Τα μπαγκάζια, ο 17χρονος και ο λαός

Καλησπέρα αδέλφια. Σε λίγη ώρα ο ΠΑΟΚ μας θα είναι στη Θεσσαλονίκη και θα μετρά κάτι λιγότερο από εβδομάδα μέχρι το μεγάλο ραντεβού με τον Αίαντα. Έχω πάντως την εντύπωση πως η ομάδα μας επιστρέφει με λιγότερα...μπαγκάζια στη Θεσσαλονίκη μας σε σχέση με αυτά που είχε όταν την αποχαιρετούσαμε για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της. Αυτό είναι που με στεναχωρεί ιδιαίτερα, με κάνει να αγωνιώ και να εναποθέτω τις ελπίδες μου για μια καλή εμφάνιση στο Άμστερνταμ στο «ΠΑΟΚ είσαι...». Ποια είναι αυτά τα μπαγκάζια; Η ενότητα, η πειθαρχία και το ξεκάθαρο πλάνο ενόψει Άγιαξ...
ΠΑΟΚ είμαστε όλοι μας αδέλφια. Αυτό είναι δεδομένο. Κι αυτός που χαλάστηκε με την επιστροφή του κοντού, κι αυτός που δε γουστάρει τον Μπερέτα και αυτός που γκρινιάζει με το ότι η ομάδα δεν έκανε μεταγραφές. Ποτέ δε θα βάλω στη ζωή μου μέτρο σύγκρισης σε ότι αφορά την αγάπη για τον ΠΑΟΚ. Από αυτόν που βγάζει το λαρύγγι του στη θύρα 4 μέχρι αυτόν που απλά τρώει πασατέμπος στη θύρα 2....
ΠΑΟΚ ο ένας, ΠΑΟΚ και ο άλλος. Σεβασμός σε όλους. Σε κάποιους ίσως περισσότερος. Θα σας πω μια ιστορία σήμερα... Πριν από μερικά χρόνια, όταν η ομάδα μας βγήκε στο Τσάμπιονς Λιγκ με τον Γούμενο στην προεδρία, υπήρχε ένα παλικαράκι 17 χρονών που δούλευε στου Καπάνη. Κουβαλούσε καφέδες όλο το καλοκαίρι και θυσίασε τις καλοκαιρινές του διακοπές για να μαζέψει χρήματα. Αυτό το παλικαράκι (τώρα είναι φοιτητής της Νομικής) μάζεψε λοιπόν τα μεροκάματα και πήγε αγόρασε εισιτήριο διαρκείας στην 4. Ήθελε να ζήσει το όνειρο... Φυσικά ήρθε η προδοσία και το τρύπημα με τον Λιάσο Λουκά. Σιχάθηκε το παλικάρι και έσκισε το εισιτήριο διαρκείας μπροστά μου. Με αυτό το παλικαράκι παιδιά, κράτησα επαφή και μιλάμε που και που. Στην Τούμπα πήγε για πρώτη φορά ξανά πέρσι στο ματς με τον Παναθηναϊκό. Αυθόρμητα όταν τον ρώτησα αν το μετάνιωσε που τόσα χρόνια απείχε ξέρετε τι μου απάντησε; «επέστρεψα πιο ώριμος». Του ζήτησα να μου το εξηγήσει: «Φώναξα ΠΑΟΚ και όταν το φώναζα δεν είχα στο μυαλό μου ούτε τον Γκαρσία, ούτε τον Σάντος, ούτε τον Ζαγοράκη... Είχα στο μυαλό μου τα 25.000 κομμάτια που έβλεπα εκεί στην Τούμπα... Αυτός είναι ο ΠΑΟΚ»
Σκεφτείτε το λίγο. Έτσι βιώνει το «ωρίμασα». Δεν έχει και άδικο. Το θέμα είναι ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ να καταλάβουν και αυτοί που ΠΡΕΠΕΙ ποιος είναι ο ΠΑΟΚ. Εμείς είμαστε. Που επειδή αγοράσαμε διαρκείας δεν έχουμε την απαίτηση να συνδιοικούμε. Αλλά έχουμε την απαίτηση να μας σέβονται και αυτοί που διοικούν αλλά και αυτοί που με το υστέρημα ή το περίσσευμά μας πληρώνονται....
Επιστρέφω και κλείνω συνεχίζοντας τον πρόλογό μου. Δε με ενδιαφέρει ρε παιδιά αν έχει ζαλάδες ο Γκαρσία ή αν ήταν «παπάς». Με ενδιαφέρει να μην το ξαναδώ και την ευθύνη έχει ο Ζήσης και ο Θόδωρος... Δε με ενδιαφέρει αν φάγαμε ξανά γκολ από στημένο. Εμένα με ενδιαφέρει αν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ τα παλικάρια που θα φορούν την ασπρόμαυρη φανέλα ΤΙ ΘΑ ΔΟΥΝ την άλλη Τετάρτη. Θα δούνε 4000 ψυχές να φωνάζουν για τον ΠΑΟΚ. Πολλοί από αυτούς δε θα πληρώσουν το νοίκι τους για να πάνε στο Άμστερνταμ. Πολλοί θα μαλώσουν με τη γκόμενα, τη γυναίκα και τα παιδιά γιατί θα τους στερήσουν ένα ΣΚ στη Χαλκιδική...
Αν λοιπόν αυτοί που παίζουν στον ΠΑΟΚ και αυτοί που κατευθύνουν τον ΠΑΟΚ από το γραφείο ή τον πάγκο, πάρουν χαμπάρι ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟΙ θα είμαστε στο Άμστερνταμ, τότε μόνο θα ελπίζω... Καλησπέρα αδέλφια!
Υ.Γ.: Δεν είμαι ένας ρομαντικός μ@λάκ@ς. Είμαι ένας από αυτούς που δεν είχαν τι να απαντήσουν στον 17χρονο που δούλεψε ένα καλοκαίρι για ένα διαρκείας και κάποιοι «βίασαν» την ψυχούλα του. Σε αυτόν είναι αφιερωμένο το σημερινό μου σχόλιο. Ραντεβού στο Άμστερνταμ...