Μία ομάδα χτίζει μέταλλο!

Η πρώτη πειστική εμφάνιση του ΠΑΟΚ βάσει εικόνας και αποτελέσματος πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στην Τούμπα απέναντι σε έναν αντίπαλο που φαινομενικά μας προβληματίζει.
Αναγνώστες
Μία ομάδα χτίζει μέταλλο!

Χωρίς standing ovation, υπερβολές ή παράταιρες διθυραμβολογίες, ήταν μία νίκη αντάξια της φανέλας και της ιδεολογίας που οφείλει να φέρει ο ΠΑΟΚ. Γιατί αν ο ΠΑΟΚ θέλει να ισχυρίζεται ότι μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό σε αυτό το πρωτάθλημα, τη δεδομένη χρονική στιγμή κι έτσι όπως παίζεται το παιχνίδι εντός κι εκτός αγωνιστικών χώρων, πρέπει να κάνει εμφανίσεις σαν αυτές. Με διάρκεια και συνέπεια. Πρέπει να παίζει με πάθος, πίστη, πείσμα και νοοτροπία νικητή. Έτσι θα χτίσει μέταλλο. Κι αν ξανάρθει νύχτα όπως εκείνη στο Βικελίδης πρίν από τρία χρόνια, τότε που ο ΠΑΟΚ του Σάντος πρωταγωνιστούσε, κι επειδή και τώρα συγκυριακά το κάνει, θα πρέπει να είναι αγωνιστικά και ψυχικά έτοιμος. Γιατί είναι ο μοναδικός υπολογίσιμος αντίπαλος του παρασκηνίου.

Ήταν ένα παιχνίδι που κρίθηκε κατά βάση στο πάθος. Ενδεικτικά τα πολλά και δυναμικά τάκλιν. Αρσενικό και δυναμικό παιχνίδι. Ο Στέφενς, που φαίνεται να διατηρεί έναν σταθερό κορμό προσώπων στο μυαλό του, ξεκίνησε και πάλι, σχεδόν όπως πάντα με αυτό το τύπου 4-4-2 που ταιριάζει ταμάμ στην ομάδα λόγω χαρακτηριστικών του ρόστερ. Η ευελιξία της μεσοεπιθετικής γραμμής είναι τέτοια που μέσα στο παιχνίδι επιτρέπει την αυτόματη μετατροπή σε 4-2-3-1 ακόμα και σε 4-3-3. Ας μην πνιγόμαστε με μαθηματικά, απλή μπαλίτσα είναι. Απλούστατα γιατί ο Σαλπιγγίδης παίζει και δεξιά στην επίθεση και ως δεύτερος επιθετικός κοντά στον Κλάους. Ομοίως, ο Νίνης παίζει δεξιά συγκλίνοντας προς τα μέσα, σε ένα ρόλο που θυμίζει αυτόν του Λούκας. Νίνης-Λούκας είναι οι playmaker της ομάδας. Με αυτόν τον τρόπο η ομάδα επιθετικά δεν είναι προβλέψιμη και δεν τη διαβάζει γρήγορα η αντίπαλη άμυνα. Παράδειγμα τούτου οι πολλές τελικές προσπάθειες της ομάδας σε κάθε παιχνίδι.

Η εξ αρχής aggressive πίεση ψηλά στα μπακ του αντιπάλου, το διαρκές pressing, απόρροια της δουλειάς στη φυσική κατάσταση, το βελτιωμένο μαρκάρισμα στο κέντρο Τζιώλη-Λάζαρ, η ζωηρή κυκλοφορία της μπάλας με καλύτερο transition game και ο ομαδικός, ανεβασμένος Στοχ συγκαταλέχθησαν στα θετικά. Επίσης, η αποτελεσματικότητα των στημένων φάσεων, η πλειοψηφία των τερμάτων συνεχίζει να προέρχεται από εκεί, με μόνιμο αποδέκτη το Μ. Βίτορ που το χρίζει και πρώτο σκόρερ του ΠΑΟΚ, φέρνει τις νίκες και τους βαθμούς. "Κάντε και λίγο τακτική κ. Στέφενς"...

Ωστόσο, η ομάδα έπεσε πολύ μετά το 70' με αποτέλεσμα να δεχθεί πολλές κι επικίνδυνες φάσεις. Εκεί ήταν ο Χακόμπο, που του πιστώνεται το μηδέν παθητικό της άμυνας. Πέραν αυτού, ο Αθανασιάδης ήταν τσαπατσούλης στις τελικές του προσπάθειες. Το 'χει το killing instict δεν το έχασε, αλλά τώρα δουλεύει τα στοιχεία που δε δούλεψε ποτέ. Είναι πιο συμμετοχικός στην κυκλοφορία της μπάλας, τρέχει και μαρκάρει περισσότερο και συχνότερα.

Πάμε αύριο σε ευρωπαϊκό παιχνιδι σε μία γεμάτη Τούμπα. Να γίνει σωστά η δουλειά και να συνεχίσουμε νικηφόρα μία δύσκολη και κουραστική σειρά αγώνων. Το ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για τιμωρία νομίζω ότι είναι κατανοητό.

Υ.Γ. Μου έλειψε το αγαπημένο μου σύνθημα...

Διαβάστε ακόμη...