Τα πολλά λόγια…

Ο ΠΑΟΚ κατεβαίνει στην Αθήνα δείχνοντας πως έχει βάλει λίγο μυαλό ως οργανισμός, διαχειριζόμενος νηφάλια την περίοδο πριν το ντέρμπι και όντας ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι κάτω ετοιμάζουν όργια.

Ο εμετικός διορισμός του ακόμα εμετικότερου ρέφερι και τα κατάπτυστα δημοσιεύματα αδειοδοτημένων (;) ΜΜΕ του Πειραιά, που σε λίγο θα βγάζουν selfieμε τα τσεκούρια των επιστημόνων παραμάσχαλα, έχουν ήδη βάλει σε κλίμα αρκετούς.

Δυστυχώς, ο ΠΑΟΚ έχασε την ευκαιρία να κατέβει με μεγάλες… φούριες πριν λίγο καιρό. Τώρα, τα πράγματα είναι σε λίγο πιο άσχημο φεγγάρι για την ομάδα μας. Χωρίς αυτό να σημαίνει οτιδήποτε για το τελικό αποτέλεσμα.

Το σίγουρο είναι πως η ομάδα φέτος έχει δουλευτεί με πολύ καλύτερο τρόπο, αποδίδει ΠΟΛΥ καλύτερο ποδόσφαιρο και παίρνει σαφώς καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Επομένως, αυτό που μένει, είναι να ξεπεράσει γρήγορα τα αίσχη που ετοιμάζονται στον Πειραιά και να κάνει το παιχνίδι της όσο καλύτερα μπορεί.

Επειδή όσο κι αν πουλάνε μαγκιά, τόσα χρόνια με ξένες πλάτες τη σκαπουλάρουν…

Επειδή όσο κι αν το παραμύθι πάει σύννεφο, ο κόσμος ΞΕΡΕΙ και αναγνωρίζει…

Επειδή η μπάλα είναι στρόγγυλη και φτάσαμε ήδη στα μισά όντας από πάνω…

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια …

ΠΑΟΚ, μπαίνεις, κάνεις το παιχνίδι σου χωρίς λιγοψυχίες, ιδρώνεις και φεύγεις πρωτοπόρος.

ΥΓ. Το είδα το όνειρο ήδη. Στο τέλος του ματς, μετά τη τρίτη μπουκάλα ουίσκι, ο ψυχασθενής τους πασχίζει να ξεκουμπώσει τη ζώνη και τρεκλίζοντας ανοίγει τα συρτάρια απ το μπαρ, για να βρει τα χάπια του... Και το ρολόι μετράει αντίστροφα για να χτυπήσε το κουδούνι...