Αλεξάντρου Μιτρίτσα: Θαυματουργός “νάνος”

Στις 3 το πρωί (ώρα Ρουμανία) αγωνιζόταν στο Μαϊάμι. Μπάνιο, ντύσιμο, ταξί και κατευθείαν στο αεροδρόμιο για να προλάβει την πτήση για Νέα Υόρκη. Από εκεί υπερατλαντικό ταξίδι για το Παρίσι. Αμέσως ανταπόκριση για Βουκουρέστι. Κι από εκεί άλλες πέντε ώρες ταξίδι μέχρι την Ισλανδία για να βρεθεί στο πλευρό της αγαπημένης του εθνικής ομάδας. Ο γύρος του κόσμου μέσα σε δύο μέρες, άβολο ακόμα κι όταν ταξιδεύεις πρώτη θέση: «Μετά από τέτοιες πτήσεις 14 ωρών χρειάζομαι δύο με τρεις ημέρες, για να έρθει το σώμα μου πάλι σε σωστή κατάσταση. Στις Η.Π.Α. η μεγαλύτερη πτήση για να παίξουμε είναι 6 ώρες για να πάμε στο Λος Άντζελες, με το οποίο έχουμε τρεις ώρες διαφορές. Παρότι έχω βρει τρόπο να περνάω την ώρα μου – μουσική, σειρές, παιχνίδια – δεν νιώθω καλά με τα αεροπλάνα. Νιώθω νευρικός τόσο στην απογείωση και έχω μεγάλα προβλήματα σχεδόν σε κάθε προσγείωση. Το μόνο σίγουρο είναι πως όταν τελειώσω το ποδόσφαιρο, δεν θέλω να ξαναδώ αεροπλάνο».

ΕΞΩΓΗΪΝΟΣ

Η καριέρα θέλει θυσίες. Αυτό ήταν το τίμημα της μεταγραφής στην New York F.C. τον Φεβρουάριο του 2019 που έκανε την προηγούμενη ομάδα του, την Κραϊόβα κατά 8 εκατομμύρια ευρώ πλουσιότερη (τρίτη πιο ακριβή παίκτη από το ρουμανικό πρωτάθλημα) και τον ίδιο να βάζει στον τραπεζικό του λογαριασμό πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ ετησίως.

Στο «Μεγάλο Μήλο» ένιωθε μόνος. Σαν εξωγήινος, σαν... Englishman in New York, όπως περιγράφει και το θρυλικό τραγούδι του Sting. Στους 18 μήνες που άντεξε εκεί, τα πήγε κάτι παραπάνω από καλά στο μικρό αδερφάκι της Μάντσεστερ Σίτι (18 γκολ σε 49 παιχνίδια). Ωστόσο, η αλλαγή σκυτάλης στην τεχνική ηγεσία της Εθνικής Ρουμανίας έφερε αλλαγή δεδομένων. Η αποχώρηση του Κόσμιν Κόντρα με τον οποίο ήταν στα μαχαίρια και η ανάληψη από τον Μίρελ Ραντόι τον έφεραν πάλι πίσω: «Αν θέλεις να μονιμοποιηθείς, βρες μια ομάδα που να βρίσκεται πιο κοντά από της Ηνωμένες Πολιτείες», ήταν το μήνυμα του ομοσπονδιακού τεχνικού.

Ο Αλεξάντρου Μιτρίτσα υπάκουσε. Η Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας απέχει το μισό από το Βουκουρέστι σε σχέση με την Νέα Υόρκη. Ο δανεισμός του στην Αλ-Άχλι όμως ποδοσφαιρικά τον πήγε πίσω. Η ομάδα σταμάτησε να πληρώνει και συν τοις άλλοις προέκυψε ένα ακόμα νέο δεδομένο. Η αγαπημένη του Αλέσια έφερε στον κόσμο το πρώτο τους παιδί, την Άβα Μαρία, έπρεπε πια να βρουν κάτι στην Ευρώπη.

ΤΟ... ΨΗΣΤΗΡΙ ΣΤΟΝ «ΝΑΝΟ»

Το απόγευμα της 6ης Ιουνίου το κοσμικό γεγονός στην Κράιοβα ήταν ένα. Ο θρησκευτικός γάμος του «νάνου» (ο αγαπημένος piticul των οπαδών της Κράιοβα), του σημαντικότερου παίκτη στην σύγχρονη ιστορία του συλλόγου. Ο Αλεξάντρου Μιτρίτσα έβαζε στεφάνη στην καλή του και θα βάφτιζε την κόρη τους, έχοντας ως καλεσμένους όλους τους παλιούς του συμπαίκτες. Κουμπάρος, ο ζάπλουτος πρόεδρος του ρουμανικού συλλόγου Μιχάι Ροτάρου, ο οποίος εδώ και καιρό είχε αρχίσει το ψηστήρι της μεγάλης επιστροφής.

