Χωρίς μεγάλη ομάδα, αποτυχημένος ο μέγας ευεργέτης

Έχει εντυπωσιαστεί με τη μαζική παρουσία και το πάθος των οπαδών του ΠΑΟΚ και σκέφτεται, όπως και ο πατέρας του, αυτό που όλοι μας ξέρουμε. Αν η ομάδα του ποδοσφαίρου φτάσει στο σημείο να διεκδικεί και να κατακτά τίτλους, η Τούμπα θα είναι πολύ μικρή για να χωρέσει τον όγκο και τον παλμό των διψασμένων για χαρές στο ποδόσφαιρο οπαδών του ΠΑΟΚ.

Αυτό που συμβαίνει φέτος στα πλέι οφ του Πρωταθλήματος του βόλει στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα στον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ: "Ιβάν κάνε κι εσύ πραγματικά μεγάλη ομάδα και δεν θα πιστεύεις στα μάτια σου. Χαμός θα γίνεται στην Τούμπα...".

Κακά τα ψέματα, οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ είναι "ποδοσφαιρικοί". Με το βόλει ελάχιστοι έχουν στενή σχέση. Ούτε καν στο μπάσκετ είχε ο ΠΑΟΚ κλασικούς φίλους του αθλήματος. Στα χρόνια τα δοξασμένα, το Παλέ γέμιζε κυρίως από τους "ποδοσφαιρικούς". Πρέλεβιτς, Κόρφας, Σταυρόπουλος και τα άλλα παιδιά πρόλαβαν να δημιουργήσουν "μπασκετικούς" οπαδούς, αλλά ήταν σχετικά λίγοι. Και μέσα σε λίγα χρόνια, απογοητεύτηκαν κι αυτοί από την εξέλιξη των πραγμάτων και, σιγά - σιγά, αποσύρθηκαν.

Εκτοτε, το "Παλατάκι", για την κατασκευή του οποίου τόσοι αγώνες δόθηκαν από Νίκο Βεζυρτζή, Λάκη Αλεξόπουλο και Απόστολο Οικονομίδη, δεν γέμισε ποτέ. Ούτε καν σε ντέρμπι με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και Άρη. Γεμίζει, όμως, τώρα για το χατίρι της ομάδας βόλει. Γιατί; Γιατί η ομάδα βόλει είναι σπουδαία, γιατί διεκδικεί και κατακτά τίτλους, αλλά και γιατί οι οπαδοί του ΠΑΟΚ βρήκαν την ευκαιρία να νιώσουν την ικανοποίηση που ούτε η ομάδα του ποδοσφαίρου ούτε η ομάδα του μπάσκετ μπορούν να τους προσφέρουν...

Κι όμως, ήταν απλή η εξήγηση
Εδώ και τρεις μήνες προβληματίζονται στην ΠΑΕ για τους λόγους της αποχής του κόσμου του ΠΑΟΚ από την Τούμπα. Αναρωτιούνται γιατί δεν μπαίνουν στον κόπο να πάνε στο γήπεδο ούτε καν πολλοί από αυτούς που πέρσι το καλοκαίρι αγόρασαν εισιτήρια διαρκείας. Πριν παραδεχτούν ότι η ίδια η ομάδα "ξενέρωσε" αγρίως τον κόσμο με τις άθλιες εμφανίσεις της και την απώλεια όλων των στόχων, ήθελαν να βολεύονται με τη δικαιολογία ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης δεν είναι εύκολο να διαθέτει κανείς από το υστέρημα -που δεν διαθέτει πλέον- τον οβολό του δύο, τρεις ή και τέσσερις φορές τον μήνα (μαζί με αγώνες Europa League και Κυπέλλου) για να πάει στο γήπεδο. Το σκπετικό αποδείχτηκε αφελές. Και την απάντηση την έδωσε το "Παλατάκι". Όταν υπάρχει προοπτική, όταν η επιτυχία έρχεται, όταν η ομάδα είναι αξιόλογη και όταν προσφέρει συγκινήσεις, ο κόσμος είναι εκεί.

Αντί να τους "μαγνητίσει", τους "έδιωξε"
Αλλά ας το δούμε και από μία άλλη σκοπιά. Σήμερα που όλοι μας ταλαιπωρούμαστε από την κρίση και όλες τις συνέπειές της, σήμερα που εξακολουθούμε να είμαστε ανασφαλείς γιατί δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει αύριο, σήμερα που η κατήφεια ζωγραφίζεται στα πρόσωπά μας από τη στιγμή που θα σηκωθούμε από το κρεβάτι, το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικότερα είναι η καλύτερη διέξοδος προς τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία, ιδιαίτερα για τον ανδρικό πληθυσμό.

