Ο Π.Α.Ο.Κ. και... η Πόντια!

Αυτό το άρθρο θα έχει χαρούμενο τόνο γιατί άκουσα κράξιμο για το προηγούμενο.

Εδώ στην Νέα Υόρκη εμείς οι Έλληνες παοκτσήδες είμαστε χιλιόμετρα μαρκιά, ωστόσο έχουμε ακριβώς τις ίδιες... συνήθειες. Τον ΠΑΟΚ μας....

Φωνάζω λοιπόν όλο χαρά την γυναίκα και της λέω:

« Γυναίκα έλα να δεις το πρώτο μου άρθρο στο Paokmania.gr».

« Πάλι με τον Π.Α.Ο.Κ. ασχολείσαι;», μου λέει η ιερόσυλη.

Διαβάζει το κείμενο στα γρήγορα κάνοντας πως την ενδιαφέρει. «Βρε άντρα μου, τόση μελούρα που την βρήκες και την έβγαλες;», μου λεει.

«Άντε να πας να ταΐσεις τα παιδιά», της λέω, «που έχεις και άποψη». Έφυγε για την κουζίνα μουρμουρίζοντας κάτι δικά της.Η πόντια το μόνο που ξέρει για τον Π.Α.Ο.Κ. είναι η .... Λίλη.

«Όλοι οι ποδοσφαιριστές μοντέλα πάνε και παίρνουνε, όπως ο πρόεδρος σας», μου λέει. «Ναι», της λέω : «Και εγώ αν είχα τέτοια μοντέλα δίπλα μου, όχι πρόεδρος του Π.Α.Ο.Κ. θα ήμουν, την Δόξα Δράμας τελικό Champions League θα έβγαζα».

Λοιπόν, όταν είναι ημέρα ματς, στο σπίτι υπάρχει στρατιωτικός νόμος. Τα παιδιά ξέρουν ότι η ακτίνα δράσης τους περιορίζεται αισθητά και η διέλευση από το σαλόνι απαγορεύεται αυστηρώς.Αν μάλιστα ο αγώνας είναι μέγιστης σημασίας, η πόντια ενημερώνεται εκ των προτέρων και εκκενώνει το σπίτι έγκαιρα.

Λοιπόν, έχω φραπεδιά έτοιμη, TV στο πρέπον κανάλι, μια σχετική ταχυπαλμία και είμαι έτοιμος για το ματς. Για να ηρεμήσω βάζω λίγο... Τσιάρτα. Αυτό το παλικάρι είναι σαν βάλιουμ. Τέτοια αταραξία δεν έχω ξαναδεί. Βλέπω εκεί τα μπαρμπαδελάκια που βάζει για να δείξει το σύστημα της κάθε ομάδας και ηρεμώ.

Μόλις τελειώσει το ματς έχουμε άρση της απαγόρευσης και η δημοκρατία επανέρχεται στο σπίτι.
Η πόντια αποκτά τα ηνία της τηλεόρασης ξανά:

«Άντε φύγε τώρα» μου λέει. «Θέλω να δω Αρναούτογλου»...

Εγώ πάω καρφωτός για κομπιούτερ και paokmania.gr και η ζωή συνεχίζεται μέχρι το επόμενο ματς.

Φιλικά

New Yorker

Υ.Γ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους για τα καλά τους λόγια στο πρώτο μου άρθρο και το admin team του paokmania για την εμπιστοσύνη τους.