Και τα στενά τους και το Σακαφλιά τους

Milisavlievic: Ήταν η πρώτη φορά που πήρε τα περισσότερα λεπτά από όλους ως βασικός play-maker (25) και δεν τα πήγε άσχημα τηρουμένων των αναλογιών και εξαιρώντας τα δύο λάθη αυτοχειρίας στα τελευταία δύο λεπτά. Μπήκε στο τελευταίο ενάμισι λεπτό της πρώτης περιόδου και στην πρώτη του επίθεση έσταξε το πρώτο του καλάθι εντός παιδιάς στην επιστροφή του στην ομάδα. Από εκεί και πέρα μετά την αναίτια χρήση κρεμμυδογόνων από τις δυνάμεις «ασφαλείας» στη δεύτερη περίοδο, (όπου η ομάδα πραγματοποίησε το καλύτερο διάστημα της κυρίως αμυντικά επικρατώντας με 8-18) βίδωσε αμυντικά τον τρίχες κατσαρές και τον Αποστολίδη. Στην επίθεση στο ίδιο διάστημα έπαιξε τρεις φορές σωστά το pick and roll με τον Λάζο και κέρδισε 2 φάουλ στα οποία ευστόχησε μόνο στις δύο από τις τέσσερις βολές. Στην τρίτη περίοδο συνέχισε στο ίδιο μοτίβο ρολάροντας σωστά την ομάδα στην επίθεση και μοιράζοντας τις 4 ασσίστ του, καθώς ήταν ο βασικός λειτουργικός συντελεστής της καλύτερης επιθετικά περιόδου όπου επικρατήσαμε με 16-25.

Έτρεξε την ομάδα στον αιφνιδιασμό στη δεύτερη και την τρίτη περίοδο όπου η ομάδα έβγαλε 5 στους 7 μόνο όταν αυτός ήταν παρών, ενώ ταυτόχρονα πρόσθεσε άλλο ένα καλαθάκι και 2 αλφαδιασμένες βολές προσφέροντας και ατομικά στην επίθεση. Αντικαταστάθηκε και όταν επανήλθε στην τέταρτη περίοδο είχε χάσει τη φρεσκάδα του και το καθαρό μυαλό με αποτέλεσμα στα δύο λεπτά πριν το τέλος με την ομάδα πρώτα πέντε και μετά τρεις πόντους μπροστά έκανε πρώτα λάθος πάσα και ύστερα έχασε τη μπάλα σε δύο φάσεις που είναι ανεπίτρεπτες για τον βασικό point guard σε κρίσιμη στιγμή.

Ευτυχώς είχε την ψυχραιμία να κουμπώσει και τις δύο βολές στο 1΄12΄΄ πριν το τέλος κάνοντας το 74-76 πράγμα που περιμένουμε από αυτόν, δηλαδή να κερδίζει φάουλ στο τέλος και να γράφει πόντους από τη γραμμή. Έχει το ελαφρυντικό της μακροχρόνιας αποχής και της αργοπορημένης ένταξης του στο ρόστερ, αλλά η αλήθεια είναι ότι πάντοτε ήταν κάπως επιπόλαιος οργανωτικά καθώς στηρίζεται περισσότερο στον ενθουσιασμό του και λιγότερο στη νηφαλιότητα του πράγμα που πρέπει να μειώσει για να έχουμε μια καλή σεζόν. Εκτός από τους 10 πόντους με 6 στις 8 βολές, 2 στα 4 δίποντα και δύο άστοχα τρίποντα είχε 4 ασσίστ, 2 κλεψίματα και 3 λάθη.

Monroe: Πραγματοποίησε καλή εμφάνιση επιθετικά και αμυντικά στο πρώτο ημίχρονο όπου στρίμωξε στη στενή τον Abrams επιτρέποντας του να σκοράρει μόνο 2 πόντους από βολές. Στο τέλος όμως τα χάλασε με τα νεύρα του καθώς τσίμπησε επανειλημμένα στις προκλήσεις του Dick με αποτέλεσμα να χάσει την αυτοκυριαρχία της η ομάδα και να επιτρέψει την ανατροπή του σκορ στην τέταρτη περίοδο. Ξεκίνησε με ένα τρίποντο στην αρχή σε έναν τομέα όπου είναι ο μοναδικός με σταθερή προσφορά και χρειάζεται η αρωγή του Branco (και όχι του Darko όπως τον έλεγε ο χρόνια εκνευριστικός εκφωνητής που πληρώνουν οι έλληνες φορολογούμενοι ακόμα και στα νεκροταφεία όπου χρεώνεται δεη και ερτ) για να μπορεί να ισορροπήσει η ομάδα το επιθετικό της παιγνίδι μεταξύ ρακέτας και περιφέρειας.

