Νίκη – βάλσαμο και απαντήσεις!

Ήταν μια νίκη που ο Δικέφαλος χρειαζόταν όσο τίποτα άλλο. Μία ένεση αυτοπεποίθησης και ψυχολογίας, τόσο για τους παίκτες, όσο και για τον προπονητή.

Για να έρθει αυτή η νίκη βέβαια, έπρεπε να γίνουν αρκετές αλλαγές. Πρώτη φυσικά ήταν η αλλαγή του σχηματισμού. Το 3-4-2-1 του Πάμπλο Γκαρσία ήρθε να μας υπενθυμίσει το παρόμοιο σχήμα του Άμπελ Φερέιρα. Όπως τότε λοιπόν λέγαμε, πως το σχήμα αυτό μπορεί να δουλέψει κόντρα σε αντιπάλους που θα δώσουν χώρο, έτσι και δούλεψε.

Αν εξαιρέσει κανείς το πρώτο τέταρτο ¨προσαρμογής¨ για την ομάδα στο παιχνίδι, ο Δικέφαλος ήταν πολύ καλός και κράτησε τον αντίπαλο πολύ μακριά από την εστία του. Ακόμη κ έτσι όμως κινδύνευσε λόγω ενός γλιστρήματος του Σβαμπ.

Άραγε αν έμπαινε το γκολ αυτό, θα έφταιγε πάλι ο Γκαρσία για το αποτέλεσμα;

Στο δεύτερο μέρος, ο ΠΑΟΚ μπήκε πολύ καλύτερα, έκλεισε όλους τους χώρους και κατάφερε να πετύχει και δύο γκολ, σφραγίζοντας την ανωτερότητα του.

Κράτησε το προβάδισμα εύκολα και πήρε μια πανάξια νίκη. Μία νίκη που έδειξε πως η ομάδα μπορεί να παλέψει όλα τα παιχνίδια και έχει αδικήσει τον εαυτό της.

Η αλήθεια είναι πως από τα τέσσερα παιχνίδια των play off, μόνο στη Λεωφόρο ο ΠΑΟΚ δεν άξιζε τη νίκη. Η ομάδα προσπαθεί και παλεύει με τα κενά που έχει και τώρα ήρθε η ώρα να τα δώσει όλα πρώτα για το κύπελλο κ έπειτα για τη 2η θέση, η οποία είναι καθαρά θέμα γοήτρου.