«Έκλαιγα σαν μωρό όταν έφευγα από τον ΠΑΟΚ…»

Αναλυτικά τα όσα είπε:

Τσούμπα, ήταν δύσκολη η απόφαση να αποχωρήσεις από τον ΠΑΟΚ έπειτα από δύο χρόνια;

«Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση για μένα. Όταν ήρθα για πρώτη φορά στην Ελλάδα και τον ΠΑΟΚ δεν ήξερα τι να περιμένω. Έκανα φιλίες στη Θεσσαλονίκη τις οποίες θα διατηρήσω για όλη την ζωή μου, γνώρισα θαυμάσιους οπαδούς ενώ ερωτεύτηκα την πόλη. Είναι ένα υπέροχο μέρος.

Ακόμα και τώρα που μιλάμε αισθάνομαι την Θεσσαλονίκη ως το σπίτι μου. Πρόκειται για την δυσκολότερη απόφαση που πήρα ποτέ. Εν τέλει ήθελα να επιστρέψω στην Αγγλία, αλλά απόλαυσα στο 100% την εμπειρία μου στην Ελλάδα και τον ΠΑΟΚ».

Είναι αλήθεια πως ήθελες να αγωνιστείς και στα κρίσιμα ματς με την Κράσνονταρ αλλά σε πρόλαβαν οι εξελίξεις;

«Ήθελα να μείνω για να βοηθήσω την ομάδα στο ματς με την Κράσνονταρ, αλλά δυστυχώς τα πράγματα έγιναν τόσο γρήγορα που δεν μπόρεσα να αγωνιστώ. Λυπάμαι γι' αυτό. Ήθελα να βοηθήσω τον ΠΑΟΚ να γράψει ακόμη μεγαλύτερη ιστορία στον Champions League, όμως όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση ήταν δύσκολο».

Πιστεύεις πως εάν είχες αγωνιστεί στα play-offs του Champions League ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε προκριθεί για πρώτη φορά στην ιστορία τους στους ομίλους της διοργάνωσης;

«Αν και ήταν πολύ επίπονο για μένα παρακολούθησα και τα δύο ματς με την Κράσνονταρ από την τηλεόραση. Θα προτιμούσα να βρίσκομαι στο γήπεδο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ένιωσα κάπως ένοχος που δεν βρισκόμουν εκεί. Κόντρα σε Μπενφίκα και Μπεσίκτας κάναμε θαυμάσια δουλειά και ήμασταν καλύτεροι.

Σκεφτόμουν και πως απέναντι στη ρωσική ομάδα εάν βρισκόμουν εκεί θα ήταν εντελώς διαφορετικός ο χαρακτήρας των αγώνων. Είδαμε όλοι στις αναμετρήσεις με Μπενφίκα και Μπεσίκτας πόσο επιθετικά και γρήγορα παίξαμε. Η άμυνα οποιασδήποτε ομάδας θα είχε προβλήματα με τον τρόπο που αγωνιζόμασταν. Ήταν δύσκολο να μας αντιμετωπίσουν. Σκέφτηκα λοιπόν πως εάν ήμουν εκεί τα πράγματα ίσως ήταν διαφορετικά. Ευχόμουν να είχα παίξει».

Κατά τη διάρκεια της θητείας σου στον ΠΑΟΚ δεν είχες κρύψει τον θαυμασμό σου για τους οπαδούς του συλλόγου. Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε;

«Ένα από τα πράγματα για τα οποία σέβομαι πάρα πολύ τους οπαδούς του ΠΑΟΚ είναι το γεγονός πως ακόμα κι αν κάνεις ένα κακό παιχνίδι θα είναι δίπλα σου να σε υποστηρίξουν. Είτε παίξεις καλά, είτε όχι, είτε σκοράρεις, είτε χάσεις ευκαιρίες θα βρίσκονται δίπλα σου.

Όταν ήρθα στον ΠΑΟΚ στο πρώτο μισό της σεζόν δεν έπαιζα πολύ, παρόλα αυτά οι οπαδοί είτε με μηνύματα, είτε όποτε με συναντούσαν στο δρόμο μου έλεγαν πως θα έρθει η ευκαιρία μου και πως θέλουν να με δουν αγωνιζόμενο. Είναι πολύ ενθαρρυντικό όταν έρχεσαι σε μια ομάδα να βλέπεις τους οπαδούς να σε υποστηρίζουν. Γι' αυτό έχω μεγάλο σεβασμό στους οπαδούς του ΠΑΟΚ και θα τους έχω για πάντα στην καρδιά μου».

