Μεγάλος λαός, μεγάλη νίκη!

Το κυριότερο για μένα είναι τα σαφή σημάδια ανάκαμψης που έδειξε η ομάδα, που στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα ήταν καλή και κέρδισε δικαιότατα έναν όχι κακό (αγωνιστικά) αντίπαλο.

Δεν αποφύγαμε το νωχελικό ξεκίνημα των τελευταίων αγώνων (όχι στον ίδιο βαθμό, βέβαια) που το πληρώσαμε με γκολ στο πρώτο εικοσάλεπτο, όμως η ομάδα αντέδρασε άμεσα, πήρε καθαρά τα σκήπτρα του αγώνα, κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο, ισοφάρισε στο πεντάλεπτο και πήρε τη νίκη με την έναρξη του β' ημιχρόνου. Έγιναν πολλές τελικές προσπάθειες και δημιουργήθηκαν αρκετές ευκαιρίες για γκολ, που όμως χάθηκαν λόγω της τσαπατσουλιάς που πρέπει να αποβάλουμε το συντομότερο δυνατό. Ο βάζελος, που επαναλαμβάνω δεν ήταν κακός και ανέβηκε για τη νίκη, φάνηκε σε ελάχιστα σημεία του παιχνιδιού, κι όμως θα μπορούσε να φύγει με τον βαθμό της ισοπαλίας, εάν ήταν εύστοχος στο πέναλτι. Αυτά παθαίνεις όταν δεν μπορείς να μετουσιώνεις την υπεροχή σου σε αποτελεσματικότητα. Άρα, συνολικά, μιλάμε για μια καλή και ελπιδοφόρα εμφάνιση και σίγουρα ισχύει η ρήση: τέλος καλό, όλα καλά!

Παρ' ότι η μέρα χθες ήταν «βαριά» λόγω του πένθους των Τεμπών, ήταν εκπληκτική η ατμόσφαιρα στην Τούμπα και όποιος δεν την έζησε από κόντα, πραγματικά, έχασε. Οι εικοσιπέντε χιλιάδες του κόσμου και οι χιλιάδες σημαίες που ανέμιζαν στον ουρανό έδωσαν ένα διαφορετικό χρώμα στην ατμόσφαιρα. Σε έναν αγώνα που η κερκίδα τον αφιέρωσε, σχεδόν αποκλειστικά, στα αδικοχαμένα παιδιά των Τεμπών... στα έξι δικά μας παιδιά που σήμερα θα ήταν 14 χρόνια μεγαλύτερα όλα τους, εάν η μοίρα δεν τους έπαιζε στις 4-10-1999 το πιο άσχημο παιχνίδι της. Εμείς, όσο ζούμε ΔΕΝ πρόκειται να τους ξεχάσουμε ποτέ! «Τους πήρε η αγάπη τους για σένα, μα πάντα θα 'ναι ζωντανοί!». Έτσι τιμάει ο λαός του ΠΑΟΚ τα παιδιά του και χθες ένιωσα να δακρύζω από το ρίγος κάθε φορά που τραγουδούσαμε όλοι μαζί για τα παιδιά αυτά και ειδικά όταν ακούστηκε από τα μεγάφωνα το υπέροχο τραγούδι του Μίλτου Ιωαννίδη! Κουράγιο στους οικείους τους... τίποτα άλλο!

Στα αγωνιστικά τώρα, θα πρέπει να τονιστούν η δεύτερη ανατροπή του σκορ που πετυχαίνει η ομάδα τον τελευταίο μήνα, γεγονός που δείχνει αγωνιστικότητα και μαχητικότητα. Αυτό, συν το ότι επιτεύχθηκε επί μιας ομάδος του λεγόμενου ΠΟΚ, καθιστούν τη χθεσινή νίκη μεγάλη. Βέβαια, είναι ανησυχητικό το ότι δεχόμαστε πρώτοι γκολ σε πολλά παιχνίδια και, σίγουρα, πρέπει να προβληματίσει και να λυθεί, φυσικά, άμεσα από τους αρμόδιους.

Φοβερό πάθος από τον αρχηγό! Πολύ καιρό είχα να δω τον Μήτσο να αποδίδει έτσι και να είναι ο ηγέτης της ομάδας. Μεγάλη εμφάνιση που την είχε ανάγκη και η ομάδα και ο ίδιος! Ακούραστος και μαχητής συνέβαλε τα μέγιστα στην χθεσινή νίκη. Πιστεύω να ήταν το εφαλτήριο για την αγωνιστική του αναγέννηση. Αυτός είναι ο Σαλπιγγίδης που χρειάζεται ο ΠΑΟΚ!

Τον ακολούθησαν σε απόδοση ο Σωτήρης Νίνης, που όργωσε κυριολεκτικά το χορτάρι της Τούμπας πραγματοποιώντας την καλύτερη του εμφάνιση με την ομάδα και ο τρελοισπανός, που πρέπει τάχιστα να μας κάνει να βγάλουμε το συνθετικό «τρελο» από τον παρατσούκλι, γιατί κάποια πράγματα της συμπεριφοράς του μέσα στον αγωνιστικό χώρο δεν έχουν καμία λογική εξήγηση... Και φυσικά η αποκάλυψη της χρονιάς που ακούει στο όνομα Στελλάρας Κίτσιου. Μπράβο μικρέ, συνέχισε να μασάς σίδερο και να βελτιώνεσαι μέρα με τη μέρα και όλο το μέλλον στα πόδια σου! Μπράβο σου, ρεεε!

Αρκετοί ακόμα έπαιξαν καλά και κάποιοι άλλοι υστέρησαν, αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Δεν είναι σύνηθες να παίζουν ταυτόχρονα όλοι καλά. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο πολλοί θα αποδίδουν καλύτερα, η ομάδα θα βελτιώνεται και θα παρουσιάζει ένα σταθερά καλό αγωνιστικό πρόσωπο.

Δεκαπενθήμερο χωρίς αγωνιστική δράση αυτό που έρχεται και προσωπικά η διάθεσή μου είναι ανεβασμένη, κυρίως λόγω της νίκης και δευτερευόντως λόγω της εμφάνισης. Ούτε με «περίεργες» αλλαγές θέλω να ασχολούμαι, ούτε με το σύστημα της ομάδας, ούτε με «μπυράκηδες», ούτε με αργούς που δεν κάνουν και δεν μπορούν. Υπάρχουν οι πλέον αρμόδιοι για όλα αυτά τα θέματα, τους οποίους εμπιστεύομαι απόλυτα γιατί είναι ειδικοί. Είναι «στρατηγοί» και εγώ είμαι «στρατιώτης». Βλέπω, γκρινιάζω (ναι, για το θέμα του Pablo, γκρινάζω... με μέτρο, όμως... λίγο από μέσα μου, λίγο απ' έξω μου!), κριτικάρω, στηρίζω και ακολουθώ πιστά. Και στις χαρές, αλλά και στις λύπες...

Ντίνος Λαζαρίδης

ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚάρα μου,
ζω ΜΟΝΟ για σένα ομαδάρα μου!