Μόνο ο κόσμος ήταν εκεί!

Ήταν ένας αγώνας ορόσημο για την φετινή σεζόν. Ένας τελικός όπως είχε χαρακτηριστεί από τους πάντες στο ασπρόμαυρο στρατόπεδο, ο οποίος αν ήταν νικηφόρος, θα έδινε στον ΠΑΟΚ το προβάδισμα (έστω οριακό) στην μάχη και του φετινού τίτλου.

Ωστόσο, η ομάδα παρουσιάστηκε στον αγώνα της χρονιάς απροετοίμαστη σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας φυσικά από το αγωνιστικό.

Ο Δικέφαλος παρατάχθηκε με το γνωστό του (εδώ και λίγους αγώνες) αγωνιστικό σχήμα του κόντρα στον Ολυμπιακό ο οποίος πραγματικά δεν επεφύλασσε καμία έκπληξη όσον αφορά το αγωνιστικό του προφίλ. Ο αντίπαλος επέλεξε να παρατάξει το ίδιο σχήμα το οποίο χρησιμοποιεί σε όλα τα παιχνίδια υψηλής έντασης από την αρχή της χρονιάς.

Τοποθετώντας τρία χαφ στον άξονα προκειμένου να κλείσει τους χώρους και με δύο ψηλά κορμιά στην άμυνα επεδίωξε να ρίξει τον ρυθμό και να αγωνιστεί με πρώτο στόχο την ισοπαλία. Και εκεί βρίσκεται το πρώτο ¨φάουλ¨ από την πλευρά του Άμπελ Φερέιρα.

Ο προπονητής του Δικεφάλου παρότι γνώριζε (όπως όλοι μας) τον τρόπο που θα αγωνιστεί ο αντίπαλος δεν παρουσίασε κανένα πλάνο προκειμένου η ομάδα να ανταποκριθεί στις συνθήκες του παιχνιδιού. Είδαμε έναν ΠΑΟΚ μπλαζέ, πραγματικά προβλέψιμο, χωρίς ιδέες στην ανάπτυξη του και πλήρως εγκλωβισμένο από τον οργανωμένο άξονα του αντιπάλου.

Και για να γίνουν ακόμη χειρότερα τα πράγματα, η ομάδα δεν προσαρμόστηκε ποτέ στα θέλω της αναμέτρησης. Δεν είδαμε καμία αλλαγή φιλοσοφίας, καμιά ατομική ενέργεια, καμία προσπάθεια για συνδυαστικό ποδόσφαιρο, καμία έμπνευση και κυρίως κανένα πάθος από την ομάδα.

Και αυτό φυσικά έχει να κάνει με την ψυχολογική προετοιμασία εν όψει του παιχνιδιού. Για πολλοστή φορά φέτος, ο Άμπελ Φερέιρα αποτυγχάνει παταγωδώς σε ντέρμπι. Οι ιδιαίτερες συνθήκες των αγώνων αυτών δεν γίνονται αντιληπτές από τον Πορτογάλο, ο οποίος αδυνατεί πλήρως να προετοιμάσει τους παίκτες για τα παιχνίδια που τα πόδια μπορεί να ¨βαραίνουν ¨εύκολα¨ και χρειάζεται το κάτι παραπάνω.

Φανερή ήταν επίσης και η έλλειψη χημείας και ρυθμού από την ομάδα, κάτι απολύτως φυσιολογικό και απόρροια των συνεχών αλλαγών θέσεων και ρόλων που έχουν μπερδέψει τους πάντες, καθώς ο ΠΑΟΚ παρουσιάζεται χωρίς κανένα πλάνο στο παιχνίδι του και χωρίς να ξέρει κανείς τον τρόπο που η ομάδα αντιμετωπίζει τα παιχνίδια.

Όλα τα παραπάνω βαραίνουν εννοείται τον Άμπελ Φερέιρα. Προσωπικά, είμαι κάθετα αντίθετος στην απομάκρυνση του προπονητή (ιδίως όταν είναι η πρώτη του χρονιά) καθότι διαχρονικά ο ΠΑΟΚ μεγάλωνε αγωνιστικά όταν υπήρχε στήριξη στον προπονητή, όπως μαρτυρούν και τα πρόσφατα παραδείγματα των Σάντος και Λουτσέσκου. Ωστόσο, ο Φερέιρα πρέπει να αλλάξει πάρα πολλά πράγματα και μάλιστα ριζικά, ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου, αλλά και των παικτών του.

Υ.Γ: Το Tifo των οπαδών του ΠΑΟΚ ήταν μια πλήρης και ακριβέστατη περιγραφή της λειτουργίας του κράτους.

Υ.Γ1: Είδαμε και εισβολή αστυνομικών δυνάμεων στο γήπεδο της Τούμπας για πρώτη φορά στα χρονικά δώδεκα ώρες πριν το παιχνίδι και χωρίς κανένα λόγο. Το επόμενο βήμα είναι να έρθει η συγκεκριμένη ομάδα στην Θεσσαλονίκη με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος.