Π.Α.Ο.Κ. - Τρίκαλα (κύπελλο), σκρινάροντας με τον Oli

Πρώτο παιγνίδι στο παλατάκι σήμερα και κάθε αρχή και δύσκολη. Είναι λογικό να μην μπορούμε να απαιτούμε ακόμα από την ομάδα να αποδώσει βάσει των δυνατοτήτων της μιας που δεν έχει δέσει ακόμη. Είναι επίσης λογικό να έχουμε συγκρατημένες προσδοκίες από την ομάδα βάσει των ειδικών οικονομικών συνθηκών, αλλά οι αμυντικές ολιγωρίες και η αδυναμία καλής κυκλοφορίας στην επίθεση στο σετ παιγνίδι και αξιοποίησης όλων των παικτών πλην Drobnjak χτυπάνε ένα καμπανάκι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Σούλης το άκουσε.

Να προσθέσω και εγώ τα σχόλια μου για την απόδοση των παικτών:

Avery: Δυστυχώς, ήταν απογοητευτικός. Ναι, είναι πολύ νωρίς ακόμα για κρίσεις, ναι ενσωματώθηκε αργά, ναι είχε πρόβλημα με τις εκτεταμένες ιατρικές εξετάσεις στις ΗΠΑ, ναι πέρασε γαστρεντερίτιδα, αλλά κάποια πράγματα δεν κρύβονται όπως η ικανότητα ενός play maker να διαβάζει την άμυνα ή το καθαρό μυαλό.

Η ομάδα είχε καλύτερο ρυθμό όταν δεν έπαιζε και θα πρέπει να ανέβει πολύ περισσότερο από τη στιγμή που προαλείφεται για βασικός point guard. Είχε 2 πόντους με βολές στην τελευταία φάση του αγώνα. Χρειαζόμαστε και το περιφερειακό του σουτ αφού δεν είναι δυνατόν να παίρνει η ομάδα μόνο ένα τρίποντο από τους βασικούς guard από τον Gregory.

Monroe: Ήρθε στην ομάδα με τη φήμη του σκόρερ αλλά σήμερα έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει και αμυντικά μαρκάροντας κοντύτερους αντιπάλους όπως ο Abrams. Είναι ιδιαίτερα αλτικός και τρέχει σωστά στον αιφνιδιασμό ενώ φαίνεται πως είναι καλύτερος στα drive από ότι στο μακρινό σουτ.

Είχε 14 πόντους και ένα εκπληκτικό alley hoop στον Gregory, στην ωραιότερη ασφλώς φάση του αγώνα. Όμως πρέπει να περιορίσει τις επιπόλαιες επιλογές με τραβηγμένα σουτ αλλά και να βασιστούν περισσότερα συστήματα πάνω του στην επίθεση, μιας που δεν παίχτηκε αρκετά.

Gregory: Παρότι η αξία του είναι αναμφισβήτητη παρουσίασε και σήμερα τα ίδια νεκρά διαστήματα κατά τα οποία μοιάζει να χάνει την αυτοσυγκέντρωση του. Έχει την ικανότητα να ποστάρει τον εκάστοτε αντίπαλο του και μπορεί να την εκμεταλλευτεί αρκεί να είναι πιο προσεκτικός στην τελική προσπάθεια μιας που παίρνει σχεδόν πάντα πλεονέκτημα λόγω του καλού άλματος του. Είχε 10 πόντους και παρότι μπορεί να παίξει στο 3 όπου ξεκινάει μοιάζει να μην είναι και η καλύτερη του θέση. Ερωτηματικό η χημεία του με τον Monroe καθώς τα χαρακτηριστικά τους είναι παρόμοια.

Drobnjak: Κατά διαστήματα η διαφορά ποιότητας του με τους αντιπάλους έδινε την εντύπωση ότι έπαιζε απέναντι σε εφήβους. Παγκόσμιας κλάσης παίκτης με νοοτροπία νικητή που θα είναι μακράν η καλύτερη μεταγραφή της σεζόν. Είχε 34 πόντους με 8/10 βολές, 7/10 δίποντα και 4/4 τρίποντα ενώ μάζεψε και 9 ρημπάουντ και έκανε 2 κοψίματα.

Παρέμεινε στον αγώνα στα τελευταία έξι λεπτά με 4 φάουλ εκμεταλλευόμενος την τεράστια εμπειρία του ενώ έβαλε και ένα τρίποντο από τα 7 μέτρα όταν η διαφορά είχε φτάσει στο καλάθι.

