Ο εντυπωσιακός Ζίβκο Ζίβκοβιτς!

Τρία χρόνια, επί 30 αγωνιστικές, με 90 (παρά μία) συμμετοχές! Ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς έμαθε στην Ξάνθη προπαίδεια κι συνέχισε την εκπληκτική της παράδοση στους γκολκίπερ. Ο ΠΑΟΚ είναι η φυσιολογική συνέχεια.
Πηγή: sdna.gr
Ο εντυπωσιακός Ζίβκο Ζίβκοβιτς!

Κυριακή 5 Μαΐου. Γνωστή και ως Κυριακή του Θωμά. Ο Μίλαν Ράσταβατς την προηγουμένη του αγώνα θα ανακοινώσει την αποστολή για την τελευταία αγωνιστική υποχρέωση της Ξάνθης. Η ακριτική ομάδα θα είναι αδιάφορη. Ο αντίπαλός της, ο Άρης στο «Κλεάνθης Βικελίδης», θα είναι αδιάφορος. Υπάρχει κάποιος που δε θα είναι αδιάφορος. Παρότι δε θα φοράει τη φανέλα της Ξάνθης, παρότι δε θα έχει προπονητή τον Μίλαν Ράσταβατς και παρότι στο μέλλον του κανένα ματς με τον Άρη δε θα μπορεί να χαρακτηρίζεται αδιάφορο.

Είναι ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς. Ο Σέρβος γκολκίπερ, ο οποίος θα συνεχίσει την καριέρα του στον ΠΑΟΚ, κυνηγάει ένα μοναδικό ρεκόρ. Αν αγωνιστεί στη Θεσσαλονίκη, θα συμπληρώσει 90 ματς σε τρεις σεζόν κάτω από τα γκολπόστ της Ξάνθης. 90 στα 90. Από την ημέρα που αποκτήθηκε δεν έχει λείψει από αγώνα πρωταθλήματος, κερδίζοντας αρχικά την εμπιστοσύνη του Ραζβάν Λουτσέσκου και εν συνεχεία του συμπατριώτη του Ράσταβατς, βυθίζοντας στην... απελπισία τους ανταγωνιστές του για τη θέση. Τι είναι εκείνο που κάνει τον 30χρονο γκολκίπερ τόσο ξεχωριστό; Και πώς κατάφερε η ακριτική ομάδα να τον εντοπίσει και να συνεχίσει τη δική της παράδοση να... μοιράζει τερματοφύλακες στη Super League;

Το... μποστάνι των «μεγάλων»!
Γκσπούρνινγκ ή Πιζανόφσκι. Ή μήπως Μπούτσεκ, Μάλαρτζ και Λοντίγκιν. Όλοι αναδείχθηκαν από την Ξάνθη, όμως οι δύο πρώτοι έφυγαν ως ελεύθεροι και από τους υπόλοιπους η ακριτική ομάδα είχε κέρδος. Για όλους ήταν ενήμερος ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς φτάνοντας στην Ελλάδα πριν τρία χρόνια. «Ξέρω ότι η ομάδα είχε καλούς τερματοφύλακες. Γνωρίζω τον Λοντίγκιν, τον Γκσπούρνινγκ όπως επίσης έμαθα ψάχνοντας και για τον τελικό κυπέλλου πρόπερσι και για τα 28 διαδοχικά χρόνια στην Super League και τις ευρωπαϊκές της εξόδους», δήλωνε στην πρώτη του συνέντευξη ως παίκτης της Ξάνθης.

Η πρώτη επαφή με τον Ζίβκο έγινε από τον Γιάννη Παπαδημητρίου και λογικά σε εκείνον πρέπει να πιστωθεί η μεταγραφή. Ο άλλοτε μέσος της Ξάνθης έπεισε τον Σέρβο να αφήσει για πρώτη φορά την πατρίδα του στα 27 του χρόνια και να επιχειρήσει να μείνει μακριά από την φρέσκια οικογένειά του. Το τηλεφωνικό πρεσάρισμα έπιασε τόπο και στις 11 Ιουνίου, όταν και ανακοινώθηκε η απόκτησή του για ένα χρόνο. Ο Ζίβκο, όπως τον φωνάζουν φίλοι και συμπαίκτες, δεν περίμενε την έναρξη της προετοιμασίας για να γνωρίσει το καινούριο του περιβάλλον.

