Το λιμάνι των... Λωτοφάγων!

Όταν κάτι δε σε συμφέρει, ο... λωτός είναι η λύση σου. Το ελληνικό ποδόσφαιρο ζει ημέρες vegan και ο καρπός της λήθης καταναλώνεται ευρέως στα πέριξ του ολυμπιακού.
Πηγή: sdna.gr
Το λιμάνι των... Λωτοφάγων!

Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί…

Ελληνική παροιμία, μία από τις πολλές που μπορούν σε μια πρόταση να πουν την ιστορία. Για να φρεσκάρεις, όμως, μια επιλεκτική μνήμη δε σου φτάνει μια πρόταση. Και σίγουρα δε σου φτάνει όταν πρέπει να διηγηθείς όσα κατά καιρούς έχουν συμβεί στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Αντίπαλοι παίκτες, αντίπαλοι προπονητές, αντίπαλοι οπαδοί, όλοι έχουν ένα κομμάτι της πίτας και ο σκύλος μένει πάντα χορτάτος. Μόνο που σε αντίθεση με τα συμπαθή τετράποδα, ο συγκεκριμένος σκύλος πεινάει πάντα και μέσα σε δευτερόλεπτα ξεχνάει την πίτα που έχει μόλις ντερλικώσει.

Κάπως έτσι μοιάζει ο ολυμπιακός. Η πίτα ήταν δική του για χρόνια. Μέχρι και φέτος, είναι καταγεγραμμένα περιστατικά λεκτικής βίας, με τον Κώστα Καραπαπά να είναι – ως συνήθως – στο επίκεντρο. Δεν έχουν περάσει παρά δύο μήνες και κάτι ψιλά από τον αγώνα των ερυθρολεύκων με τον Αστέρα Τρίπολης και το περίφημο πέναλτι, το οποίο έδειξε ξεκάθαρα το VAR από τη σελήνη. Ο διαιτητής της αναμέτρησης, κατευθυνόμενος στην ειδική οθόνη να δει το ριπλέι, άκουσε τον αντιπρόεδρο της ΠΑΕ να του φωνάζει σε απόσταση αναπνοής. «Έλεος Κουμπαράκη, έλεος! Φύγε, είναι και οφσάιντ! Δεν είναι τίποτα. Μες την αναμπουμπούλα. Είναι οφσάιντ πολύ. Ένα μέτρο»!

Αυτή μοιάζει η λέξη κλειδί για τον ολυμπιακό και το Στάδιο Καραϊσκάκη. Αναμπουμπούλα! Τόση αναμπουμπούλα, που συμβαίνουν κατά καιρούς περιστατικά, τα οποία προφανώς μέσα στην αναμπουμπούλα έχουν ξεχαστεί και φτάνουμε στο σήμερα, όπου οι ερυθρόλευκοι εγκαλούν τα περιστατικά που συνέβησαν στην Τούμπα. Και υπάρχει το θράσος (σ.σ. δηλαδή πόσο σκοινί να έχει πια στο σπίτι του ο κρεμασμένος) να θέτουν θέμα για τις κάμερες ασφαλείας!!

Καραϊσκάκης point!

Αν ξεφυλλίσεις το σημερινό Τύπο και ειδικά τις εφημερίδες που πρόσκεινται στον ολυμπιακό ή ανήκουν στον όμιλο media του Βαγγέλη Μαρινάκη, θα νομίζεις ότι γεννήθηκες χθες. Θα νιώσεις σαν πρωταγωνιστής της αιώνιας λιακάδας για ένα καθαρό μυαλό, σου έχουν σβήσει όλες τις μνήμες που παρελθόντος. Σωτήριο σε κάποιες περιπτώσεις, όμως αδόκιμο στην περίπτωσή μας. Διότι ουδείς μπορεί να ξεχάσει τι έχει συμβεί στο Στάδιο Καραϊσκάκη και φαντάζει εξωφρενικά ειρωνικό να γίνεται αναφορά σε κάμερες ασφαλείας!

Θα ξεκινήσουμε με τις φωτογραφίες, προκειμένου να γίνει ευκολότερα αντιληπτή η ειρωνεία, στην οποία αναφερόμαστε!

Υπάρχουν προφανώς σημεία στα δημοσιεύματα, τα οποία δεν έγκειται του εν λόγω θέματος και τα οποία θα εξεταστούν από τις αρμόδιες επιτροπές. Υπάρχουν, όμως, και σημεία που κάνουν τον αναγνώστη να λυγίζει. Ας εστιάσουμε σε μερικά από αυτά, ενθυμούμενοι παράλληλα το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν.

«Σε αυτό το σημείο έχει φθάσει το ελληνικό ποδόσφαιρο, οι υπεύθυνοι της αθλητικής βίας που υποτίθεται θα έπρεπε να ασχολούνται λογικά με όσα συμβαίνουν στις εξέδρες, να ασχολούνται με όσα γίνονται στη φυσούνα και στα αποδυτήρια». Έπος! Σε μια δεκαετία, και εννοούμε μόνο την τρέχουσα, που έχουμε ζήσει τη βραδιά που δίδαξε ήθος ο Βαγγέλης Μαρινάκης στον Τζιμπρίλ Σισέ, οι εφημερίδες σοκάρονται με το γεγονός ότι πρέπει οι υπεύθυνοι να ασχολούνται με τη φυσούνα και τα αποδυτήρια. Λογικό, βέβαια, αν αναλογιστεί κανείς ότι στο Στάδιο Καραϊσκάκη πρέπει να ασχολούνται ταυτοχρόνως με τις αφίξεις των αποστολών, τα δημοσιογραφικά θεωρεία, τις κερκίδες, τη φυσούνα, τα αποδυτήρια και ας μην ξεχνάμε ότι πρέπει να υπάρχει ένας υπεύθυνος και στο… ασανσέρ!

