Οι απορίες που δημιούργησε ο τρομαγμένος Χούμπελ...

Τελευταία φορά που το όνομα του ήρθε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας δεν ήταν για καλό.

Το ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ είχε μόλις ολοκληρωθεί και ο πρόεδρος της Επιτροπής Παρακολούθησης της ΕΠΟ, Χέρμπερτ Χούμπελ έτρωγε ένα πρωτοφανές πέσιμο στα επίσημα του «Καραϊσκάκης από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος -ως συνήθως μετά από ματς που δεν κερδίζει η ομάδα του- ωρυόταν για την διαιτησία.

Για το πόσο «χοντρό» ήταν αυτό το επεισόδιο ακούστηκαν διάφορες υποκειμενικές ερμηνείες. Υπάρχει όμως και μία αντικειμενική αλήθεια που δεν αμφισβητείται. Ήταν τόσο σοβαρό που η ίδια η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ αναγκάστηκε να κάνει ειδική αναφορά στην ανακοίνωση που συντάχθηκε στις 13 Δεκεμβρίου μετά τις συζητήσεις στην Νιόν με τον Υφυπουργό Αθλητισμού και τον πρόεδρο της ΕΠΟ: «Καμία μορφή βίας, λεκτική ή σωματική, δεν είναι ανεκτή και απαιτούνται άμεσες ενέργειες.

Τα επόμενα βήματα αξιολογούνται και θα συζητηθούν στο πλαίσιο της νεοσυσταθείσας Επιτροπής Καθοδήγησης, υπό το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελλάδας και την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι υπεύθυνοι θα λογοδοτήσουν. Το συμβάν που έλαβε χώρα στο γήπεδο Καραϊσκάκη, εμπλέκοντας υψηλόβαθμους αξιωματούχους της FIFA και της UEFA συζητήθηκε ιδιαίτερα και καταδικάστηκε από όλους. Αναλυτικές αναφορές συντάχθηκαν και θα αξιολογηθούν αναλόγως».

Η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια ομοσπονδία κάνουν λόγο για «συμβάν που έλαβε χώρα στο γήπεδο Καραϊσκάκη, εμπλέκοντας υψηλόβαθμους αξιωματούχους της FIFA και της UEFA» και ουσιαστικά φωτογραφίζουν την επίθεση που δέχθηκε ο Χέρμπερτ Χούμπελ από τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Σε αυτές τις 11 ημέρες που μεσολάβησαν από τότε, ακολούθησε μία καταγγελτική επιστολή του Ολυμπιακού προς την ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ και... παραμονή Χριστουγέννων να 'σου ο Αυστριακός επιτετραμμένος με δημόσια τοποθέτηση να παίρνει για πρώτη φορά τόσο επίσημα θέση μετά από μία κακή διαιτησία.

Η επίσημη δήλωση του γεννά περισσότερες απορίες από όσες λύνει. Στην μεγάλη εικόνα, στο κεντρικό νόημα, δεν έχει άδικο. Οι κακές διαιτησίες πρέπει να τιμωρούνται. Κι εδώ υπήρχε ένα σοβαρό λάθος, η ακύρωση ενός γκολ. Άρα δημιουργεί κι ένα δεδικασμένο ότι ίδιες συμπεριφορές/αποφάσεις θα δούμε και στο μέλλον, σωστά; Όμως ένα λεπτάκι; Που ήταν ο κύριος Χούμπελ όταν οι διαιτητές «έσφαζαν» στο γόνατο τον Παναθηναϊκό στο ματς με την Ξάνθη και όχι μόνο; Γιατί δεν πήρε κάποια θέση όταν ο Αστέρας Τρίπολης «χειρουργήθηκε» επιστημονικότατα (με την αρωγή του VAR) στο «Καραϊσκάκης» στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος; Τότε, επέλεξε τον δρόμο της σιωπής για τους δικούς του λόγους.