Μετά τη διακοπή στη δεύτερη περίοδο πήρε μπροστά σκοράροντας 8 πόντους καθώς είναι γνωστό πως όταν σκοράρει αυτός η ομάδα πηγαίνει καλά στην επίθεση αλλά σκάλωσε στη συνέχεια σκοράροντας μόνο ένα τρίποντο στην τέταρτη και χάνοντας τον Αbrams στην άμυνα. Το ότι τις τελευταίες επιθέσεις τις παίρνει πάντα ο Gregory δείχνει όμως ότι ο Monroe παρότι καλός παίκτης δεν έχει τα ψυχικά χαρίσματα για να είναι ο ηγέτης του Π.Α.Ο.Κ. στη νέα εποχή. Αυτό φάνηκε και στο τελευταίο πεντάλεπτο όπου χρεώθηκε μεν με αυστηρό αντιαθλητικό αλλά η ουσία είναι ότι είχε χάσει την ψυχραιμία του σε καταστάσεις τις οποίες θα έπρεπε να γνωρίζει πώς να χειριστεί. Σε 30' είχε 15 πόντους, από 4 στα 4 δίποντα και 2 στα 5 τρίποντα, αλλά για άλλη μια φορά τα χάλασε στις βολές με μία στις τέσσερις, ενώ κέρδισε 2 ρημπάουντ, έκανε 1 κλέψιμο και έκοψε μια εντυπωσιακή τάπα.

Gregory: ΄Ήταν μέτριος στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα καθώς αντιμετώπισε κάποια προβλήματα από τον αλτικό Powell, αλλά αξίζει να περάσει στους διακριθέντες μόνο και μόνο για το απίθανο καλάθι που πέτυχε 12 δευτερόλεπτα πριν το τέλος όπου φάνηκε να χάνει τη μπάλα αλλά την ξανάπιασε στον αέρα και της έδωσε την τέλεια καμπύλη σε ένα σουτ που ήταν το ένα από τα δύο καθοριστικά ψυχολογικά χτυπήματα. Αγωνίστηκε για 30' και στο πρώτο ημίχρονο είχε μόνο ένα καλάθι με αποτέλεσμα ο Σούλης να τον αλλάξει χρησιμοποιώντας ένα σχήμα με τον Ταπούτο στη θέση «3» το οποίο απέδωσε καλύτερα και στις δύο άκρες του παρκέ. Όταν επανήλθε πήρε τις ασσίστ του Branco και σκόραρε 6 συνεχόμενους πόντους όταν και η ομάδα εκτίναξε την παγωνιά στο -18 στο 48-66 και στο -16 στο 56-72 πεντέμισι λεπτά πριν από τη λήξη.

Και εκεί που φαινόταν ότι η ομάδα είχε τραγανίσει το τρικαλινό κασέρι νύσταξε και τσίμπησε στο σκληρό παιγνίδι δεχόμενη και με τη γκριζοπινέζικη συνδρομή ένα ντροπιαστικό σερί 18-2, όταν μπορούσε απλά να συντηρήσει τη διαφορά στην επίθεση περνώντας του τη μπάλα στο post ώστε να σκοράρει ή να κερδίσει φάουλ. Πρέπει να ζητάει μπάλα και προσπάθειες όταν φτάνουμε στα τελευταία λεπτά γιατί είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για οποιονδήποτε αντίπαλο, αλλά και να βοηθήσει πολύ περισσότερο στα ρημπάουντ όπου χτες μάζεψε μόλις δύο σε ένα τομέα όπου η ομάδα τα θαλάσσωσε χάνοντας τη μάχη με 38-25. Είχε 12 πόντους, με 6 στα 8 δίποντα και ένα άστοχο τρίποντο ενώ έδωσε και μία ασσίστ.

