Άκου, να σε πω ...

Αυτό το κείμενο δεν θα ασχοληθεί με το κύπελλο του ποδοσφαίρου ή το πρωτάθλημα του volley. Παρά με τον αποκλίνοντα ... αυτισμό μερικών συνοπαδών μας!
Άκου, να σε πω ...

Πρώτα από όλα όμως και πριν ξεκινήσω να καταθέτω τις σκέψεις και απόψεις μου για ένα συγκεκριμένο γεγονός που έλαβε χώρα στην ... αερογέφυρα (και όχι μόνο) του Πανθεσσαλικού θα ήθελα να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου το ΣΦ ΠΑΟΚ Βέροιας και τα παιδιά που έτρεξαν, μόχθησαν, αγχώθηκαν ώστε να έχουμε εμείς την ευκαιρία να ζήσουμε άλλη μια εξαιρετική και ΑΣΦΑΛΗ εκδρομή.

Λοιπόν. Θα διαχωρίσω δύο γεγονότα. Άλλο το να τα έχεις με την αστυνομία που έρχεται εριστικά στο 1 μέτρο από εσένα ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΗ (αυτό αναφέρεται στα γεγονότα που έλαβαν τόπο στο κόρνερ, μπροστά από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ) που έως ένα βαθμό το βρίσκω ... απολύτως κατανοητό. Αλλά και άλλο τα όσα έγιναν μεταξύ οπαδών των δύο ομάδων σε ένα σημείο πλάτους 2 μέτρων και σε ύψος 5.

Και το κυριότερο; Μέσα στο γήπεδο. Δίνοντας αφορμή σε κάποιους να τιμωρήσουν όχι μόνο εσένα, αλλά και εμένα. ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΟΥ. ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΜΑΣ. Δεν θα πω αν εν τέλει ... κέρδισες. Αν ο αντίπαλος ... σε παραδέχτηκε. Για εμένα αυτό, δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ νόημα, καμία αξία. Ειδικά όταν γίνεται μέσα στο χώρο που οι υπόλοιποι 8.400 αποφασίσαμε να κάνουμε ένα και μόνο πράγμα. Με αυταπάρνηση να στηρίξουμε τον ΠΑΟΚ ΜΑΣ. Τον ΠΑΟΚ που 14 αθλητές φόρεσαν τη φανέλα και αγωνίστηκαν ως αντιπρόσωποι μας στον ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ. ΑΥΤΟΙ ΝΑΙ, με νοιάζει αν κέρδισαν και για αυτούς ΧΑΡΗΚΑ που κέρδισαν.

Ναι. Θα μου πεις ..."μα η μπάλα είναι μόνο η αφορμή". Θα σου πω ότι δεν έχεις άδικο. Αλλά είναι αφορμή για άλλα πράγματα: Είναι αφορμή για τα παιδιά μας να μάθουν τι σημαίνει ΠΑΟΚ, προσφυγιά, αλληλεγγύη, σεβασμός στον συνάνθρωπο και την αξία της ανθρώπινης ζωής. Σεβασμός στον κόπο, τον μόχθο. Σεβασμός, Περηφάνια, καθαρό κούτελο. Σεβασμός και Αντίσταση στο αθηνοκεντρικό κατεστημένο που ακόμα μια φορά δείχνει ότι είναι εκεί, ενωμένο προσπαθώντας να μην χάσει τα ... κεκτημένα δεκαετιών. Σεβασμός και Όνειρο, με την ομάδα μας να αναπτύσσεται, να εξελίσσεται, να γίνεται ολοένα και πιο δυνατή σε ΟΛΑ τα επίπεδα. Σεβασμός και Κατάκτηση. Σε ένα Σαββατοκύριακο που ... πιαστήκαμε να σηκώνουμε τρόπαια, που αδειάσαμε και ξαναγεμίσαμε το ντεπόζιτο του αυτοκινήτου για να πηγαινοερχόμαστε σε Λευκό Πύργο και Αεροδρόμιο.

Και θα έρθουν και άλλες τέτοιες μέρες, όμορφες μέρες, καθόλου παράξενες μέρες ...

Δε λέω. Θα μου πεις ότι αυτοί ήρθαν πρώτοι, εγώ ήθελα να προστατεύσω την κερκίδα μας, τους οπαδούς μας. ΔΕ ΔΙΑΦΩΝΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟ. Ναι, τη μεγαλύτερη ευθύνη δεν την έχεις εσύ, την έχει η αστυνομία πρωτίστως. Το 99% της ευθύνης είναι δικό τους. Γιατί ήξερε, αλλά δεν έκανε τίποτα. Γιατί έβλεπε με απάθεια όλο το σκηνικό να εξελίσσεται. Γιατί ΗΘΕΛΕ να κάνεις ότι έκανες. Γιατί τα χανούμια δυο μέρες έδειχναν τις προθέσεις τους και αυτοί δεν πήραν ... μυρωδιά. Γιατί έκαναν ... εφόδους με λοστάρια και τα αθηνοκεντρικά, αντικειμενικά ντεμεκ, ΜΜΕ μιλούσαν για..πορείες ειρήνης. Γιατί, Γιατί, Γιατί. Αλλά έπεσες στη λούμπα τους, να το ξες. Έκανες, αυτό που ήθελαν να κάνεις. Δεν έκανες το διαφορετικό. Να το ξες και αυτό: ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ.