Ένας κακοπροαίρετος θα έλεγε πως το timing της επίσημης τοποθέτησης του Χέρμπερτ Χούμπελ δεν είναι τυχαίο. Μήπως προσπαθεί να εξαγνιστεί στα μάτια του ανθρώπου που έστειλε πρόσφατα κάποια επιστολή στην ΟΥΕΦΑ; Μήπως είναι μία κίνηση καλής θέλησης; Αν μη τι άλλο, η αντίδραση του μπορεί να είναι ανθρώπινη, δεδομένου ότι μετά τα γεγονότα ζητήθηκε από την ελληνική πολιτεία επιπλέον φύλαξη για τα μέλη της FIFA/UEFA. Τι εντυπώσεις όμως αφήνει όταν λειτουργεί έτσι μόλις λίγες εβδομάδες μετά την τρομακτική φραστική επίθεση που δέχθηκε κι ενώ ήταν μαζί με τη σύντροφο του. Βίωσε γεγονότα που δεν είχε ξαναζήσει, ενήργησε ίσως σαν τρομαγμένο σπουργίτι, όλα ανθρώπινα. Αν όμως λειτουργεί έτσι, τι εικόνα περνάει προς τα έξω;

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα. Τόσο η (αντι-ολυμπιακή σύμφωνα με τους ερυθρόλευκους) ΕΠΟ, όσο και η (αντι-ολυμπιακή σύμφωνα με τους ίδιους) ΚΕΔ έδειξαν άμεσα αντανακλαστικά και δεν καταδίκασαν απλώς την κακή διαιτησία στο ματς του Βόλου, αλλά φέρονται διατεθειμένες να τιμωρήσουν αυστηρά τους διαιτητές, εν αντιθέσει με περιστατικά της προηγούμενης αμαρτωλής 20ετίας που όχι μόνο δεν υπήρχαν τιμωρίες για ανάλογα παραπτώματα, αλλά τους έκαναν και διεθνείς. Αλήθεια, τι το καινούργιο πρόσθεσε η δήλωση του Χούμπελ σε αυτή την πρόθεση της ΕΠΟ και της ΚΕΔ, σε τι μας έκανε σοφότερους, τι νόημα είχε;

Ακόμα και ο τρόπος που είναι γραμμένη προκαλεί τεράστια ερωτηματικά. Χρησιμοποιούνται μόλις 50 λέξεις στον πρόλογο και μία απλή, ξύλινη, πολιτική «καταδίκη» για την επίθεση στο σπίτι του διαιτητή Ευαγγέλου και καμιά 300αριά για ΕΝΑ σοβαρό διαιτητικό λάθος; Αλήθεια, έτσι αξιολογεί τα δύο περιστατικά η ευρωπαϊκή ομοσπονδία; Τέτοια είναι η βαρύτητα που δίνεται σε μία τρομοκρατική επίθεση, βίας και εκφοβισμού και σε ένα λάθος σφύριγμα;

Τι μπορεί να εξυπηρετεί μία τέτοια πρακτική και τι είδους υπονοούμενα είναι αυτά στο τέλος του κειμένου, όπου αναφέρεται: «σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι υπάρχει οποιαδήποτε ύποπτη δραστηριότητα η οποία σχετίζεται με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες οι άμεσες και αρμόζουσες ενέργειες των διεθνών ομοσπονδιών». Για ποιο λόγο οι γενικότητες και οι αερολογίες, που μπορούν να παρερμηνευτούν;

Εδώ όμως προκύπτει και κάτι άλλο παράδοξο: Πως διάολο γίνεται να είναι χαλίφης - όπως λένε στον Ολυμπιακό - ο ΠΑΟΚ, να κάνει κουμάντο, το ελληνικό ποδόσφαιρο να είναι σάπιο, χειρότερο από ποτέ, αλλά ο επικεφαλής αυτής της φερόμενης κατάστασης που «στήνει» τον Ολυμπιακό να κάνει επίσημες ανακοινώσεις προστατεύοντας τον Ολυμπιακό; Κάτι δεν πάει καλά εδώ και η όλη ρητορική πάει αυτομάτως στα σκουπίδια...

Εκτός αν ο κύριος Χούμπελ με αυτή την φράση στο τέλος, υπονοεί την υπόθεση Τζήλου, την «Συμμορία» που παραμένει ακόμα ατιμώρητη από την ελληνική δικαιοσύνη πέντε χρόνια μετά τις αποκαλύψεις, τους διαδοχικούς δανεισμούς σε συγκεκριμένες ομάδες ή τις «εικονικές αγορές» από μια μεγάλη ομάδα σε άλλο σύλλογο. Θα δείξει...