Drobnjak: Συνέχισε τα σκαμπανεβάσματα του καθώς μετά το καλό του παιγνίδι με τον Ηλυσιακό, πραγματοποίησε τραγική εμφάνιση στα threegood. Αγωνίστηκε για 29 λεπτά στα οποία αντιμετώπισε πάρα πολλά προβλήματα από τον Zupan, (ένα παλικάρι στο οποίο αξίζουν πολλές χιλιάδες εύγε) καθώς παρουσίασε μια γενικότερη νωθρότητα και έλλειψη διάθεσης και στα blockouts, και στην άμυνα και στην επίθεση. Το εξωφρενικό σημείο στο οποίο φέρει μεγάλη ευθύνη παρατηρήθηκε στα αμυντικά απορρίμματα όπου σε 40 διεκδικούμενα κάτω από το καλάθι μας πήραν 19 επιθετικά (!) πράγμα αδιανόητο στο επαγγελματικό μπάσκετ. Η ομάδα έφτυσε αίμα για να φτιάξει έναν καλό κορμό από 5 ξένους (Monroe, Gregory, Branco, Drobnjak και Gecheyski) και 2 έλληνες (Παπαδόπουλος, Ταπούτος) και δεν έχει την πολυτέλεια έτσι όπως είναι το πρωτάθλημα να μην έχει και τους 7 να εκπληρώνουν τα βασικά καθήκοντα τους.

Και ο Μαυροβούνιος οφείλει να καταλάβει ότι αν θέλει να συμπληρώσει τα τελευταία ένσημα πρέπει να μοχθήσει πολύ περισσότερο στην άμυνα, όπου είχε μόνο μια καλή αντίδραση στη μοναδική τάπα που εκσφενδόνισε ένα λεπτό πριν το τέλος, αλλά και να ξαναβρεί το καλό του σουτ στην επίθεση (0 στα 3 τρίποντα και πάλι) πράγμα που έχει στερηθεί εδώ και μήνες. Είχε 4 πόντους από 2 στις 2 βολές και 1 στα 3 δίποντα, κατόρθωσε να πάρει 4 ρημπάουντ και χρεώθηκε με 3 λάθη σε μια εμφάνιση που άγγιξε τα όρια της πρόκλησης.

Παπαδόπουλος: Ξύρισε το κεφάλι του για να πάρει ψυχολογική ώθηση αλά Ματθαίου και έχασε πέντε-έξι κιλά για αυτό και όταν μπήκε στην πρώτη περίοδο μετά τα κλασσικά γρήγορα φάουλ του κολασμένου πατριώτη των ACDC ήταν ορεξάτος και τράβηξε την ομάδα σε επίθεση και άμυνα. Σε αυτές τις πρώτες δύο περιόδους σημείωσε όλους τους 10 πόντους που είχε στο παιγνίδι και μάζεψε τα 7 ρημπάουντ του. Σε 21' συμμετοχής πήρε την ομάδα από το χεράκι στο πρώτο ημίχρονο καθώς όταν μπήκε χάναμε με 5 πόντους και το επιμέρους σερί 15-27 μέχρι την ανάπαυλα οφείλεται κυρίως στη δική του απόδοση καθώς κυριάρχησε και στα δύο καλάθια επιτρέποντας στην ομάδα να σφίξει την άμυνα της δεχόμενη μόλις 8 πόντους, ενώ κέρδιζε και συνεχώς φάουλ στην επίθεση.

Η ομάδα δείχνει ότι έχει μάθει πια πώς να παίζει επιθετικά αξιοποιώντας τον, αλλά και ο ίδιος πρέπει να είναι προσεκτικότερος, γιατί οι φιλιππινέζοι δεν τον σέβονται και τον χρέωσαν και πάλι με 3 επιθετικά φάουλ με αποτέλεσμα να αποβληθεί με 5 στην τέταρτη περίοδο όπου πρόλαβε να αγωνιστεί μόλις 2 λεπτά και η απουσία του ήταν καθοριστική για την εξαφάνιση της διαφοράς. Ο Π.Α.Ο.Κ. έχει υποστεί μια μετάλλαξη με την άφιξη του από την οποία επηρεάζονται περισσότερο οι Monroe, Gregory, Drobnjak και εδώ βρίσκεται το ζητούμενο στο μάθημα της χημείας για τον Σούλη. Τους πόντους τους σημείωσε από 6 στις 9 βολές που είναι ικανοποιητικό ποσοστό για σέντερ και από 2 στα 3 δίποντα, ενώ τα 7 ρημπάουντ, οι 2 ασσίστ και το 1 λάθος του απέδωσαν ένα υποφερτό 0.568 στο tendex.

