Ο μύθος της θρυλικής Τούμπας ...

Με αφορμή την επετειακή ανάρτηση για το περίφημο (ελέω μιας ασυναγώνιστης κερκίδας) ματς με τη Νάπολη του best of the best Μαραντόνα το 1989 και την διαδικτυακή διαμάχη με τη Μαρσέιγ για το γήπεδο με την θερμότερη εξέδρα κι ενώ βρισκόμαστε στην γλυκιά προσμονή εξελίξεων για το νέο γήπεδο, ξύπνησαν κάποιες μνήμες, που "απαίτησαν" έγγραφο ξεδίπλωμά και μοίρασμά τους.

Το ιστορικό γήπεδο της Τούμπας στο τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής σεζόν, θα συμπληρώνει 6 δεκαετίες ζωής και είναι σαφέστατη η ανάγκη, όχι μπαλωμάτων μέσω ανακαίνισης, μα ριζικής ανακατασκευής εκ θεμελίων. Είναι θαύμα, που έχοντας μόλις 9 θύρες εισόδου - διαφυγής, δε θρηνήσαμε θύματα σε φάσεις συνωστισμού αλά Καραισκάκη... Ποιος ξεχνά, που σαρδελοποιούμασταν επί 2 και 2,5 ώρες στην Θ4 για να μπούμε στα μεγάλα ντέρμπυ, όταν η χωρητικότητα έφθανε στις 41.000;

Στην 1η του φάση χωρούσε 20.000 θεατές, αλλά το αγωνιστικό ξεπέταγμα του Δικεφάλου ανάγκασε τους διοικούντες να έχουν μετατρέψει τον χώρο σε διαρκές εργοτάξιο επεκτάσεως των κερκίδων μέχρι να φθάσουν να υπερδιπλασιάσουν την χωρητικότητα φθάνοντας στις 45.000 (19/12/1976 ΠΑΟΚ-κούλα εισιτήρια 45.252, 16/9/1975 ΠΑΟΚ- Μπαρτσελόνα εισιτήρια 45.200)-μειώθηκε στις 41.000 μετά την τραγωδία στο τηγάνι το Φλεβάρη του'81 και πολύ αργότερα στα τέλη της δεκαετίας '90 έφθασε να μειωθεί στις 28.700 όταν και τοποθετήθηκαν πλαστικά καρεκλάκια.

Ορόσημο, το 1978,όταν με τον μεγάλο σεισμό του Ιουνίου (φιλοξενήθηκαν μάλιστα σεισμόπληκτοι που εγκατέστησαν πάμπολλες σκηνές εντός του αγωνιστικού χώρου) σταδιακά υπήρξε πρόβλημα στατικότητας, σε σημείο μετά από κάποιους μήνες να πέσει η Θ8 και η ομάδα να μείνει μακρυα από τη φυσική της έδρα για μία σεζόν. Το 2004 και λόγω Ολυμπιάδας έγινε μερική ανακαίνιση, αποκτώντας εξωτερικά την σημερινή του μορφή (εσωτερικά, στα αποδυτήρια, υπήρξαν σημαντικές διορθωτικές-καλλωπιστικές επεμβάσεις)

Νιώθω ευλογημένος, που ευτύχησα να γνωρίσω την παλιά, μαγευτική Τούμπα, όταν ο λαός προσερχόταν μαζικά απ' όλες τις άκρες τις πόλης και της Μακεδονίας, η κίνηση και το μποτιλιάρισμα νεκρώναν την πόλη, παρέες ντυμένες στα ασπρόμαυρα στα πέριξ του γηπέδου να ψήνουν και να πίνουν τραγουδώντας και προκαλώντας μια ευχάριστη αίσθηση πανηγυριού, ο αέρας διαποτισμένος από την τσίκνα και τις ρετσίνες, οι καντίνες με τα "βρώμικα" που πολιορκούνταν και οι γονείς που έφερναν τα βλαστάρια τους προκειμένου να εμποτιστούν αυτό το μοναδικό συναίσθημα αγοράζοντας τους κάτι από τους πάγκους με τα κασκόλ και τα σκουφάκια σαν πρώτο ενθύμιο αυτής της ξεχωριστής εμπειρίας.

