Μια 11αδα επιτέλους!

Πέρασαν σχεδόν 7 μήνες από το πρώτο επίσημο παιχνίδι του ΠΑΟΚ στην φετινή περίοδο, χωρίς να έχει καταφέρει ο Κροάτης να καταλήξει σ΄ ένα βασικό σχήμα. Σίγουρα μια πρωτόγνωρη κατάσταση για μια ομάδα, που θεωρητικά τουλάχιστον, έχει στόχο να πρωταγωνιστήσει.

Είναι ζήτημα αν στην διάρκεια των 7 μηνών χρησιμοποιήθηκε δυο φορές το ίδιο σχήμα. Δεν αναφέρομαι στο σύστημα αλλά στις επιλογές των προσώπων που αποτελούν την 11αδα. Είναι λογικό να προκύπτουν αλλαγές λόγω ττραυματισμών ή καρτών αλλά δεν είναι καθόλου λογικό το «μπες εσύ, βγες εσύ» που εφαρμόζεται στον ΠΑΟΚ.

Αυτό το άνευ προηγουμένου μπέρδεμα στην 11αδα, αποτελεί πλέον σοβαρό πρόβλημα και έναν από τους βασικούς λόγους που ο Δικέφαλος αντί να παρουσιάζει σταδιακή βελτίωση στην απόδοση του, παρουσιάζει κάθετη πτώση. Ο Τούντορ στην προσπάθεια του να κρατήσει ισορροπίες προσπαθεί να δώσει σε όλους τους παίκτες χρόνο συμμετοχής.

Δεν είναι όμως αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος διαχείρισης του έμψυχου υλικού. Με τη λογική να παίξουν όλοι και να μοιραστούν το χρόνο συμμετοχής, η ομάδα δεν θα αποκτήσει ποτέ ρυθμό και το αγωνιστικό χάλι του ΠΑΟΚ θα συνεχίζεται με ότι αυτό συνεπάγεται για την ψυχολογία του κόσμου που κοντεύει να καταρρακωθεί.

Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται ένα σταθερό σχήμα με αλλαγές μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο και όχι για να διατηρηθούν ισορροπίες στο εσωτερικό της ομάδας. Η τακτική αυτή απέτυχε παταγωδώς. Είναι ορατό ότι σε κάθε παιχνίδι ο Δικέφαλος αναζητεί αγωνιστική ταυτότητα γιατί δεν έχει δημιουργηθεί ένας σκελετός πάνω στον οποίο θα βασιστεί το παιχνίδι της ομάδας.

Με εξαίρεση δυο, τρεις παίκτες, όλοι οι υπόλοιποι μπαινοβγαίνουν στην 11αδα με μια πρωτόγνωρη ευκολία και τα γνωστά αποτελέσματα. Η δημιουργία ενός σταθερού σχήματος είναι βασικός ποδοσφαιρικός κανόνας, δεν τηρείται στον ΠΑΟΚ!