Ταπούτος: Ήταν για άλλη μια φορά χρησιμότατος ως έκτος παίκτης αφού σε 23' συμμετοχής είχε 11 πόντους, με 3 στα 4 δίποντα, 1 στο 1 τρίποντο και 2 στις 2 βολές ενώ μάζεψε και 5 ρημπάουντ και έδωσε και 1 ασσίστ καταλήγοντας στο θετικότατο tendex του 0.643. Μπήκε στη δεύτερη περίοδο για να παίξει 3άρι στην αρχή και να κουράσει τον κασίδ, αλλά έκανε θραύση όταν έπαιξε ως 4αρι και έκανε δίδυμο με τον Gregory στην τρίτη όταν με δικούς του 7 συνεχόμενους πόντους βοήθησε στο χτίσιμο της διαφοράς και παρέδωσε τη σκυτάλη στον Kenny για το δικό του σερί με αποτέλεσμα η ομάδα να βγάζει τόση υγεία που ξέφυγε με 18 πόντους. Όταν αγωνίζονται οι δύο τους στο παρκέ η ομάδα βγάζει τα περισσότερο αθλητικά της προσόντα καθώς η ενέργεια που σκορπίζουν παρασύρει συμπαίκτες και αντιπάλους.

Σκόραρε και πάλι σε έναν αιφνιδιασμό σπάζοντας την τρίλεπτη επιθετική μας σιωπή τρία λεπτά πριν το τέλος όπου και έκανε το 64-74 για να δεχτούμε στη συνέχεια ένα 10-0 μέσα σε ενάμισι λεπτό! Δυστυχώς η ομάδα έχει πρόβλημα στο αμυντικό ρημπάουντ, αλλά και στην άμυνα μέσα στη ρακέτα καθώς της λείπει ένας αθλητικός ψηλός και όταν η μπάλα χοροπηδάει στη στεφάνη μας στα τελευταία λεπτά είναι οι περισσότερες από τις προσδοκίες μας στηριγμένες πάνω του. Αυτό όμως είναι υπερβολικό καθώς η δικιά του εκρηκτικότητα και αλτικότητα δεν μπορεί να καλύπτει εσαεί την αμυντική ανεπάρκεια κάποιων ψηλών.

Καυκής: Ξεκίνησε ως βασικός play maker στην πρώτη περίοδο η οποία ήταν και η μοναδική στην οποία αγωνίστηκε συμπληρώνοντας 8' συμμετοχής. Μάλλον έπρεπε να ξαναμπεί κάποια στιγμή και να πάρει αλλά πέντε λεπτάκια καθώς τα 25' του Branco ήταν ελαφρώς υπερβολικά μιας που είναι ακόμα νωρίς για το σέρβο. Βέβαια, όσο έπαιξε ο Καυκής δεν δικαιολόγησε τη συγκεκριμένη άποψη καθώς σημείωσε ένα καλάθι, έκανε ένα λάθος και δεν έδωσε καμία ασσίστ αδυνατώντας και πάλι να προσφέρει σωστή περιστροφή στην επίθεση. Το μοναδικό ελαφρυντικό του έχει να κάνει ότι έπαιξε μόνο με τους αναπληρωματικούς ψηλούς στο σταθερό τρυκ του Σούλη και με τον Ωκεάνιο μόνο pick and leave μπορείς να παίξεις και όχι pick and roll. Η ουσία παραμένει ότι η προσφορά του ήταν και πάλι μικρή και πρέπει να αξιοποιηθεί πολύ περισσότερο για να δικαιολογήσει τις απολαβές του και την εμπιστοσύνη που του έδειξαν διοίκηση και Σούλης. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πως θα λειτουργούσε σε σχήμα μαζί με τον Milisavlievic ώστε να απελευθερώνεται περισσότερο ο σέρβος επιθετικά αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να σταματήσει να τραγουδάει το παλιομοδίτικο «επιπόλαιο με λες» του Καλαντζή εν έτει 2010.

Gecheyski: Το tendex τον αναδεικνύει κορυφαίο παίκτη της ομάδας με 0.701 σε 15' συμμετοχής χάρη κυρίως στην καλή επιθετική του παρουσία καθώς δεν υπολογίζει τις αμυντικές ολιγωρίες του. Είχε 11 πόντους, από 4/5 δίποντα και 1 στο 1 τρίποντο, αλλά μάζεψε μόνο 2 ρημπάουντ και νικήθηκε και αυτός στην άμυνα από τον handicapped Zupan, αλλά και από τον Σίμτσακ. Βοήθησε πολύ με τρία καλάθια στην τρίτη περίοδο στο να χτιστεί η διαφορά, αλλά η προβληματική του φυσική κατάσταση γίνεται φανερότερη όταν πλησιάζει το παιγνίδι στο τέλος και δεν έχει πια ανάσες. Είναι παίκτης με τεχνικές αρετές για το ύψος του και καλό σουτ αλλά πρέπει σε αυτά τα λεπτά που αγωνίζεται να υπερβάλλει εαυτόν και στην άμυνα για να μη γίνεται στη ρακέτα μας το μπάτε σκύλοι αλέστε που είδαμε στο Τρίκαλο σε αρκετά σημεία στο τέλος.