Τότε, που η φωνή των συνοπαδών παρέμεινε αναλλοίωτη από την καθημερινότητα και δεν εξαντλείτο η ενέργεια τους στα πληκτρολόγια των Η/Υ και στα ερτζιανά ... άκουγα ιαχές από Μπότσαρη με Δελφών, καθώς ανηφόριζα από την Ανδρεοπούλου, όπου έμενα τα πρώτα 5 χρόνια και πλησιάζοντας έτρεμε η γη από το ποδοβολητό αφιονισμένων με τα τέσσερα γράμματα παλικαριών... Ασύλληπτη η ενέργεια που έβγαινε: τα πολλά τύμπανα, οι τρομπέτες, τα κλάξον, τα χαρτάκια, οι πυρσοί μα πάνω απ'όλα οι ουρανομήκεις κραυγές ΠΑΟΚ ολέο ΠΑΟΚ ολέο ... παλλόταν στον αέρα της προσφυγομάνας Σαλονίκης,συνθέτοντας ένα σκηνικό άγριας ομορφιάς!Το τύμπανο στην μέση, ο οργανωτής να ξεσηκώνει τον κοσμο, η φωνή απο άκρο σε άκρο "ελα, πάμε χερια ψηλά", το χτύπημα "ΠΑΟΚ", η δόνηση "δεν άκουσαααα....", πάμε πάλι... "ΠΑΟΚ"... και ξανά,πάμε πάλι "ΠΑΟΚ", ήχος σαν κρότος πυροβόλου, που προκαλεί δέος. Μια εικόνα ζηλευτή σε όλη την Ελλάδα, μια εικόνα που απλά θυμίζει τι σημαίνει το γήπεδο αυτό για όλους.

Με τα χρόνια, άλλαξε η Ελλάδα,η πόλη,οι άνθρωποι ... αλλοτριώθηκαν όλα και χάθηκε εκείνη η μαγεία ... στο γήπεδο, πλήθυναν οι γυναικοπαρέες, οι περίεργοι, οι καυχησιάρηδες για τις selfies και η άλλοτε καυτή εξέδρα έγινε χλιαρή και ρουτινιάρικη...

Όμως, όσοι ζήσαμε εκείνα τα χρόνια, έχουμε στην ψυχή μας, ζωντανή την στάμπα αμέτρητων αναμνήσεων απ'αυτόν τον χώρο, το ασπρόμαυρο ναό μας ...ένα γήπεδο ζωντανό, με την ψυχή που του έδινε και εξακολουθεί,σε μικρότερο έστω βαθμό να του δίνει ο λαός μας.

Ας θυμηθούμε γνώμε κάποιων που έζησαν για ένα ή για περισσότερα βράδια την θρυλική μας έδρα:

-Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα: "Έχω παίξει πολλά παιχνίδια, αλλά δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα"

-Πάμπλο Κοντρέρας: "Πάντα λέω ότι δε γνωρίζω από που βγαίνει αυτή η ενέργεια στην Τούμπα. Αυτό το γήπεδο βγάζει μια ανεξήγητη ενέργεια"

-Ρούμπεν Ράγιος: "Ρίγος όταν μπαίνεις στην Τούμπα"

-Σλάτζιαν Σπάσιτς: "Νομίζω ότι πουθενά στον κόσμο δεν συναντάς έδρα σαν την Τούμπα"

-Φραντσέσκο Γκουϊντολίν: "Μου είπαν ότι η Τούμπα είναι κόλαση"

-Όλεγκ Κουμπάρεφ: "Ξέρω τι συμβαίνει στην Τούμπα, είναι καυτή έδρα. Ξέρουμε ότι στην έδρα της αυτή η ομάδα δεν χάνει ποτέ"

-Βαγγέλης Μαρινάκης: "Συνθήκες ζούγκλας στην Τούμπα"

-Ιγκόρ Χουντόβιακ: "Δεν μπορούσες να ακούσεις τον εαυτό σου και ήταν ανώφελο να συζητάς ακόμη και με τον διπλανό σου στην εξέδρα"

-Γαλλικά ΜΜΕ: "Η Τούμπα, η έδρα του ΠΑΟΚ είναι το βασίλειο του Εωσφόρου!"

-Ντένι Άλαρ: "Μας περιμένει μια κόλαση στην Τούμπα"

-Αντελίνο Βιεϊρίνια: "Είναι η χειρότερη έδρα για κάθε αντίπαλο. Η ατμόσφαιρα στην Τούμπα είναι φανταστική"

-Νούνο Γκόμεζ: "Δε θα ξεχάσω ποτέ την ατμόσφαιρα της Τούμπας"

-Sportige.com: "Στην Τούμπα υπάρχει η καλύτερη ατμόσφαιρα στην Ευρώπη. Η κερκίδα "φουντώνει", παίρνει... φωτιά"

-Γιούργκεν Μάχο: "Καζάνι η Τούμπα"

-El periodicomediterraneo: "Το να παίζεις ποδόσφαιρο σε ένα γήπεδο σαν αυτό της Τούμπας είναι σαν να κάνεις εξτρίμ σπορτς. Ώρες πριν από τον αγώνα, όλοι καταλάβαιναν ότι έχουμε να κάνουμε με... κόλαση. Εδώ ισχύει ο νόμος της ζούγκλας".