Έδειξες να δένεσαι ιδιαίτερα με τον ΠΑΟΚ και τον κόσμο του...

«Ήταν δύο και κάτι ξεχωριστά χρόνια στον ΠΑΟΚ. Όταν ετοιμαζόμουν να αποχωρήσω από την ομάδα, ήμουν συγκινημένος και έλεγα στον εαυτό μου πως δεν πρέπει να κλάψω. Όταν όμως αποχαιρέτησα την ομάδα άρχισα να κλαίω σαν μωρό. Ήταν μια πολύ φορτισμένη συγκινησιακά στιγμή».

Τι εννοούσες λέγοντας πως ήρθες ως παιδί στην Θεσσαλονίκη και επέστρεψες ως άντρας στην Αγγλία;

«Εννοούσα πως όταν ήρθα στην Ελλάδα είχα το μυαλό ενός νέου παιδιού. Ήμουν 22 ετών. Έπειτα από δύο χρόνια στον ΠΑΟΚ, άλλαξε ο τρόπος σκέψης μου, ο τρόπος που παίζω ποδόσφαιρο.

Νομίζω πως ο σύλλογος με έκανα να δω το ποδόσφαιρο ξανά με περισσότερο πάθος. Έτσι λόγω των παικτών και των οπαδών έγινα πιο παθιασμένος. Μεγάλωσα όπως ένα αγόρι που έγινε άντρας. Υπάρχουν παιχνίδια που δεν τα ξεχνώ. Ακόμα και τώρα μπαίνω στο Youtube και βλέπω ματς όπως αυτό κόντρα στον Ολυμπιακό όπου επικρατήσαμε 3-1, βλέπω το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Τα παρακολουθώ ξανά και ξανά. Είναι τόσο ωραίες αναμνήσεις».

Ποιο ήταν το καλύτερο γκολ σου με τη φανέλα του ΠΑΟΚ;

«Εξακολουθώ να λέω πως το καλύτερο μου γκολ ήταν κόντρα στον Ολυμπιακό στην Τούμπα. Ειλικρινά ήταν το καλύτερο μου παιχνίδι. Ήταν τέτοια η κρισιμότητα του, αφού όλοι έλεγαν πως εάν νικούσαμε θα βρισκόμασταν κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Η προετοιμασία μας ήταν τρελή. Για τουλάχιστον ένα μήνα βρισκόμασταν στους ρυθμούς αυτού του αγώνα κάνοντας προετοιμασία. Οι οπαδοί μιλούσαν συνεχώς για αυτό το ματς. Ήταν μια τεράστια αναμέτρηση. Το να σκοράρω και να δώσω ασίστ σε αυτό το παιχνίδι ήταν μια ξεχωριστή τιμή για μένα».

Κατακτήσατε αήττητοι το πρωτάθλημα υπό τις οδηγίες του Ραζβάν Λουτσέσκου. Ποιο θεωρείς πως ήταν το μυστικό της επιτυχίας σας;

«Για μένα το μυστικό της επιτυχίας με την κατάκτηση του πρωταθλήματος ήταν το ομαδικό πνεύμα που είχαμε. Περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί και θυμάμαι πως όλοι οι ποδοσφαιριστές ήταν χαρούμενοι στις προπονήσεις.

Υπήρχε ένα ωραίο κράμα νέων, αλλά και πιο έμπειρων ποδοσφαιριστών. Το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό, αφού ακόμη και στις προπονήσεις τα δίναμε όλα και θέλαμε να αποδείξουμε πως είμαστε οι καλύτεροι.

Σε κάποια ματς φέραμε ισοπαλία και νιώθαμε πως χάσαμε. Δεν θέλαμε ισοπαλίες, παρά μόνο να κερδίζουμε σε κάθε αγώνα. Αυτό νομίζω ήταν το στοιχείο που μας έκανε πρωταθλητές».

