Το τρένο δεν σταματά!

Στα αγωνιστικά, η φιλοσοφία της ομάδας δεν άλλαξε καθόλου. Η πίεση ψηλά, η φρεσκάδα που βγάζει η ομάδα και η προσπάθεια για γρήγορο παιχνίδι ήταν και πάλι βασικοί πυλώνας της αγωνιστικής εικόνας του ΠΑΟΚ.

Βέβαια, η εικόνα αυτή επηρεάστηκε πολύ από τον τραυματισμό του Ελ Καντουρί, ο οποίος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας στον άξονα. Η αντικατάσταση του έφερε τον Κωνσταντέλια στο δέκα, κάτι που δεν ταίριαξε στο στυλ του και ο ΠΑΟΚ μετρίασε κάπως την επιθετικότητα του χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν συνέχισε να είναι πολύ ανώτερος του αντιπάλου.

Έτσι, νομοτελειακά ήρθε το 0-1 σε μια φάση που ξεκινάει από πέναλτι πάνω στον Ζίφκοβιτς που μετατράπηκε σε φάουλ, ενώ κατά την εκτέλεση του, ο Σιδηρόπουλος έπρεπε σε νεκρό χρόνο να καθυστερήσει την εκτέλεση για συστάσεις κάτι το οποίο δεν έκανε, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά την ανικανότητα του, καθώς σαν να μην έφταναν τα μαζεμένα λάθη του, δεν είδε και ότι ο Κολοβός έπιασε τον Αουγκούστο από τον λαιμό, χαρίζοντας την κόκκινη κάρτα στον παίκτη του Παναιτωλικού.

Σε ένα ματς λοιπόν που ο Δικέφαλος είχε 70% κατοχή μπάλας, ο Σιδηρόπουλος κατάφερε να σφυρίξει 22 φάουλ κατά του ΠΑΟΚ και μόλις 13 κατά του Παναιτωλικού, προσθέτοντας και αυτό το στατιστικό θαύμα στο ρεπερτόριο της ανικανότητας του.

Ευτυχώς για την ομάδα, δεν επηρεάστηκε από τα συνεχόμενα σφυρίγματα και κατάφερε να κλειδώσει το ματς με το γκολ του Αουγκούστο, ο οποίος ήταν και πάλι ένα κέντρο μόνος του. Ο Βραζιλιάνος από τότε που άρχισε να αγωνίζεται στην φυσική του θέση, έχει σε κάθε ματς γκολ ή ασίστ αποδεικνύοντας την ποιότητα του, αλλά και πόσο τον αδίκησε η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών της ομάδας.

Κλείνοντας, η ομάδα απέδειξε ξανά το πόσο σοβαρή είναι, επιβεβαίωσε την ανοδική της πορεία και εκμεταλλεύτηκε τις απώλειες των ανταγωνιστών της, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι ο ΠΑΟΚ είναι ακόμη εδώ και είναι δυνατός.

Υ.Γ: Ακόμη στο -10 είμαστε, δεν χρειάζεται να πανικοβάλλεστε τόσο.