Ο Ρουμάνος φωτογραφήθηκε με το μπλε κασκόλ της αγαπημένης του ομάδα και λίγες ημέρες αργότερα αναχώρησε για την Μύκονο, μαζί με παίκτες της Κραϊόβα, με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Ήταν το προεδρικό δώρο για την κατάκτηση του Κυπέλλου Ρουμανίας. Όλοι στην Ρουμανία θεωρούσαν δεδομένο τον επαναπατρισμό του 26χρονου ζογκλέρ, ο οποίος μέσα σε μία διετία στην Ολτενία (2017-19) έκανε θραύση (29 γκολ σε 60 παιχνίδια), σαρώνοντας όλα τα ατομικά βραβεία. Μόνο που στην εξίσωση δεν υπολόγιζαν τον Ραζβάν Λουτσέσκου, ο οποίος είχε κάτι άλλο στο μυαλό του...

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ

Γραμμένη στο σώμα του όλη η ζωή του

Ότι έχει βιώσει, ότι πιστεύει, ότι είναι σε αυτή τη ζωή το έχει αποτυπώσει με ανεξίτηλη μελάνι στο σώμα του: «Να σε οδηγεί η πίστη, όχι οι κανόνες» έχει γραμμένο στο στήθος του, ενώ στα δεξιά είναι αποτυπωμένη η φράση: «speak no evil».

Στον αυχένα του έχει χαραγμένες δύο συμβουλές του παλιού Ρουμάνου σταρ, Ίλιε Μπαλατσι λίγο πριν φύγει από την ζωή: «Να διασκεδάζεις στο γήπεδο» και «πάντα να ονειρεύεσαι μεγάλα πράγματα».

Ο αριθμός που τον ακολουθεί παντού είναι το 28: Στις 28 του μήνα γεννήθηκε η μητέρα του. Ο ίδιος είδε το πρώτο φως της ημέρας στις 8 του δεύτερου μήνα του χρόνου (Φεβρουάριος), όπως και ο πατέρας του, ενώ στις 28 Νοεμβρίου του 2020 ήρθε στην ζωή η κόρη του.

Φορούσε το 28 στην Νέα Υόρκη και στην Άλ-Άχλι, ενώ λογικά αυτό θα πάρει και στον ΠΑΟΚ, το νούμερο είναι κενό.

Λατρεύει την χιπ-χοπ, τον Λιονέλ Μέσι και τον... Σεμπαστιαν Τζιοβίνκο και έχει παθολογική αγάπη για τα δύο σκυλιά του Φρανκ και την Μπέντλε.

«ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΣΙΤΙ, ΑΝ...»

Παιδί της Κράιοβα, θρύλος του ρουμανικού ποδοσφαίρου, με τρομερό αριστερό και 11ετή καριέρα στα ισπανικά γήπεδα με τις φανέλες των Ρεάλ Σοσιεδάδ, Βιγιαρεάλ και Χετάφε. Ο Γκίκα Κραϊόβεάνου, όταν μιλάει για τον Μιτρίτσα στάζει μέλι: «Το λέω εδώ και τρία χρόνια ότι ο... νάνος είναι ο καλύτερος παίκτης της Ρουμανίας. Στο μοντέρνο ποδόσφαιρο υπάρχουν ελάχιστοι παίκτες που ντριμπλάρουν, ελάχιστοι το επιχειρούν πια. Ο νάνος είναι μοναδικός παίκτης, έχει τρομερές στιγμές, έχει πάντα θετική σκέψη και μπορεί να στείλει για αλλαγή τον προσωπικό του αντίπαλο. Αν μάθει να αμύνεται καλύτερα, θα είναι απίθανος, τότε θα έχει το επίπεδο να παίξει μέχρι και στην Μάντσεστερ Σίτι. Τι να τον κάνω έναν παίκτη αν τρέχει 10 χιλιόμετρα και πουλάει 40 φορές την μπάλα; Τι να τα κάνω τα τρεξίματα του; Ο Άλεξ είναι γεννημένος για να κάνει την διαφορά στο γήπεδο, τέτοιοι παίκτες σπανίζουν πια».

ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟ...