Ήρθε στην Ξάνθη δέκα μέρες πριν, ώστε να εγκλιματιστεί ευκολότερα και να διαπιστώσει αν όσα του είχε μεταφέρει ο Μάρκο Μαρκόφσκι ήταν αληθινά. «Όλοι είναι πολύ φιλόξενοι, θετικά άτομα και φιλικοί. Ένιωσα να με αποδέχονται άμεσα και ήδη έχω μάθει κάποιες βασικές λέξεις», είπε και ταυτόχρονα έδεσε με τον Τζόρτζε Λάζιτς που έκανε το ίδιο δρομολόγιο (σ.σ. Βελιγράδι-Ξάνθη) εκείνο το καλοκαίρι. Με τον 34χρονο Σέρβο κάνουν... οικογενειακή παρέα, αλλά όταν ο Ζίβκοβιτς χρειαζόταν λίγη ανανέωση συνήθιζε να παίρνει τους μικρούς της ομάδας (Σταθάκη, Κώστα, Σβάρνα και Δεμένικο) και παίζουν μπόουλινγκ, μπιλιάρδο και play station!

Όλοι τους είναι της γενιάς 1996-97 και ήταν οι πρώτοι που καλωσόρισαν τον Ζίβκο στην πόλη, όταν έφτασε το καλοκαίρι. Οι δύο από τους τέσσερις είναι στη σκιά του (σ.σ. ο Δεμένικος έφυγε το προηγούμενο καλοκαίρι). Ο τρίτος και ο τέταρτος τερματοφύλακας, που συνηθέστατα είναι μια απλή αναφορά στο ρόστερ. Όπως ήταν κάποτε και ο Ζίβκο στην πατρίδα του...

It's black, it's white...
Η επιλογή του Μάικλ Τζάκσον για το soundtrack της δωδεκαετίας που πέρασε στην Παρτιζάν μπορεί να μην τον ικανοποιεί, αλλά είναι ακριβής. Γιατί όλα έμοιαζαν να είναι στο μαύρο ή στο άσπρο. Το γκρι, χρώμα που παρά τις προσπάθειες των... αποχρώσεών του, δηλώνει ουδετερότητα, δεν ταίριαξε στην καριέρα του. Ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς έκανε ντεμπούτο με την αγαπημένη του Παρτιζάν σε ηλικία 18 ετών. 8 Δεκεμβρίου του 2007 χρειάστηκε να μπει ως αλλαγή και πήρε την κρυάδα για 45 λεπτά.

Το μέλλον του ήταν μακριά από το όνειρό του. Επιθυμία και επιλογή του ήταν να παίζει. «Πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος. Η θέση μας είναι τέτοια, που κάθε λάθος είναι προφανές και δε θέλω να το ρισκάρω. Αν ήθελα, θα έμενα στην Παρτιζάν», εξηγούσε στο σερβικό Τύπο για τις μεταγραφές – ως δανεικός πάντα – στην Μέταλατς από το 2008 ως το 2010 και ξανά το 2011-12, όπως και στην Τελεόπτικ το πρώτο μισό του 2012. Τα διαλείμματα στο Βελιγράδι, είχαν μια συμμετοχή το 2010, μία συμμετοχή στο φινάλε της σεζόν του 2013, πέντε κουτσές συμμετοχές το 2013-14 και... ευτυχισμένο το 2015!

Το μαύρο έγινε άσπρο και ξαφνικά ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς ήταν το θέμα των ημερών στη Σερβία. Ξεκινάει να παίζει τον Φεβρουάριο, λόγω τραυματισμού του Μίλαν Λούκας, και όταν η σεζόν θα τελειώσει θα είναι βασικός, αναντικατάστατος και μέλος της Εθνικής Σερβίας! «Όποιος δεν πιστεύει στον εαυτό του, δεν πρέπει να παίζει ποδόσφαιρο. Είχα την ίδια ψυχολογία όταν ήμουν στην κερκίδα με τώρα που είμαι βασικός. Όλα ήταν μαγικά φέτος. Πήρα συμμετοχές, είχα διάρκεια που είναι το σημαντικότερο για έναν τερματοφύλακα, επεκτάθηκε το συμβόλαιό μου, κατέκτησα τον τίτλο και κλήθηκα στην Εθνική. Τι άλλο να ζητήσω;».