Θα μου πεις τι να έκανα; Να σου πω. ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ. Με το που τα (ακατάληπτο) του χανουμιού έσπασαν την πόρτα και μπήκαν στην αερογέφυρα έπρεπε να έχεις κάνει χώρο να περάσουν τα ΜΑΤ αφού όλοι βλέπαμε ότι η οργάνωση τους ήταν για τον Μπεο και δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να περάσουν από ανάμεσα μας (!).. Και να πεις τα χανούμια, ότι αν θέλουν να μπουν στο ... στενό, να τα πείτε ΕΞΩ από το γήπεδο. Όχι εκεί που ο άλλος ήρθε για τον απλό ένα και μοναδικό λόγο. ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ την ΠΑΟΚΑΡΑ στη μάχη που θα έδινε ΕΝΤΟΣ γηπέδου. ΟΧΙ ΕΚΕΙ. ΓΙΑΤΙ εκεί είναι ο δικός μας στίβος μάχης. Εκεί είναι η δική μας αφορμή φίλε μου καλέ. Εκεί είναι το σημείο που ΕΜΕΙΣ επιλέξαμε να δώσουμε το είναι, την ψυχούλα μας, τη φωνούλα μας για να δούμε το ένα και απλό: ΤΗΝ ΠΑΟΚΑΡΑ να σηκώνει ΚΟΥΠΑ. Να κερδίζει, να παίρνει αυτό που αξίζει, να δίνει σε εμάς οξυγόνο για να συνεχίσουμε να αδειάζουμε τα πνευμόνια μας φωνάζοντας.

ΞΕΡΕΙΣ ΤΩΡΑ τι θα γίνει; Θα πάμε στα play offs  ίσως με τιμωρία έδρας, αν αναλογιστείς το πως μας περιμένουν στη γωνία και το πόσο οι ποινές μεγεθύνονται όταν έχει να κάνει με τον ΠΑΟΚ! Μπορεί και μια, μπορεί και 2 αγωνιστικές. ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ, όταν η ομάδα θα μας έχει ανάγκη. ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ, όταν οι 14 φανέλες που θα αγωνίζονται για τον ΠΑΟΚ θα ζητούν τη στήριξη μας, την ψυχή μας, την ανάσα μας, τη φωνή μας. ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ. Και αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ, ότι δικαιολογία, ότι αιτιολογία και να μου απευθύνεις φίλε μου.

Μου στερείς το οξυγόνο μου και ελπίζω να το κατανοείς... γιατί και εγώ, προσπαθώ να σε κατανοήσω ... και πρέπει, είμαστε υποχρεωμένοι να συναντηθούμε κάπου στη διαδρομή, να τα ... ξεκαθαρίσουμε και να προχωρήσουμε. ΓΙΑΤΙ αν ένα πράγμα είναι βέβαιο, είναι το ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ, είναι ότι ο ΠΑΟΚ μας χρειάζεται ΟΛΟΥΣ. Στα γήπεδα. Όχι στις φυλακές ή στα νοσοκομεία. Τα τρελοκομεία, είναι άλλη υπόθεση. Αυτά τα και θα τα γεμίζουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα πλέον ...

Και ρε γ@μώτο, ρε γ@μώτο. Όλα αυτά, λίγες ημέρες μετά το θάνατο ενός παιδιού που έδινε το είναι του για τον ΠΑΟΚ. Γ@μώτο.

Υγ: Κούλη, τράβα να χορέψτε σε κάνα γλέντι με τον κουμπάρο σας και αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης και μην πιάνεις τον ΠΑΟΚ στο στόμα σου. Το μαύρο θα πάει σύννεφο και αν θες να σχολιάσεις κάτι καλό θα ήταν οι οπαδοί της ομάδας που υποστηρίζεις και που χθες στον τελικό του volley ξαναχωρίσαν τον τόπο που θες να... κυβερνήσεις σε Ελλάδα και...Βουλγαρία. Αλλά εκεί, μούγκα στη τρούμπα. Σα δε ντρέπεσαι. Κομπλεξικό ανθρωπάκι.

Υγ2: Εκεί στην επιτροπή εφέσεων δεν έχετε το Θεό σας. Έχετε δημιουργήσει ένα επικίνδυνο δεδικασμένο και θέλω τώρα να δω τι θα αποφασίσετε για τα όσα έγιναν στο Βόλο. Το νου σας. Οτιδήποτε θα έχει να κάνει με ποινή κεκλεισμένων ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ, θα είναι πλέον λάθος, σύμφωνα με τη λογική σας!

Υγ3: Το μοναδικό μου σχόλιο για τον τελικό, αγωνιστικό, που μας τα έκαναν ΝΑΑΑΑ με το συμπάθιο για το αν ήταν πεναλτι ή πόσο οφσαϊντ ήταν και αν το ένα και αν το άλλο σε ένα ματς που ουσιαστικά τα σφυρίγματα (και τα λάθη σε αυτά) ήταν μοιρασμένα... ΡΕΕΕΕ, ξεκολλάτε!

TAGS:

Διαβάστε ακόμη...