Αυτός είναι ο ΠΑΟΚ

Δε θα μπορούσε να το πει καλύτερα ο Ιβάν Σαββίδης. Ο Στέφανος Αθανασιάδης εκφράζει τη φιλοσοφία του Δικεφάλου που στηρίζεται πλέον στις δικές του σύγχρονες ακαδημίες. Στην επένδυση στα ταλάντούχα παιδιά της Μακεδονίας και όχι στην άσκοπη σπατάλη για μεταγραφές αμφιβόλου ποιότητας από το εξωτερικό. Και ο Κλάους είναι ένα παιδί που μεγάλωσε μέσα στον ΠΑΟΚ και όταν κλήθηκε να αγωνιστεί, άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά...

Το life story της ζωής του Αθανασιάδη είναι γνωστό. Αφού περιπλανήθηκε πιτσιρικάς σε Ιταλία και Γερμανία για να δοκιμαστεί σε διάφορες ομάδες, αποφάσισε να επιστρέψει στο λιμάνι του που ήταν πάντα ο ΠΑΟΚ. Μια ομάδα που την υπηρέτησε σαν οπαδός σε διάφορες εκδρομές, σαν ball boy και φυσικά σαν ποδοσφαιριστής. Αρχίζοντας, μάλιστα, την καριέρα του παίζοντας σαν κεντρικός αμυντικός μέχρι ο Κώστας Μαλιούφας να πάρει τη σοφή απόφαση να τον προωθήσει...

Στην πρώτη του μεγάλη παράσταση έβαλε δύο σπάνιας ομορφιάς γκολ εναντίον της Λάρισας αλλά αμέσως μετά ένιωσε την κρυάδα με τον Σάντος να τον στέλνει στον Πανσερραϊκό για το αγροτικό του. Πήγε, σκληραγωγήθηκε, επέστρεψε και έδειξε αμέσως πόσο λάθος έκαναν οι άνθρωποι που του στέρησαν μια θέση στο ρόστερ και τη χάρισαν στον Φιλομένο ή ακόμα και τον Μουσλίμοβιτς. Από τότε το κοντέρ γράφει. 67 γκολ συνολικά, 8 ευρωπαϊκά και τα δύο πιο γλυκά αυτά κόντρα στον Ολυμπιακό που χάρισαν στην ομάδα του και τη μεγάλη πρόκριση στον τελικό.

Έναν τελικό που δυστυχώς θα ζήσει σαν θεατής λόγω της άδικης τιμωρίας του από τον Μάνταλο όπως έζησε και τον τελικό της Τούμπας το 2003 που πανηγύριζε το γκολ του νυν προπονητή του, Γιώργου Γεωργιάδη σαν ball boy...

Δε χάνει, όμως, την πίστη του παρά την τεράστια πικρία του. Φωνάζει σε κάθε του συνέντευξη «είμαι ένα με τον ΠΑΟΚ», χτυπά τατουάζ στο χείλος του την ημερομηνία ίδρυσης του Δικεφάλου και φορώντας τη φανέλα με το 33 που επέλεξε γιατί είναι η ηλικία του Ιησού, ελπίζει πως θα του δοθούν πολλές ακόμα ευκαιρίες να διεκδικήσει και να πανηγυρίσει τίτλους.