Η επιστολή της ΕΠΟ στις Ενώσεις για το νέο νόμο

Αρχικά στην επιστολή αναφέρεται ότι η ΕΠΟ συμμετείχε σε δύο συναντήσεις με την νομοπαρασκευαστική επιτροπή του Υπουργείου, θέτοντας θέματα που κατά την γνώμη της «αφορούν μεν την οργάνωση και λειτουργία του αθλήματος του ποδοσφαίρου, αλλά βρίσκονται εκτός της σφαίρας του αυτοδιοίκητου».

Στην συνέχεια αναφέρει τα εξής: «Η « δημοσιοποίηση του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου επιβεβαίωσε απολύτως τις αρχικές εκτιμήσεις της ομοσπονδίας σχετικώς με τους βασικούς στόχους και τις επιδιώξεις των συντακτών του. Η κατάργηση κάθε έννοιας ανεξαρτησίας και αυτονομίας των ποδοσφαιρικών αρχών και οργάνων, η διαμόρφωση των όρων και προϋποθέσεων για τον πλήρη έλεγχο της ΕΠΟ από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τους αρμόδιους υπουργούς, η απόλυτη ποινικοποίηση κάθε διοικητικής δραστηριότητας στο ελληνικό ποδόσφαιρο με την κατάργηση ακόμη και του τεκμηρίου αθωότητας, η πλήρης και απόλυτη καταστρατήγηση του Καταστατικού και των Κανονισμών και η διάλυση της θεσμοθετημένης πυραμιδικής οργάνωσης του αθλήματος (Σωματείο-Ενωση-Ομοσπονδία) με την κατάργηση των Ενώσεων (χάνουν πλέον την ιδιότητα του μέλους της ΕΠΟ αφού δεν μετέχουν στις γενικές συνελεύσεις) είναι μερικά από εκείνα τα στοιχεία που προκύπτουν, ως δήθεν προτάσεις, από το κείμενο του σχεδίου και αποτελούν την αποκλειστική επιδίωξη των εμπνευστών του.
Εννοείται, πως στο κείμενο του σχεδίου του νέου νόμου δεν υπάρχει πουθενά η διάταξη της παραγράφου 12 του άρθρου 29 του Ν. 3479/2006 για το αυτοδιοίκητο του ελληνικού ποδοσφαίρου, της ΕΠΟ και των ενώσεων-μελών της. Οι συντάκτες του σχεδίου πέτυχαν να την... εξαερώσουν. Υπενθυμίζουμε, απλώς, ότι η διάταξη αυτή είχε ψηφιστεί από τη Βουλή τον Ιούλιο του 2006 αφού πρώτα η ΕΠΟ είχε αποβληθεί, εξαιτίας κυβερνητικών παρεμβάσεων στη λειτουργία της, από μέλος της ΦΙΦΑ. Είναι τόση η επιθυμία των συντακτών τού νέου νόμου να καταργήσουν το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου, που έφτασαν σε ακραία όρια».

Στην συνέχεια η επιστολή αναφέρεται στον άρθρο 113 τoυ νόμου που αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα, αφού προβλέπει ότι: «Θέματα ανάδειξης, συγκρότησης, θητείας οργάνων διοίκησης και δικαιοδοτικών οργάνων των αθλητικών φορέων, καθώς και των οργάνων διαιτησίας, ισχύουν όσα προβλέπονται στον παρόντα νόμο, με την επιφύλαξη τυχόν ρητών αντίθετων καταστατικών και κανονιστικών διατάξεων της οικείας διεθνούς ομοσπονδίας κάθε αθλήματος, που βεβαιώνεται με γνωμοδότηση του Court Of Arbitration for Sport (CAS)».

Η θέση που παίρνει η ΕΠΟ πάνω σε αυτό καταγράφεται στην επιστολή ως εξής: «Από τη μια καταργούν το ισχύον άρθρο για το αυτοδιοίκητο και από την άλλη, με τη διάταξη του άρθρου 113 του σχεδίου του νέου νόμου, "καταργούν", οι ίδιοι από μόνοι τους, τα περισσότερα από τα προηγούμενα 112 άρθρα αρκεί κάποιος (χωρίς να είναι ευκρινές αν η πρόσκληση απευθύνεται στην ΕΠΟ, στην ΟΥΕΦΑ, στη ΦΙΦΑ ή σε κάποιον άλλο που ακόμη αναζητείται) να παρουσιάσει μια γνωμοδότηση του ∆ιεθνούς ∆ιαιτητικού ∆ικαστηρίου για τον Αθλητισμό (CAS) με την οποία να βεβαιώνεται ότι το καταστατικό και οι κανονισμοί της ∆ιεθνούς Ομοσπονδίας (της ΦΙΦΑ, δηλαδή) είναι αντίθετοι με τις διατάξεις του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου. Ζητούν, δηλαδή, από ένα ∆ιαιτητικό Αθλητικό ∆ικαστήριο, το οποίο ιδρύθηκε για να δικάζει διαφορές μεταξύ της ποδοσφαιρικής (και αθλητικής γενικότερα) οικογένειας και δεν έχει καμία αρμοδιότητα να παρέχει "γνωμοδοτήσεις", να "γνωμοδοτήσει" χωρίς καμία διαδικασία δίκης, αφού η κάθε κυβέρνηση δεν ανήκει στην ποδοσφαιρική και αθλητική οικογένεια και δεν μπορεί να προσφύγει στο CAS ως διάδικος, σε τι ακριβώς;».

Καταλήγοντας στην επιστολή αναφέρεται ότι η ΕΠΟ ενημέρωσε αμέσως την FIFA και την UEFA, καταγράφοντας τις βασικές διατάξεις που καταργούν την πλήρη και απόλυτη εφαρμογή των καταστατικών και των κανονισμών της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ομοσπονδίας.

Στη συνέχεια ο κ. Σαρρής λέει ότι: «Η διοίκηση της ΕΠΟ θα υπεραστπιστεί με όλους τους νόμιμους τρόπους την ανεξαρτησία και την αυτονομία της, απέναντι σε κάθε απόπειρα κυβερνητικής παρέμβασης με την πολύτιμη βοήθεια και συμμαχία των διεθνών ποδοσφαιρικών οργανισμών».

Τέλος απευθυνόμενος προς τις ενώσεις, τονίζει ότι προσδοκά την βοήθειά τους «ανεξαρτήτως εσωτερικών διαφορών, καθώς η υπόθεση της υπεράσπισης του αυτοδιοίκητου και της απόλυτης ισχύος των καταστατικών της FIFA, της UEFA είναι η μόνη οδός για να διατηρήσει η ΕΠΟ την ιδιότητα του μέλους και να μην αποβληθεί εκ νέου όπως συνέβη το 2006, από μέλος τους και να μην καταγράψει το ελληνικό ποδόσφαιρο και η χώρα μια τεράστια ήττα σε διεθνές επίπεδο».