«Παρεμπιπτόντως, έχει ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο οι κάμερες στα αποδυτήρια της Τούμπας δουλεύουν κανονικά και αν ο αθλητικός εισαγγελάς θα παρέμβει μετά τα όσα καταγγέλθηκαν και δηλώθηκαν από τα στελέχη του «τριφυλλιού»». Ε, μα αλήθεια τώρα; Στο σπίτι του κάμεραμαν δεν μιλάνε για χαλασμένες κασέτες! Έχουν περάσει τόσα χρόνια από το παιχνίδι του ολυμπιακού με τον Πλατανιά και ακόμα τα βίντεο από όσα συνέβησαν στα αποδυτήρια αναζητούνται. Ποιος ξεχνάει το γαϊτανάκι για το προ διετίας ματς; Δύο μέρες μετά σβήστηκαν τα πάντα και το μπαλάκι πήγαινε από τον ολυμπιακό στην ΕΛΑΣ και τούμπαλιν, σαν την Λαζάρου που κοιτούσε την Πολυχρονοπούλου που πρόσεχε την Ξανθοπούλου που μιλούσε με τη Γιαδικιάρογλου.

«Είναι πια σύνηθες φαινόμενο. Κάθε φορά που ο ΠΑΟΚ δεν κερδίζει στην Τούμπα, οι ποδοσφαιριστές της αντίπαλης ομάδας που... τόλμησαν να κόψουν βαθμούς, θα πρέπει να υποστούν στιγμές που θα τους μείνουν αξέχαστες, είτε στη φυσούνα, είτε στα αποδυτήρια της Τούμπας». Ο θρύλος του Καραϊσκάκη, έρχεται και πάλι να στοιχειώσει το παρόν. Πόσοι και πόσοι ποδοσφαιριστές και προπονητές έχουν ζήσει αξέχαστες στιγμές στο Φάληρο. Από τον Γιώργο Παράσχο και τις συνεχείς αήθεις επιθέσεις προς το πρόσωπό του, μέχρι τον ποδοσφαιριστή του Θρασύβουλου Νίκο Βασιλείου, ο οποίος περιέγραφε τον Ιανουάριο του 2012.

«Όταν αντικαταστάθηκα από τον προπονητή μου θεώρησα καθήκον μου και πήγα στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού να ζητήσω συγγνώμη από τον Πάντελιτς. Μόλις μπήκα στα αποδυτήρια είδα περίπου 10 σεκιούριτι. Φορούσαν και διακριτικά. Τη στιγμή που επέστρεφα όμως δεν βρισκόταν κανείς εκεί, παρά μόνο δύο άλλοι άνδρες και μαζί τους ένας πρωτοκλασάτος ποδοσφαιριστής. Με στενοχώρησε πάρα πολύ. Δεν ξέρω αν με «έδειξε» εκείνος, ότι εγώ ήμουν που τραυμάτισα τον Πάντελιτς, αλλά είμαι σίγουρος ότι το επιβεβαίωσε. Αφού πέρασα από μπροστά τους, μου επιτέθηκαν, ο ένας με κλώτσησε, ο άλλος μου έδωσε μία μπουνιά στο κεφάλι. Αντέδρασα όμως κι εγώ, φώναξα και στη συνέχεια έφυγαν, δεν πήρε μεγαλύτερη έκταση. Είμαι Ολυμπιακός... Τους είπα ότι δεν ξανάρχομαι στο Καραϊσκάκη. Πήγαινα γενικά στο γήπεδο όποτε έβρισκα χρόνο, αλλά έχω να πατήσω το πόδι μου από τότε».

«Βεβαίως, η συνέχεια είναι γνωστή και φυσιολογική για τα ελληνικά δεδομένα. Όταν θα έρθει η ώρα των ρεβάνς στο δεύτερο γύρο, οι παλικαράδες της Τούμπας θα κρυφτούν και θα βάλουν μπροστά τους παίκτες και τους δικηγόρους να ζητάνε προστασία και φιλοξενία. Στο Χαριλάου, στο ΟΑΚΑ και αλλού, όπου έκαναν τις μαγκιές τους στα σίγουρα. Μοιάζει και λίγο με το σύστημα των... τζιχαντιστών αυτό. Βάζουν μπροστά τα γυναικόπαιδα, για να μην τους ρίχνουν βόμβες και από πίσω τους συνεχίζουν να πυροβολούν τους... άπιστους». Γαβαθιώτης, 2019.

Ας μιλήσουμε για ελικόπτερα. Ας μιλήσουμε για 2.000 αστυνομικούς σε κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδι. Ας μιλήσουμε για τις «Μεταφορές Κυριάκος». Ας μιλήσουμε λίγο ακόμα για το σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου…

Διαβάστε ακόμη...