«Δεν υπήρχε πλάνο!»

– Έπαιξες στον Παναθηναϊκό, έπαιξες στον ΠΑΟΚ, αλλά με τον Παναθηναϊκό συνδέθηκες σε υπερθετικό βαθμό. Γιατί; Γιατί όχι με τον ΠΑΟΚ;

«Ήταν εντελώς διαφορετικές οι φιλοσοφίες των δύο ομάδων. Στον Παναθηναϊκό τα πάντα ήταν πιο δεμένα. Πιο συναισθηματικά ίσως. Ήμασταν όλοι μαζί. Η ομάδα προερχόταν από κάποιες δύσκολες στιγμές, δεν υπήρχαν τα χρήματα του παρελθόντος κι αυτό μας είχε φέρει όλους πιο κοντά μεταξύ μας. Στον ΠΑΟΚ υπήρχαν 6-7 άνθρωποι που είχαν ισχύ και δύναμη μέσα στην ομάδα και το πράγματα μπερδευόταν. Ο ένας έφερνε τον δικό του παίκτη. Ο άλλος κάποιον διαφορετικό. Δεν υπήρχε σωστό επίπεδο συνεννόησης και στο τέλος στελεχωνόταν μία ομάδα από το ...πουθενά. Χωρίς ουσιαστικό πλάνο. Και φυσικά ο κόσμος είχε απαιτήσεις. Κοίτα, όταν στο ελληνικό πρωτάθλημα υπάρχει παίκτης που αμείβεται με ένα εκατομμύριο, τότε το ελάχιστο που πρέπει να κάνει είναι να παίρνει τη μπάλα, να περνάει και τους 11 αντιπάλους και να σκοράρει μόνος του».

– Και στον Παναθηναϊκό; Ποιες ήταν οι διαφορές;
«Στον Παναθηναϊκό τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Είχαμε λιγότερα χρήματα, αλλά περισσότερο ρομαντισμό. Οι άνθρωποι της ομάδας ενδιαφέρονταν περισσότερο για τους παίκτες. Να περάσουν καλά, να μην τους λείψει τίποτα και να αισθάνονται όμορφα. Κάναμε πάρα πολλά πράγματα ως ομάδα. Όλοι μαζί. Από τα πιο απλά μέχρι και τα πιο εξεζητημένα. Και μας άρεσε. Περνούσαμε καλά. Στο ΠΑΟΚ τα πράγματα ήταν αλλιώς. Έμοιαζαν πολύ με τον τρόπο σκέψης που έχουμε εμείς, εδώ, στην Κροατία. Όταν κερδίζεις όλα είναι όμορφα. Όταν χάνεις, καταστροφή! Όλοι θέλουν να πέσουν και να σε κατασπαράξουν».