Δεμερτζής: Αυτή τη φορά δεν μπόρεσε να βοηθήσει και διέκοψε το σερί καλών εμφανίσεων καθώς σε 6 λεπτά συμμετοχής δεν είχε ούτε μια θετική ενέργεια και ανεβοκατέβαινε απλώς το παρκέ. Η άφιξη του Milisavlievic δεν πρέπει ούτε να τον παροπλίσει, ούτε να τον απογοητεύσει καθώς έχει συνδυασμό χαρακτηριστικών που δεν παρουσιάζει κανένας άλλος από τους point guard.

Καλαϊτζίδης: Κατόρθωσε το ανυπέρβλητο μόλις σε 33 δευτερόλεπτα συμμετοχής σπάζοντας το ρόδι και σκοράροντας 1 πόντο από βολή σε νεκρό χρόνο με τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου. Σκεφτόμουν ότι αυτό το ρεκόρ αναλογίας χρόνου και πόντων θα έμενε ακατάρριπτο για καιρό αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα το ξεπεράσει ένα άλλο μεγάλο αστέρι με ιδιαίτερη ικανότητα στο να κάθεται στον πάγκο. Οι προσκλήσεις για το πάρτι του αρχηγού του Π.Α.Ο.Κ. θα μοιραστούν όταν πετύχει το πρώτο του καλάθι εντός παιδιάς οπότε και θα λήξει το live στοίχημα για τιο πότε θα ματώσει διχτάκι και κάποιος θα γίνει εκατομμυριούχος .

Helliwell: Η κόλαση-λοιπόν με το επώνυμο που επεξηγεί πως είναι η εμπειρία να τον βλέπεις σε γήπεδο μπάσκετ έπαιξε μπόλικα λεπτά αυτή τη φορά (9') για τα προσόντα του (ποια ;) ένεκα και των φάουλ των υπολοίπων ψηλών. Πέτυχε ένα καλάθι σε τρεις προσπάθειες και έδωσε και μία ασσίστ (!!!), αλλά καθώς τον έβλεπα να παίζει απέναντι στον Zupan, (ο οποίος γεννήθηκε κουφός και με προβλήματα ομιλίας τα οποία ξεπέρασε μετά από χρόνια σε ειδικό σχολείο όπου κατάφερε να μιλήσει και να ακούει μέσα από ένα ειδικό ακουστικό) που πέτυχε 21 πόντους και πήρε 7 ρημπάουντ αναδεικνυόμενος δίκαια ως mvp, θυμόμουν αυτό που έλεγε ο παππούς μου: ο Θεός άλλους έπλασε και άλλους έκλασε.

Τσιάρας: Μπήκε και κατέρριψε όλα τα ρεκόρ του παγκοσμίου μπάσκετ καθώς κατάφερε να σκοράρει σε ένα δευτερόλεπτο συμμετοχής. Τον σημάδεψαν για το φάουλ 9'' πριν το τέλος αλλά ατύχησαν γιατί είναι τόσο καλός συνήθως στις βολές που εκτελούσε ακόμα και αυτές των τεχνικών ποινών πέρσι αλλά και φέτος. Έτσι με αυτό το δευτερόλεπτο συμμετοχής πέτυχε περισσότερα από όσα έχει δώσει γενικά στη μέχρι τώρα καριέρα του στον Π.Α.Ο.Κ. αφού χάρισε μια νίκη στην ομάδα επικυρώνοντας το νέο συμβόλαιο που υπέγραψε προσφάτως.