Gecevski: Έκανε σχεδόν τα αναμενόμενα. Είχε 10 πόντους και 5 ρημπάουντ με 1 τρίποντο καθώς αρέσκεται να σουτάρει από μακριά κάτι που είδαμε και στο eurobasket όπου κρατούσε αρκετές φορές τον Masey στον πάγκο.

Προκαλεί πάντως εντύπωση ότι οι ψηλοί μας μοιάζουν να σουτάρουν καλύτερα (αλλά και περισσότερα) τρίποντα από ότι οι κοντοί. Είχε αρκετές αποτυχημένες ενέργειες στην άμυνα τρώγοντας αδικαιολόγητα προσποιήσεις ενώ δεν έχει ικανότητα στα κοψίματα γεγονός που δημιουργεί για άλλη μια χρονιά κενό σε αυτό τον τομέα στην ομάδα.

Κατά τη γνώμη μου η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση στους ψηλούς καθώς δεν μπορεί να βγει η χρονιά με 3 ψηλούς μόνο (τον Καλέ δεν τον είδα αλλά για να μην τον βάζει ο Σούλης σε αυτό το ματς φαίνεται πως δεν τον εμπιστεύεται σε αυτή τη φάση) και ειδικά χωρίς ψηλό με έφεση στις τάπες.

Helliwell: Έπαιξε μόνο στην πρώτη περίοδο όπου είχε 2 πόντους και 4 ρημπάουντ και μετά ξεχάστηκε στον πάγκο. Για το μικρό διάστημα που έπαιξε έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει μερικά ποιοτικά λεπτά ως αλλαγή αλλά φυσικά δεν μπορούμε να προσδοκούμε και σπουδαία πράγματα απέναντι σε δυσκολότερους αντιπάλους.

Καυκής: Αντιμετώπισε προβλήματα με το στομάχι του αλλά ήταν ο καλύτερος play maker από όσους αγωνίστηκαν στην οργάνωση του παιγνιδιού. Είχε 5 πόντους με 1 τρίποντο αλλά και 4 ασσίστ, 3 ρημπάουντ και 2 κλεψίματα. Μοιάζει να του ταιριάζει η θέση του αναπληρωματικού point guard για 15-20 λεπτά αγώνα αν καταφέρει όμως να χαλιναγωγήσει τα νεύρα του και να μην διαμαρτύρεται συνεχώς. Βοήθησε αρκετά και στην άμυνα.

Τσιάρας: Ήταν ο καλύτερος από όσους μπήκαν σαν αλλαγή χωρίς βέβαια να είναι και κανένας σπουδαίος τίτλος τιμής ο συγκεκριμένος μιας που έπαιξε όπως και πέρσι καλά για μία περίοδο του παιχνιδιού μόνο, τη δεύτερη.

Είχε 8 πόντους, 4 ρημπάουντ και 2 ασσίστ αλλά και κάποιες κλασσικές ολιγωρίες στην άμυνα στα ρημπάουντ. Όπως και ο Καυκής είναι χρήσιμος για 15-20 λεπτά για αυτό και οι περσινές του συμφωνημένες αμοιβές ήταν σίγουρα δυσανάλογες της αξίας του.

Καλαϊτζίδης: Ομολογώ πως η επιλογή να του δοθεί το περιβραχιόνιο του αρχηγού με ξένισε. Σήμερα όμως έδειξε ότι μπορεί να έχει, τηρουμένων των αναλογιών πολυδιάστατη προσφορά, καθώς πέρα από τους 2 πόντους, είχε 3 ρημπάουντ, 2 κοψίματα, 1 ασσίστ και 1 κλέψιμο και αρκετή ενέργεια στην άμυνα. Το ύψος του (1,94) του δίνει την ευκαιρία να ποστάρει κοντύτερους αντίπαλους και σε γενικές γραμμές μοιάζει χρήσιμη λύση για τρίτος play maker για 10 λεπτά περίπου.

Ταπούτος: Ήταν επηρεασμένος από τον τραυματισμό του και δεν μπήκε στο κλίμα του αγώνα όσο αγωνίστηκε καθώς ήταν φανερό ότι δεν είχε καλά πατήματα. Είχε 2 πόντους και 2 ρημπάουντ και πρέπει να βρει το ρόλο του στην ομάδα ερχόμενος από τον πάγκο και βοηθώντας και στις δύο θέσεις των forward.

O Γιαννακίδης έπαιξε για λίγα δευτερόλεπτα μόνο και δεν μπορεί να κριθεί.