Γύρισε η βελόνα, μένει η μουσική να έχει διάρκεια

Ο κόουτς του ΠΑΟΚ εκεί έβγαλε το βασικό του συμπέρασμα: Με αυτή την συμπεριφορά στο παρκέ η ομάδα δεν πάει πουθενά... Έτσι λοιπόν... τους πήρε και τους σήκωσε την επομένη στο βίντεο και ως δια μαγείας η εικόνα άλλαξε άρδην. Ο ΠΑΟΚ έκανε το καλύτερο αμυντικό του παιχνίδι στο πιο δύσκολο εντός έδρας από την αρχή της σεζόν. Οι 72 πόντοι παθητικό, 9 λιγότεροι από το μέσο του όρο, ουσιαστικά είναι... λιγότεροι. Στο 36΄ ο Δικέφαλος είχε δεχθεί 58 πόντους και απλά στο +14 χαλάρωσε υπερβολικά σε επίθεση και άμυνα. Η λογική έλεγε... 68-69 πόντοι παθητικό, αλλά ας είναι, η πρώτη φοτρά ήταν, να βελτιωθούν και σε αυτό το κομμάτι στα επόμενα παιχνίδια ("καίνε" όμως όλα...).

Υπήρξε μυστικό στο παιχνίδι με τον Ηρακλή; Όχι βέβαια... Απλά τα... γκάζια του Λυκογιάννη, η ενέργεια στην άμυνα σε μεγάλα διαστήματα του ματς (ξέφυγαν τα 5λεπτα 10-15 και 25-30), η ατομική ενέργεια που έφερε μεγάλα σουτ, το πως κυνήγησε ο Λοβ τον Χάνλαν στο 2ο ημίχρονο, το πως "σμπρώχθηκε" μακριά από τη ρακέτα ο Καβαδάς και φυσικά η αδυναμία του Ηρακλή στο τρίποντο. 15 μέρες ήταν καλός χρόνος για να διαβαστεί το ματς και να επιβληθεί στους παίκτες η κατάλληλη διάθεση (ανάγκη είναι....) για ενέργεια και ένταση στην άμυνα.

Η αλήθεια είναι οτι για να φτάσει ο ΠΑΟΚ σε παθητικό 58 πόντων στο 36ο λεπτό (σε άλλα πιο βατά ματς είχε δεχθεί ήδη 75 σε αυτό το σημείο) χρειάστηκε οι παίκτες του Καλύβα να αστοχήσουν σε καμιά 12αριά "πέναλτι". Τόσα (και λίγα λέμε) ήταν πάνω κάτω τα ελεύθερα τρίποντα (από τα συνολικά 31) για μια ομάδα που έχει σε πολύ υψηλότερο επίπεδο το πάσινγκ γκέιμ για τις έξτρα πάσες. Αν ήταν πιο εύστοχοι οι κυανόλευκοι-είναι και παίκτες επιπέδου, δεν μιλάμε για παιδιά της ΕΚΑΣΘ-το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Ναι, αλλά... Τα "αν" δεν χωρούν στον ομαδικό επαγγελματικό αθλητισμό. Σε περίπτωση που ο Ηρακλής είχε τελικά 12/28 τρίποντα και κέρδιζε το ματς, κανείς δεν θα έλεγε... "Ναι, αλλά αν τα έχαναν τα τρίποντα, θα έχαναν και το ματς". ΚΑΝΕΙΣ. Οπότε και το αντίθετο... άκυρο.

Και το αύριο... Το ζήτημα είναι αυτό το σύνολο να μπορέσει να διατηρήσει σε διάρκεια αυτή την ενέργεια στην άμυνα και αν το κάνει, πόσο θα επηρεάσει το επιθετικό ατομικό ταλέντο. Ατομικό και ουχί ομαδικό, κομμάτι που βρίσκεται πολύ πίσω ακόμα. Άλλωστε ο ΠΑΟΚ πετυχαίνει 80 πόντους με μόλις 12 ασίστ. Ε δεν το λες και απαύγασμα ομαδικής ικανότητας και συνεργασιών... Σε κάθε περίπτωση ο Λυκογιάννης ήταν ξεκάθαρος όταν ανέλαβε, επέμενε στην δουλειά στο αμυντικό κομμάτι και μόνο με αυτό το τρόπο μπορεί αυτό το σύνολο με τα "περίεργα" χαρακτηριστικά να φτάσει χωρίς δυσκολίες και άγχη στους στόχους του. Στόχους που-sorry-αλλά δεν περιλαμβάνουν 6άδες και 5άδες. Basta, calma...

Mε βάση το πρόγραμμα ο ΠΑΟΚ θα παλέψει να μπει στα πλέι οφ, απλά τώρα με 6 νίκες είναι πιο ήρεμος να διεκδικήσει ότι του αναλογεί στα ματς με ΑΕΚ (εκτός-εντός), Προμηθέα (εντός) και Λαύριο, Άρη, Λάρισα, Ιωνικό (όλα εκτός). Από αυτή την 7άδα θα βγει και η τελική θέση του ΠΑΟΚ. Οι 3 νίκες θα είναι super...

*Δεν είναι μόνο το τεχνικό κομμάτι που βελτίωσε ο Λυκογιάννης. Οι κραυγές του και οι σφιγμένες γροθιές σε καλές άμυνες και ο πανηγυρισμός του στο τέλος με όλη την ομάδα είναι φανερό οτι σταδιακά προσφέρει ψίγματα αυτοπεποίθησης και νοοτροπίας νικητή σε αυτό το σύνολο. Παράλληλα κρατά τους παίκτες στην ίδια σελίδα, ικανοποιημένους και με την σκέψη οτι νοιώθουν όλοι σημαντικοί σε ένα δίκαιο-κατά το δυνατό-ροτέισον. Ανεξάρτητα το ποιά θα είναι τα αποτελέσματα στα επόμενα πολύ απαιτητικά ματς.

*Το πρόγραμμα είναι πολύ απαιτητικό στην συνέχεια, ο ΠΑΟΚ μπορεί να αργήσει να βρει δίποντο, αλλά με 6 νίκες ως βάση δύσκολα θα αποφασιστούν αλλαγές. Μόνο αν η ΑΜΚ εκτοξευτεί και μόνο αν η οποιαδήποτε κίνηση δεν ανεβάσει το μπάτζετ. Να θυμήσουμε; Ο ΠΑΟΚ έχει ακόμα να ξοφλήσει (το συντομότερο) σχεδόν 650 χιλ. ευρώ σε φυσικά πρόσωπα για να μην έχει πρόβλημα ban το καλοκαίρι. Ε μετά ας γίνονται ώριμες σκέψεις για Λίνο... ,Ίβιτς και... Κοντρέρας.

*Παρά τις 5/6 νίκες θα ήταν παράλογο να μην δεχθεί κάποιος οτι σε στάνταρ θέσεις του ρόστερ δεν έχουν εξαλειφθεί τα κενά. Ποιοτικά στο "3" και "4", ποσοτικά-ποιοτικά (και ως σκληρός ρολίστας) στο "1"... Έτσι για να μην ακολουθήσουμε την γενική ευφορία με κλειστά τα μάτια. Αλλά μέχρι εκεί... Το τι θέλεις απέχει από το "τι μπορείς" και για ποιό στόχο να "το μπορείς".