Μαρκόπουλος: Σε έναν επεισοδιακό αγώνα και έξω και μέσα στο γήπεδο πήρε έστω και δύσκολα το πρώτο του διπλό φέτος που είναι η ειδικότητα του που παρότι έφτασε κοντά δεν κατάφερε να την εξασκήσει και στη Βωβούπολη, και στο ΟΑΚΑ και στην Καβάλα. Σύμφωνα με την ιστορία του μεσοπολέμου ο Σακαφλιάς ήταν ένας περιττώμαγκαξ σαν τον Αγγέλου που μαχαίρωσε κάποιον που την έπεσε στη γκόμενα του για αυτό και βρέθηκε στη στενή. Εκεί είχε τη φαεινή ιδέα να διεκδικήσει τη γκανιότα από την παράνομη χαρτοπαιξία των κρατουμένων που την έπαιρνε βάσει παλαιότητας ένας ηλικιωμένος μάγκας, καλή ώρα σαν τον Μαρκόπουλο, ο Αντωνίτσης. Όταν λοιπόν ο νέος ξετσούρεψε ο παλιός με δύο μαχαιριές τον έκανε στίχο όπως έκανε και ο Σούλης με τις βολές του Τσιάρα και το καλάθι του Gregory τον Αγγέλου περνώντας από τα στενά δηλαδή τη στενή. Η διοίκηση τους έκανε το παν για να τηρήσει το δικαίωμα που της δίνει η απαγόρευση μετακινήσεων και να αποφύγει την παρουσία του λαού του Π.Α.Ο.Κ. γνωρίζοντας καλά την ώθηση που στέρησε από την ομάδα, ενώ ταυτόχρονα γκρίνιαζαν συνεχώς στους διαιτητές με αποτέλεσμα να πάρουν τα σφυριγματάκια τους στο τέλος αλλά και αυτό που τους άξιζε.

Από εκεί και πέρα προπονητικά το τρυκ του Μαρκόπουλου να ξεκινάει με τους δεύτερους ψηλούς ξεθύμανε πια και δεν περνάει, ενώ πρέπει να βρει λύσεις για την αξιοποίηση των αναπληρωματικών play maker οι οποίοι δε μας περισσεύουν για να είναι αδρανείς. Η ομάδα έχει προσαρμόσει σωστά το παιγνίδι της στον Παπαδόπουλο αλλά δεν έχει βρεθεί ακόμα ο κατάλληλος παρτενέρ του στη ρακέτα και η κατάλληλη χημεία με τους υπόλοιπους σκόρερ της ομάδας για να ισορροπήσει το περιφερειακό μας παιγνίδι (όπου πονάμε στο σουτ) με εκείνο του ζωγραφιστού.

Στην άμυνα είχαμε μια εξαιρετική δεύτερη περίοδο και μια ικανοποιητική τρίτη, οι οποίες εύλογα συνέπεσαν να είναι και οι καλύτερες μας στο παιγνίδι μιας που πάντα από εκεί παίρνεις ενέργεια. Στην τέταρτη όμως δεχτήκαμε 32 πόντους και αυτό είναι κάτι που χρεώνεται στα αρνητικά του καθώς δεν κατάφερε να βρει το κατάλληλο σχήμα στο τέλος με αποτέλεσμα να χρεωθεί επίσης και την απώλεια της διαφοράς. Δεν κατάφερε να ηρεμήσει την ομάδα σε εκείνο το σημείο που πλησίαζαν τα 3good και να πάρει ασφαλείς πόντους στην επίθεση και μοιάζει αναπόφευκτο η ομάδα να έχει πάντοτε μια καταστροφική περίοδο σε κάθε αγώνα η οποία συχνά τυχαίνει να είναι και η τελευταία, γεγονός που καταδεικνύει πρόβλημα νοοτροπίας, αλλά και ελλειμματικής φυσικής κατάστασης για κάποιους. Αν αντί για τον Καλαϊτζίδη είχε το Χαραλαμπίδη (δε μιλάμε για Καλαμπόκη, Βασιλειάδη, ή Τσαλδάρη που είχαν ακουστεί) ώστε να παίρνουμε πόντους και από έξω, και αντί για τον Hell's Bells τον Torin Francis ή κάποιον αντίστοιχο με αθλητικές ικανότητες στην άμυνα, τα ρημπάουντ και τις τάπες τότε θα μιλάγαμε με το υπάρχον ρόστερ μέχρι και για τετράδα. Επειδή όμως δεν υπήρχαν αυτά τα παραπάνω χρήματα (μιας που ακόμα ξεχρεώνουμε και την περσινή και μέρος και από την προπέρσινη ομάδα) θα πάει πλέον μέχρι το τέλος με αυτούς εδώ και θα δουλέψει σκληρά ώστε με το νέο έτος να μειώσει αυτά τα σκαμπανεβάσματα και να κυνηγήσει μέχρι τέλους την 6η θέση που αφήνει χαραμάδα ελπίδας διπλού στα play ωχ.