Στον αθλητισμό μπορεί κανείς να βρει λίγη χαρά και να "ξεδώσει" από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Αυτή την ανάγκη θα μπορούσε να καλύψει και η ποδοσφαιρική ομάδα του ΠΑΟΚ. Θα μπορούσε να συγκεντρώνει τους οπαδούς του ΠΑΟΚ στην Τούμπα για να χαρούν, να ψυχαγωγηθούν, να ξεχαστούν. Εδώ και τρία χρόνια, όμως, ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη δεν το πέτυχε αυτό. Και δεν το πέτυχε γιατί, σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, η ομάδα δεν έκανε ούτε ένα βήμα προόδου. Δεν πέτυχε τίποτε περισσότερο από τον ΠΑΟΚ των υπηρεσιακών προέδρων, δεν έπαιξε καν καλύτερο ποδόσφαιρο και, φυσικά, δεν δημιούργησε καμία αισιοδοξία για ένα καλύτερο αύριο.

Κάθε χρόνο ο κόσμος του ΠΑΟΚ ελπίζει, συσπειρώνεται, πηγαίνει στο γήπεδο και κάθε χρόνο, μετά από λίγους μήνες, απομακρύνεται απογοητευμένος. Δεν φταίει η κρίση. Φταίει η ίδια η ομάδα με τις περιορισμένες δυνατότητές της. Φταίνε, δηλαδή, αυτοί που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν την οικονομική άνεση του Σαββίδη για να δημιουργήσουν πιο ποιοτική ομάδα αλλά δεν το έκαναν διότι, πολύ απλά, ήταν ανίκανοι.

Με "ζεστό" χρήμα, γίνεται πολύ γρήγορα
Συνηθίζουμε να λέμε ότι χρειάζεται χρόνος για να δημιουργηθεί μια καλή ομάδα. Ναι, σωστό είναι αυτό, αλλά όταν δεν υπάρχει χρήμα και όταν οι παράγοντες μιας ομάδας είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν με περιορισμούς, προσπαθώντας να "χτίσουν" ένα αξιόλογο σύνολο με πιτσιρικάδες και με παίκτες φτηνούς στην αγορά, με την ελπίδα ότι θα αποδειχτούν "λαχεία". Όταν υπάρχει το χρήμα, η κατάσταση είναι διαφορετική. Το δίνει αυτός που το έχει και κάνει μεγάλη ομάδα, διότι μπορεί να αγοράσει μεγάλους παίκτες.

Αρκεί βέβαια οι επιλογές να είναι εύστοχες. Ε, λοιπόν, στον ΠΑΟΚ οι επιλογές είναι άστοχες εδώ και τρία χρόνια. Και, βέβαια, δεν υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο. Ούτε δουλειά σε βάθος γίνεται για να αναδειχθούν παίκτες από τα σπλάχνα της ομάδας, παρά μόνο στα λόγια, ούτε σοβαρή δουλειά γίνεται για να αποκτηθούν παίκτες οι οποίοι όντως θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός ΠΑΟΚ ικανού να κατακτά τίτλους στην Ελλάδα και να διακρίνεται στην Ευρώπη.

Από εδώ και πέρα, μόνο άριστα...
Θέλω να πιστεύω ότι έχει γίνει πλέον σοφότερος ο Ιβάν Σαββίδης. Το φαινόμενο της "καυτής" συμπαράστασης της ομάδας βόλει στο "Παλατάκι" από τη μία πλευρά και τα λάθη που έγιναν εδώ και τρία χρόνια στο ποδόσφαιρο από την άλλη, ελπίζω ότι θα τον βοηθήσουν να αλλάξει ρότα από αυτό το καλοκαίρι. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ είναι πάντα... έτοιμος για όλα. Είναι πρόθυμος να θυσιαστεί για την ομάδα του, αρκεί όμως η ομάδα να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του και να του δίνει όραμα.

Τρία χρόνια είναι αρκετά για εκπαίδευση. Από το καλοκαίρι και μετά ο Ιβάν Σαββίδης πρέπει να αρχίσει να παίρνει άριστα σε όλες τις εξετάσεις. Ακόμη κι αν εξοφλήσει τα χρέη, ακόμη κι αν κατασκευάσει το αθλητικό κέντρο, ακόμη και αν ανακαινίσει ριζικά την Τούμπα, παρουσιάζοντας ουσιαστικά ένα καινούργιο γήπεδο, ακόμη δηλαδή και αν συντρέξουν τρεις σπουδαίοι λόγοι για να θεωρηθεί δικαιολογημένα μέγας ευεργέτης του ΠΑΟΚ, θα εξακολουθεί να θεωρείται αποτυχημένος και ο κόσμος θα παραμείνει "ξενερωμένος" αν τυχόν δεν δημιουργήσει μια μεγάλη ομάδα.

Του Στέλιου Γρηγοριάδη