Γνώρισε την Αλέσια όταν η καριέρα του ήταν στα κάτω της. Υποστηρίζει ότι χάρη σε αυτήν και την οικογένεια του, κατάλαβε τι πάει λάθος στην ζωή και την καριέρα του και κατάφερε να το βελτιώσει. Έχει κάνει τατού την ημέρα που γνώρισε την «Κιμ Καρντάσιαν της Ολτενίας», όπως ήταν γνωστή η γυναίκα που έγινε μετέπειτα σύζυγος του και μητέρα της μονάκριβης κόρης του. Αποτελούν ένα από τα πιο hot ζευγάρια στην Ρουμανία και αναρτήσεις τους στα social media γίνονται viral στην χώρα τους. Οι κακές γλώσσες λένε ότι η σύζυγος βρίσκεται πίσω από κάθε του ποδοσφαιρική απόφαση, αφού της έχει τεράστια αδυναμία.

Έχει κάνει πολλά χιλιόμετρα...

Για να φτάσει εδώ που είναι περιπλανήθηκε πολύ. Την ιστορία του, την εξομολογείται ο Ντορέλ Τόμα, που τον είχε για 11 χρόνια στα χέρια του: «Ξεκίνησε σε ηλικία 5 ετών στις ακαδημίες της Κράιοβα, μετά πήγε για λίγο στην σχολή του Γκίκα Ποπέσκου, όμως πέρασε τα περισσότερα χρόνια του στην ποδοσφαιρική ακαδημία της Γκαζ Μετάν, η οποία όμως διαλύθηκε λόγω χρεών όταν ο Άλεξ έφτασε στην πρώτη ομάδα. Ήταν ηγέτης από μικρός. Ξεχώριζε. Είχε προσωπικότητα. Όλα τα παιδιά στην ομάδα τον θαύμαζαν, αλλά τον υποστήριζαν κιόλας. Σε κάθε παιχνίδι οι αντίπαλοι έβαζαν έναν αντίπαλο για να τον τραυματίσει και να βγει από το παιχνίδι, αλλά δεν φοβόταν κανέναν. Στα 17 του τον διάλεξε ο Χάτζι για την Βιτορούλ, Έβλεπε πράγματα που του θύμιζαν τον εαυτό του. Βραχύσωμος, σπουδαία τεχνική, ένα σοβαρό παιδί. Κατάφερε και τον πούλησε για ένα εκατομμύριο στην Ιταλία και την Πεσκάρα σε ηλικία 20 ετών, αλλά ήταν μία λάθος επιλογή και μία λάθος ομάδα. Όταν βρήκε την ομάδα που του ταίριαζε στην Κράιοβα, έγινε ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην χώρα».

Στην πραγματικότητα, η καριέρα του ξεκινά το 2017, όταν επιστρέφει αρχικά ως δανεικός στην Κράιοβα, όπου παίρνει τον ρόλο του απόλυτου ηγέτη. Με εκπληκτικές εμφανίσεις και 29 γκολ σε 60 παιχνίδια, κάνει όλη την χώρα να μιλάει για αυτόν και αναγκάζει την New York F.C. να στρώσει ένα χαλί από εκατομμύρια δολάρια στα πόδια του: «Είναι ένας δυναμικός και πολυσύνθετος επιθετικός που ταιριάζει σε πολλά συστήματα. Είναι τρομερός στο ένας εναντίον ενός και έχει μεγάλη επαφή με τα δίχτυα. Τον πήραμε για να γίνει ηγέτης μας», ήταν το καλωσόρισμα από τον τότε προπονητή Ντομενέκ Τόρεντ που επί σειρά ετών ήταν το δεξί χέρι του Πεπ Γκουαρντιόλα, η γνώμη του οποίου έχει βαρύνουσα σημασία.

*** Τον Φεβρουάριο του 2019 έγινε η ακριβότερη πώληση στην ιστορία της Κράιοβα (8 εκατομμύρια ευρώ), ενώ σήμερα η χρηματιστηριακή του αξία ανέρχεται στα 7 εκατομμύρια ευρώ.

*** Στους 18 μήνες που έμεινε στο MLS, ήταν στο Top-10 στις επιτυχημένες ντρίμπλες (περίπου 2,3 ανά παιχνίδι), στις τελικές προς την εστία (περίπου 3 ανά παιχνίδι), στα κερδισμένα φάουλ, όμως παρότι έβρισκε συχνά δίχτυα (18 γκολ σε 49 παιχνίδια) είχε ελάχιστες ασίστ (μόλις 4 σε 39 παιχνίδια πρωταθλήματος), αφού προτιμούσε να τελειώνει μόνος τις φάσεις.