Όταν ο Μαρινάκης κατηγορούσε την ΕΡΤ ότι αγόραζε…φτηνά!

Εδώ και δυο χρόνια ο καταγγελτικός λόγος που έχει επιλέξει ο oλυμπιακός για κάθε θέμα που άπτεται του ποδοσφαιρικού περιβάλλοντος, ξεκινάει από την υπερβολή και φτάνει στην γραφικότητα, σπάνια με ενδιάμεσες στάσεις.

Την προηγούμενη χρονιά μάλιστα, η… σφοδρή επιθυμία του Βαγγέλη Μαρινάκη να πατρονάρει την διαφαινόμενη αλλαγή Κυβέρνησης, τον έφερε και στον άχαρο ρόλο να εμπλέκει συχνά-πυκνά τις αντι-συριζαϊκές κορώνες με τις διαμαρτυρίες για τους επόπτες.

Στην επιχείρηση απαξίωσης, μπήκαν και τα τηλεοπτικά συμβόλαια των ομάδων με την ΕΡΤ, που καταγγέλθηκαν πολλάκις ως χαριστικά, που δεν υπάγονταν στους νόμους της αγοράς, πως το δημόσιο χρήμα κατασπαταλήθηκε χωρίς ανταποδοτικότητα. Ήταν ένα κομβικό επιχείρημα για την προπαγάνδα του oλυμπιακού, ότι το Κράτος χαρτζηλίκωνε τις ομάδες για να αποκτήσουν αντι-ολυμπιακή συνείδηση και να στήσουν όλοι μαζί μια -ας πούμε- παράγκα απέναντι στον «αγνό και αμόλυντο» από τέτοιες πρακτικές πάλαι ποτέ ισόβιο πρωταθλητή.

Είναι όμως έτσι; Ή καλύτερα, τι απέδειξε ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης ως ο μοναδικός επίδοξος αγοραστής της NOVA ήδη από το καλοκαίρι;

Είναι λογικό ο Παναθηναϊκός, ως ο εμπορικότερος σύλλογος που είχε συμβόλαιο με την ΕΡΤ, να τακτοποιηθεί γρήγορα και με αυξημένο συμβόλαιο στη NOVA, δεν προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση. Τα 11 εκατομμύρια για 2 χρόνια από τη NOVA, δείχνουν ότι μάλλον καλά και συμφέροντα τον είχε κλείσει η ΕΡΤ με 4,2 τον χρόνο.

Ο Άρης είναι επίσης ένα εμπορικό μαγαζί, αλλά είχε ένα πολύ μεγάλο συμβόλαιο ήδη στην ΕΡΤ. Τι έκανε μετά; Αύξηση από τα 2 στα 2,5 εκατομμύρια για υπογραφή τριετούς συμβολαίου και μπόνους περίπου 300 χιλιάδων για συμμετοχή στην εξάδα. Και τον Άρη λοιπόν ο Βαγγέλης Μαρινάκης τον κοστολόγησε ακριβότερα απ΄ότι τον είχε κλείσει η κρατική τηλεόραση.

Είναι εξάλλου προφανές ότι η χρεοκοπημένη NOVA δύσκολα θα έδινε αυξήσεις σε ομάδες που άλλωστε τις είχε αφήσει να φύγουν γιατί δεν ήθελε να αυξήσει τα συμβόλαιά τους, αν δεν αισθανόταν τη σιγουριά της μεταβίβασης σε έναν ισχυρό αγοραστή.

Και το μαγαζί του επίδοξου ισχυρού αγοραστή, σε κάποιες ομάδες που μέχρι εκείνη τη στιγμή κατήγγειλε ως υπερεκτιμημένες και επιβαρυντικές για τα χρήματα του ελληνικού λαού, αποφάσισε να δώσει αυξήσεις.

Ίσως αυτός να είναι και ένας λόγος, ή καλύτερα ίσως αυτός να είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος από το μονοπώλιο που επιθυμεί να εγκαθιδρύσει στα ΜΜΕ και το ποδόσφαιρο ο Βαγγέλης Μαρινάκης, που ο Θόδωρος Καρυπίδης έσπευσε να εμπλουτίζει το ρεπορτάζ του ONE για τις… αδικίες που υπομένουν η ομάδα του και ο ολυμπιακός.

Πάντως αν το δει κάποιος καλοπροαίρετα, οι συχνές αγοραπωλησίες ανάμεσα σε δυο μέρη, λειτουργούν και ως καταλύτης σύσφιγξης σχέσεων. Σκληρές διαπραγματεύσεις για την αγορά του Σιώπη, του Φετφατζίδη, του Ντουρμισάι από τη μία, ο Ιντέγε παρά το σπουδαίο παρελθόν του βρέθηκε ξαφνικά στον Άρη και μια τεράστια επένδυση για τον Κλιγγόπουλο, που αποδέσμευσε 300.000 από τα ταμεία του Ολυμπιακού για έναν παίκτη που ένα χρόνο μετά παίζει στη Σαντορίνη, φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά.

Και την Εξυγίανση βαριά εκτεθειμένη που κάνει τα στραβά μάτια σε εμφανείς σχέσεις διαπλοκής. Ως πότε άραγε;