Κάθε πέρσι και καλύτερα…

Η αλήθεια όμως είναι ότι ο δικέφαλος όχι μόνο δε γιγαντώθηκε αγωνιστικά, όπως ονειρευόταν ο πρόεδρος αλλά και ο κόσμος του, αλλά αντίθετα κάθε χρόνο δείχνει να κάνει και μερικά βήματα προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Τρία χρόνια, τρία πλάνα, μία ομάδα

Στις προηγούμενες σεζόν του στον ΠΑΟΚ, ο Ιβάν Σαββίδης διάλεγε πάντα διαφορετικά μοντέλα. Στην πρώτη του σεζόν, άφησε τα πράγματα ως είχαν και πορεύτηκε με τον Γιώργο Δώνη στον πάγκο και τον Ζήση Βρύζα στη θέση του τεχνικού διευθυντή. Μετά από το όχι και τόσο φιλικό διαζύγιο με τον Δώνη, ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ άλλαξε τακτική και τα έσκασε για να φέρει στη Θεσσαλονίκη τον Χουμπ Στέφενς, τον οποίο έβαλε να συνεργαστεί με τους Γκερμάν Τσιτσιάκοφ και Ζήση Βρύζα. Την επόμενη σεζόν, άλλαξε πάλι ρότα και έφερε στη θέση του προπονητή τον Άγγελο Αναστασιάδη, παρά τις αντιρρήσεις του Βρύζα.

Κι αν εκ πρώτης όψεως η σύνθεση του ποδοσφαιρικού τμήματος φαίνεται τελείως διαφορετική κάθε χρόνο, να θυμίσουμε ότι υπάρχει και ένα κοινό. Και οι τρεις σεζόν τελείωσαν με τον Γιώργο Γεωργιάδη στον πάγκο.

Όλο και χειρότερα...

Ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη λοιπόν, με το μεγάλο μπάτζετ για τα δεδομένα του κλαμπ, στην πρώτη σεζόν του, κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League, ξεπερνώντας, έστω και με τα χίλια ζόρια, στα play off τους Ατρόμητο, Αστέρα Τρίπολης και ΠΑΣ Γιάννινα. Στη δεύτερη, με τον Στέφενς στον πάγκο μέχρι την άνοιξη, έφτασε μέχρι τον τελικό κυπέλλου όπου διασύρθηκε από τον Παναθηναϊκό (που είχε τρεις φορές μικρότερο μπάτζετ) και βγήκε δεύτερος στα play off, ενώ πέρυσι τον πήρε η κατηφόρα από την μέση της χρονιάς και μετά και αναγκάστηκε να ξεκινήσει προετοιμασία από τον Ιούνιο λόγω της τελευταίας θέσης στα play off. Κάθε φέτος και χειρότερα δηλαδή...

Φέτος: Μία από τα ίδια

Η φετινή, τέταρτη, σεζόν του Σαββίδη στον ΠΑΟΚ δε διαφέρει και πολύ από τις προηγούμενες. Βασικά διαφέρει, γι΄αυτό είναι και ίδια. Για άλλη μια χρονιά ο ΠΑΟΚ άλλαξε ποδοσφαιρικό πλάνο, άλλαξε τα πρόσωπα στις καίριες θέσεις, έφερε τον Φρανκ Άρνεσεν με προοπτική να του δώσει τα κλειδιά για τρία χρόνια και να δει «χαΐρι». Ο Δανός μετά από αρκετή σκέψη κατέληξε στον άπειρο Ιγκόρ Τούντορ τον οποίο θα στήριζε για να οδηγήσει το πρότζεκτ που ανέλαβε στην επιτυχία. Και έτσι έκανε για κάποιους μήνες, μέχρι το σημείο που η πίεση του αποτελέσματος τους άλλαξε και τους δύο. Ο Τούντορ αναγκάστηκε να αλλάξει το σύστημα του και να παραμελήσει την Ευρώπη για να πάρει αποτελέσματα στην Ελλάδα, ο Άρνεσεν άρχισε να κατηγορείται, καθώς οι περισσότερες επιλογές του στις μεταγραφές ήταν αποτυχημένες και ο ΠΑΟΚ άρχισε και πάλι να εκπέμπει προβληματισμό και μιζέρια, όπως κάθε άνοιξη στα χρόνια του Σαββίδη.