-Λίαμ Λόρενς: "Τυχερός που έζησα το μύθο της Τούμπας"

-Βαχίντ Χαλίλχοζιτς: "Ανίκητος ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα"

-Μισέλ Πλατινί: "Ήταν μια πραγματικά συγκλονιστική ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα"

-Ιβάν Σαββίδης: "Τα συναισθήματα που γεννά το κατάμεστο γήπεδο της Τούμπας, είναι τέτοια που σε ακολουθούν για πάντα"

-Ντουντού: "Η Τούμπα είναι η πιο δύσκολη έδρα στην Ελλάδα. Χρειάζεται να είσαι μεγάλη προσωπικότητα για να μπορείς να παίξεις σε μια τόσο δυνατή έδρα"

-Γκλεν Σάλμον: "Είμαι περήφανος που αγωνίστηκα σε ένα τέτοιο γήπεδο"

-Λεάντρο Κουφρέ: "Υπάρχει μία ατμόσφαιρα απόλυτης τρέλας σ' αυτό το γήπεδο"

-Bild: "Σόου πυρομαχικών στην Τούμπα, για το οποίο μιλάει όλη η Ευρώπη"

-Φως: "Τάφος του Ολυμπιακού η Τούμπα"

-Χάρι Ρέντναπ: "'Η ατμόσφαιρα είναι φανταστική και κάποιες φορές εκφοβιστική. Δεν το έχω ξαναδεί αυτό πουθενά αλλού''

-Μάρτιν Γιολ: "Η ατμόσφαιρα ήταν καυτή. Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα είναι δύσκολος ο αγώνας απέναντι και σε ερασιτεχνική ομάδα"

-Ζλάταν Μουσλίμοβιτς: "Εδώ είναι Τούμπα και κανείς δεν περνάει εύκολα"

-Αντώνης Μαυρέας: "Φίλησα αυτόν εδώ τον άγιο χώρο. Ήταν κάτι το οποίο μου βγήκε εκείνη την στιγμή. Με το που μπήκα μέσα... είναι κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω. Είναι κάτι απίστευτο".

-Στέφανος Κλάους Αθανασιάδης: "Φτερά στα πόδια παίρνεις όταν σε αποθεώνει η Τούμπα κι όταν σε αποδοκιμάζει αισθάνεσαι λες και σε κρατάνε λάστιχα"

Στο δια ταύτα, δεν ξέρουμε, εάν θα'ναι φέτος η τελευταία ή χρονιά της Τούμπας, αλλά είναι ανάγκη να αναδιοργανωθεί η κερκίδα στο γήπεδό μας. Ένα βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στην έλλειψη υπακοής και σεβασμού στον οργανωτή από την πλατιά μάζα του κόσμου, είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω απλής αδιαφορίας. Το μόνο που πρέπει να κάνουν όσοι έρχονται στην 4 είναι να ακολουθούν τους οργανωτές. Ούτε να τραβάνε βιντεο, ούτε να ακούν στο κινητό στοίχημα, ούτε να σχολιάζουν το λάθος κοντρόλ κάποιου παίκτη ή τη σύνθεση που κατέβασε ο εκάστοτε κόουτς. Τα παιδιά που κάνουν κερκίδα δεν είναι ούτε επαγγελματίες σοουμεν, είναι οπαδοί που ανεβαίνουν στο κάγκελο και γυρίζουν συνειδητά την πλάτη στο γήπεδο, προκειμένου να συντονίσουν χιλιάδες λαού, έχοντας παράλληλα να υπομείνουν και την βλακεία του καθενός. Ας το έχουμε υπόψιν αυτό. Οι σύνδεσμοι, οφείλουν να ενεργοποιούνται πάντα με γνώμονα την προάσπιση των συμφερόντων της ομάδας από κάθε λογής περίεργους ή και προβοκάτορες!

"ΤΟΥΜΠΑ Ο ΝΑΟΣ, ΠΑΟΚ Ο ΘΕΟΣ"

{gallery}2019/ElSid/Toumpa{/gallery}