπημένο μου άθλημα, ελάχιστα ασχολήθηκα με το χάντμπολ στο σχολείο και ξαφνικά δοκίμασα το βόλεϊ. Από την πρώτη στιγμή μου άρεσε πάρα πολύ, το μόνο που δεν δοκίμασα είναι το μπάσκετ δεν είμαι καλός.

Στον Άρη έκανα τα πρώτα μου βήματα, αναδείχθηκα από εκεί, ακολούθησα μια πορεία, πέρασαν επτά χρόνια, και μετά κάποια προβλήματα με έκαναν να φύγω ..

Μετά πήγα στον Ηρακλή, τότε ήταν σε πολύ καλό επίπεδο, ήταν το φαβορί για το πρωτάθλημα, μαζί τότε και η ομάδα της Σύρου είχε κάνει την εμφάνισή της, Είχαμε τότε πολύ καλή ομάδα, με πολύ καλούς αθλητές και μου άρεσε να παίρνω πράγματα από αυτούς...Για μένα στη Σύρο, ήταν τα δύο καλύτερα χρόνια της ζωής μου, όσον αφορά την ποιότητα και την ηρεμία ζωής. Είσαι σε ένα νησί και είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνεις, η κοινωνία είναι κοντά στην ομάδα, νιώθεις την αγάπη του κόσμου.

Στον Ολυμπιακό ήταν δύσκολη χρονιά. Πήγα τότε σε μία ομάδα που ήταν το απόλυτο φαβορί για να πάρει το πρωτάθλημα, είχαμε κάνει μια πολύ καλή ομάδα, αλλά η σεζόν δεν εξελίχθηκε καλά, παρουσιάστηκαν πολλά προβλήματα. Ήταν η πρώτη απώλεια, μετά από αρκετά χρόνια που ο Ολυμπιακός έπαιρνε τον τίτλο, και έχασε το πρωτάθλημα. Δύσκολη χρονιά, είχα δώσει το 100%, είχα φιλοδοξίες και στο τέλος είχα απογοητευτεί γιατί δεν μου άρεσε που προσωπικά συνδυάστηκε το πέρασμα αυτό με την μη κατάκτηση».

Ο Γιάννης Τακουρίδης στάθηκε και στους συμπαίκτες του, από τους οποίους –όπως λέει- κρατά τα θετικά τους και πάντα μαθαίνει.

«Χρονικά ήταν ο Κώστας Χριστοφιδέλης, ο Γιώργος Στεφάνου, ο Νίκος Σμαραγδής, αργότερα στον Ολυμπιακό συνεργάστηκα με τους ίδιους. Στον ΠΑΟΚ, ο Βασίλης Κουρνέτας (ήμασταν και στη Σύρο συμπαίκτες) ο Χάρι Γκόμεζ, ο οποίος αν υπήρχε βαθμίδα του πόσο κάποιος αθλητής έχει το αίσθημα του νικητή μέσα του, θα ήταν αυτός ψηλά. Πήρα πολλά από αυτόν...Κέρδισα επίσης πολλά από τον Αλεξάντερ Σαφράνοβιτς, καθημερινά έδινε το 100%, ήταν εντυπωσιακό αυτό που έκανε και μάλιστα σε ηλικία άνω των 30. Είχε το προτέρημα ότι δεν μπορούσε να δεχθεί την ήττα. Αυτά όλα με βοήθησαν και μένα...είναι πολλοί, όπως επίσης ο Θάνος Τερζής, που ήμασταν μαζί και για πολλά χρόνια».

Ο Έλληνας κεντρικός υπήρξε μέλος και της Εθνικής ομάδας και δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό για την ανοδική πορεία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος...

«Υπάρχουν νέα παιδιά, νέα φουρνιά, πολλοί καλοί αθλητές με μεγάλες δυνατότητες. Ο προπονητής έκανε ένα συνδυασμό παλιάς και νέας φουρνιάς και είναι θετικό που συνεχίζει η ομάδα σε αυτό το πλαίσιο, αυξάνεται το ποσοστό των νέων, οι οποίοι είναι σε καλό επίπεδο και δείχνουν ότι υπάρχει καλό μέλλον για την Εθνική ομάδα».