Θυμάσαι κάποια κουβέντα σου με τον Ιβάν Σαββίδη;

«Θυμάμαι μια ιδιαίτερη συνομιλία που είχα με τον κ. Σαββίδη. Όταν αποχώρησε από τον ΠΑΟΚ ο Πρίγιοβιτς με κάλεσε και μου είπε στα ρωσικά με την βοήθεια μεταφραστή πως τώρα είχε έρθει η ευκαιρία μου. Μου είπε πως δεν είχε καμία αμφιβολία για τις ικανότητες μου και πως ήταν καιρός να πάρω ευκαιρίες και να βοηθήσω τον ΠΑΟΚ. Το θυμάμαι πολύ καλά αυτό. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία».

Ποιος ήταν καλύτερος; Λουτσέσκου ή Αμπέλ Φερέιρα;

«Όταν ήρθα στον ΠΑΟΚ στον πάγκο βρισκόταν ο Λουτσέσκου. Αυτό που μου είχε πει είναι πως ήθελε να είμαι περισσότερο ένας team player, ένα 'εργαλείο'. Με αυτό τον τρόπο άλλαξε τον τρόπο σκέψης μου για το ποδόσφαιρο. Με έκανε να νοιάζομαι περισσότερο για την ομάδα. Να αμύνομαι για την ομάδα, να βοηθήσω την ομάδα και οτιδήποτε κάνω στο γήπεδο να είναι προς όφελος της ομάδας.

Με βελτίωσε σε αυτό το κομμάτι. Σε ότι αφορά τον Αμπέλ μου είπε άλλα πράγματα σε ότι αφορά την ποδοσφαιρική νοοτροπία. Μου έλεγε πάντα να χαίρομαι το ποδόσφαιρο και τι πρέπει να κάνω για να εξελιχθώ, εξηγώντας μου πως πολλοί θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση μου. Πήρα διαφορετικά πράγματα από τον Λουτσέσκου και τον Αμπέλ. Δεν μπορώ να πω πως ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλο».

Ποιος ήταν ο αγαπημένος σου συμπαίκτης στον ΠΑΟΚ;

«Ο αγαπημένος μου συμπαίκτης στον ΠΑΟΚ ήταν ο Λέο Ζαμπά. Δεν ξέρω τι γίνεται και δεν παίζει, αλλά ήταν πάντα ο αδερφός μου στον ΠΑΟΚ».

Συνεχίζεις να παρακολουθείς τα νέα του ΠΑΟΚ;

«Ασφαλώς παρακολουθώ και ενημερώνομαι για τα νέα του ΠΑΟΚ. Βλέπω όλες τις οπαδικές σελίδες που αφορούν την ομάδα».

Πως κρίνεις το γεγονός πως σου ακυρώθηκαν πολλά γκολ από τους διαιτητές όσα αγωνιζόσουν στον ΠΑΟΚ;

«Θεέ μου, το πρώτο μου γκολ που ακυρώθηκε ήταν το χειρότερο από όλα. Δεν θυμάμαι απέναντι σε ποια ομάδα. Ήταν πολύ άσχημο αφού σε καμία περίπτωση δεν ήμουν σε θέση οφσάιντ για να ακυρωθεί το γκολ.

Θυμάμαι στη σελίδα μου στο instagram μου έλεγαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ 'καλωσήρθες στην Ελλάδα'. Ήταν τρελό φίλε, μου ακύρωσαν πολλά γκολ».

Πιστεύεις πως θα επιστρέψεις κάποια στιγμή στον ΠΑΟΚ; Θα το ήθελες;

«Έτσι νομίζω, θα ήθελα πολύ να επιστρέψω στο μέλλον στον ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα που υποστηρίζω, αγαπώ τον σύλλογο. Εάν μου δοθεί η ευκαιρία να γυρίσω στο μέλλον αυτό θα συμβεί 100%».

Απ' όσο γνωρίζω είσαι λάτρης της ελληνικής μουσικής...

«Υπάρχει ένα ελληνικό τραγούδι που μου αρέσει πολύ. Έχει ωραίο ρυθμό, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ τον τίτλο του κομματιού. Μου αρέσει η ελληνική μουσική».

Πριν από λίγο καιρό σε είδαμε με φανέλα του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Είσαι θαυμαστής του «Greek Freak»;

«Ναι, μου αρέσει ο Αντετοκούνμπο. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι η ιστορία του, το ταξίδι του και πως κατάφερε να φτάσει τόσο ψηλά. Από το τίποτα έγινε ένας σούπερ σταρ. Είμαι οπαδός του».