Πρόσεχε τι (δεν) εύχεσαι, γιατί μπορεί να πραγματοποιηθεί! Κι αυτό που δεν ευχήθηκε ο 27χρονος γκολκίπερ το βρήκε μπροστά του. Το όνειρό του θα κρατούσε μερικούς ακόμα μήνες. Βασικός στα προκριματικά του Champions League, βασικός στα περισσότερα ματς του Europa League, βασικός στο πρωτάθλημα και μετά... μαύρο! Από τον Νοέμβριο και μετά, ο Ζίβκοβιτς θα χάσει τη θέση του, θα παίξει μόλις σε ένα ματς ως το τέλος της χρονιάς και θα καταλάβει ότι πρέπει να βάλει νερό στο κρασί του και κάνα άλλο χρώμα στη ζωή του!

Ο Κράλι, η Έλενα και το συμβόλαιο!
Όταν ήταν μικρός, το άσπρο και το μαύρο δεν ήταν η μοναδική του ακολουθία... Εκείνο που τον εξίταρε περισσότερο ήταν το μπλε, το κόκκινο και το άσπρο. Ένα παιδί που μεγάλωσε στο Ούζιτσε (μια πόλη που χτυπήθηκε τόσο από τον πόλεμο, όσο και από τον βομβαρδισμό του 1999) στη διάρκεια του εμφυλίου της Γιουγκοσλαβίας και είδε περήφανος να φτιάχνονται αναμνήσεις στο Μουντιάλ του 1998. Μέχρι τότε οι επιλογές του είχαν ποικιλία.

«Ο πατέρας μου δεν ήθελε να παίξω ποδόσφαιρο. Ξεκίνησα παίζοντας μπάσκετ και πάντα είχα στο μυαλό μου ότι η μόρφωση είναι το σπουδαιότερο πράγμα», θυμάται ο Ζίβκο που έχει τελειώσει νοσηλευτική και που δεν είχε αποφασίσει ότι θα γίνει επαγγελματίας, μέχρι που είδε το είδωλό του να παίζει. «Έπαιζα στην επίθεση πιο μικρός, γιατί βαριόμουν να τρέχω. Ήμουν και ο ψηλότερος απ' όλα τα παιδιά, οπότε δεν ήταν δύσκολο να με πετύχουν. Μετά, είδα τον Ίβιτσα Κράλι. Ήθελα με κάθε τρόπο να γίνω σαν εκείνον. Ήταν ο βασιλιάς του παρελθόντος μου. Δε λογάριαζα τίποτα για να το καταφέρω, ακόμα και να φύγω 14 χρονών από το σπίτι μου».

Η επαφή με την Παρτιζάν έγινε μέσω του Ράντισα Βουκαΐλοβιτς και του πρώην παίκτη της ΑΕΚ, Νέναντ Μπιέκοβιτς. «Είχα πολλή τύχη για να τα καταφέρω. Με είδε η Παρτιζάν σε ένα τουρνουά και με πήρε στις ακαδημίες της. Ήταν δύσκολα στην αρχή. Μόλις 14 χρονών μακριά από το σπίτι μου... Έμενα με τον Νέναντ Αντάμοβιτς και την οικογένειά του. Ήταν το στήριγμά μου όλο το πρώτο διάστημα».

Σύντομα, ο Ζίβκοβιτς θα έβρισκε και το σπουδαιότερο στήριγμα της ζωής του. Με την Έλενα Ντόκιτς (σ.σ. συνωνυμία με τη γνωστή τενίστρια) γνωρίζονταν χρόνια από την κοινή τους γενέτειρα, ήταν φίλοι, πριν προκύψει η ερωτική τους ιστορία. Παντρεύτηκαν μετά από 33 μήνες σχέσης και τον Αύγουστο του 2016 ήρθε στον κόσμο ο γιος τους. Σύντομα, όλοι τους θα καταλάβαιναν ότι η Ελλάδα είναι ο τόπος για να ζήσουν. Οι εμφανίσεις του Ζίβκο στην πρώτη του σεζόν κέντρισαν το ενδιαφέρον των «μεγάλων» και κυρίως του ΠΑΟΚ. Τότε, η Ξάνθη κινήθηκε γρήγορα. Επέκτεινε το συμβόλαιό του τον Φεβρουάριο του 2017 και οι σειρήνες δεν ολοκλήρωσαν ποτέ το τραγούδι τους.

Δύο χρόνια μετά άρχισαν ξανά να τον καλούν... Και αυτή τη φορά έπιασε τόπο. Ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς αφήνει την Ξάνθη για τον ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ ενισχύει τον ανταγωνισμό του στη θέση του τερματοφύλακα και όσο για την ακριτική ομάδα; Το μοναστήρι να 'ναι καλά...

Διαβάστε ακόμη...