Αγαπημένε μου ΠΑΟΚ...

... που αναδεικνύουν ξεκάθαρα μια σειρά από γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν ένα σωρό ζητήματα που αφορούν τον αθλητισμό και ειδικότερα τα πιο γνωστά και προβεβλημένα αθλήματα όπως είναι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλλευ.

Αναφερόμαστε στα γεγονότα που έγιναν στην ΕΠΟ με αφορμή τη διάσκεψη για τη διαιτησία ...

Οι αγώνες στα πλαίσια των Play offs έχουν την δική τους σημασία και αξία. Όχι μόνο ποδοσφαιρικά... αλλά και τηλεοπτικά.

Η κανονική περίοδος του πρωταθλήματος τελείωσε. Ο καθ' ένας πήρε (;) αυτό που του άξιζε.

Μπορεί η λέξη να σημαίνει την οροφή κάθε χώρου, όπως δωμάτιο, γραφείο, αποθήκη, κατάστημα, κλπ, όμως σημαίνει και το ανώτατο όριο μιας προσπάθειας αθλητικής, επιχειρηματικής ή όποιας άλλης. Σηματοδοτεί την άριστη αναμενόμενη και προσδοκώμενη απόδοση.

Για μια ακόμη φορά είμαστε αναγκασμένοι να μιλήσουμε ξανά για μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.

Για όλους εμάς που αγαπάμε και στηρίζουμε την ομάδα του ΠΑΟΚ, εδώ και δεκάδες χρόνια, έχουμε ένα αίσθημα αδικίας βαθιά ριζωμένο μέσα μας. Κάτι που δεν είναι τυχαίο.

Ένα ζήτημα που απασχολεί την κάθε ομάδα, είτε ποδοσφαίρου είτε οποιουδήποτε άλλου αθλήματος, είναι η ποιότητα των αθλητών που στελεχώνουν την ομάδα.

Αυτή θα μπορούσε να είναι η άποψη του κάθε φιλάθλου του Αστέρα Τρίπολης σε μια κουβέντα του με έναν φίλαθλο του ΠΑΟΚ.

Από σήμερα το γνωστό σύνθημα των φίλων της ομάδας μας ακούγεται όλο και πιο πολύ. Και όχι άδικα.

Ποιος δεν θυμάται ή δεν έτυχε να διαβάσει μια σειρά από δημοσιεύματα ή να ακούσει τα παράπονα φίλων και οπαδών της ομάδας μας σε ραδιοφωνικές εκπομπές, που στόχο είχαν να ασκήσουν κριτική και να εκφράσουν τους φόβους αλλά και τα παράπονά τους για τη πορεία της ομάδας.