Φέτος, μάλιστα έφτασε η ομάδα στο σημείο να μπαίνει σε σενάρια για το αν θα μπορέσει να μπει play off και να συγκρίνεται το πρόγραμμα της με αυτό ομάδων με πολλές φορές μικρότερο μπάτζετ. Η περσινή τελευταία θέση στη διαδικασία δηλαδή μπορεί και να μην ήταν ο πάτος που νόμιζαν στον ΠΑΟΚ ότι έπιασαν.

Ο Τούντορ «σχεδόν» απολύθηκε μετά από την εντός έδρας ισοπαλία με τον Ατρόμητο, ο πρόεδρος Ιάκωβος Αγγελίδης παραιτήθηκε, ο Νίκος Βεζυρτζής που έκανε κι αυτός ένα guest πέρασμα από το διοικητικό «μοντέλο» του ΠΑΟΚ παραιτήθηκε επίσης και τώρα απολύθηκε ο Άρνεσεν για να ολοκληρωθεί το τέταρτο και να τρέξει το νέο, πέμπτο (!) διαφορετικό μοντέλο με μπροστάρη τον Λούμπος Μίχελ!

Πλέον, το πιθανότερο σενάριο είναι ο Τούντορ στην πρώτη στραβή να κουνήσει κι αυτός μαντήλι ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να αποχωρήσει ως αποτυχημένος στο τέλος της σεζόν. Εκτός πια κι αν μεταμορφωθεί η ομάδα στη συνέχεια και πάρει το κύπελλο ή την πρωτιά στα play off (αν μπει), κάτι που με την εικόνα της ομάδας και τους τραυματισμούς που τη βασανίζουν μοιάζει με θαύμα.

Πολύ δύσκολα ο Μίχελ θα στηρίξει στον Κροάτη το νέο του πρότζεκτ καθώς μάλλον θα προτιμήσει να «αγοράσει» την υπομονή που θα δώσει ένας νέος τεχνικός.

Υπομονή και πλάνο: Άγνωστες λέξεις

Κάθε χρόνο ο ΠΑΟΚ ξεκινάει με εντελώς διαφορετικούς προσανατολισμούς από τον προηγούμενο, με στόχους οι οποίοι δεν είναι ξεκάθαροι και μεταβάλλονται κάθε μήνα και εν τέλει καταλήγει να παρουσιάζει εικόνα διάλυσης πριν καν ολοκληρωθεί η χρονιά.

Εδώ οι ευθύνες βαραίνουν και τον Ιβάν Σαββίδη. Το να ασκεί ο κόσμος κριτική στον μεγαλομέτοχο του δεν είναι κάποια μορφή αχαριστίας αλλά υγείας. Προφανώς και έχει βάλει λεφτά ο Σαββίδης. Έχει κάνει μεταγραφές, έχει φέρει παίκτες που πριν την έλευση του ούτε που φανταζόταν ο ΠΑΟΚτσής ότι θα δει στην Τούμπα, έχει απαλλάξει την ομάδα από τον βραχνά των χρεών, αλλά όπως και να το κάνουμε, έχει και το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την μουντή εικόνα που παρουσιάζει ο ΠΑΟΚ κάθε άνοιξη.

Εκτός από το γεγονός ότι αλλάζει άποψη για τους ανθρώπους που μπορούν να οδηγήσουν την ομάδα στην επιτυχία κάθε χρόνο, αλλάζει και άποψη για το μοντέλο που θα ακολουθήσει. Αν η φιλοσοφία του συλλόγου ήταν ίδια και απλά άλλαζαν τα πρόσωπα, ακόμα και με αυτή την εξωφρενική συχνότητα, τότε θα ήταν πολύ πιο πιθανό ο ΠΑΟΚ να είχε κάτι να επιδείξει μετά από 4 χρόνια. Τώρα τι έχει;

Στέφανος Μαρολαχάκης