Αντρέ και Βάσω στο σενάριο της ζωής τους!

Κατ. Πάμε πάλι. Γιατί η ζωή ξεπερνά καμιά φορά το πιο ευρηματικό σενάριο. Η Βάσω Βεργίδου - Βιεϊρίνια κλείνει την τηλεόραση και παρουσιάζει μέσω του SDNA το δικό τους σενάριο βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.

Λένε πως πίσω από έναν πετυχημένο άνδρα κρύβεται μια δυναμική γυναίκα. Κατ. Η αρμονία στο σύμπαν ορίζεται ως ισορροπία. Και η δική τους σχέση βασίζεται πάνω σε αυτήν. Αντρέ και Βάσω πορεύονται δίπλα δίπλα κάτι παραπάνω από δέκα χρόνια, έχοντας ξεκάθαρους ρόλους.

Εκείνος είναι ο αρχηγός του ΠΑΟΚ, ο ηγέτης που θα ήθελε κάθε ομάδα στο τιμόνι της, ο άνθρωπος που δέχθηκε «επίθεση» αγάπης υπεράνω χρωμάτων και ομάδων και ας της έλεγε γεμάτος έκπληξη: «Ξέρω ότι μ΄αγαπούν αλλά δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό...».

Εκείνη είναι ο «βράχος» της οικογένειας. Κι ας αρνείται να αποδεχθεί πως ο επίλογος της σεζόν του αρχηγού γράφτηκε με έναν δύσκολο και σοβαρό τραυματισμό. Κάθε μήνυμα αγάπης και στήριξης ακόμη και σήμερα της φέρνει δάκρυα στα μάτια. Κατ. «Στα εύκολα και στα δύσκολα είμαστε μαζί. Έτσι είναι η ζωή, άσπρο ή μαύρο, γκρίζο δεν παίζει πουθενά», εκμυστηρεύεται με απόλυτη ειλικρίνεια στο SDNA.

Το σενάριο της ζωής τους πήγαινε κατά γράμμα. Ο πρωταγωνιστής γεννήθηκε στην Πορτογαλία αλλά ήταν της μοίρας του γραφτό να ρίξει άγκυρα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη. Να πηγαίνεις εκεί όπου σ΄αγαπάνε του είπαν και ο Βιεϊρίνια επέστρεψε εκεί όπου κυριολεκτικά τον λατρεύουν. Όχι πως δεν τον αγάπησαν στη Γερμανία, ίσα ίσα, αλλά ήταν και αυτή η υπόσχεση που είχε δώσει στον εαυτό του. Να γυρίσει και να «σηκώσει» πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ. Και αν ένας άνθρωπος ξέρει καλά πώς ό,τι λέει, το κάνει, είναι η Βάσω. Της το έλεγε καθημερινά. Δεν της φάνηκε ποτέ παράλογο, ούτε καν όταν ειπώθηκε για πρώτη φορά... Ήξερε πως ο λόγος του ήταν δέσμευση.

Ώρες ώρες σκέφτομαι και εγώ, μήπως αυτό το παιδί δεν έχει γεννηθεί στην Πορτογαλία αλλά εκεί γύρω γύρω στην Τούμπα...
«Ώρες ώρες σκέφτομαι και εγώ, μήπως αυτό το παιδί δεν έχει γεννηθεί στην Πορτογαλία και έχει γεννηθεί εκεί γύρω γύρω στην Τούμπα; Δεν ξέρω, πολλές φορές όταν μιλάμε στο σπίτι, λέμε εμείς οι Έλληνες, εδώ στην Ελλάδα... Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως ο,τι λέει, το κάνει. Έξι χρόνια περίπου στη Γερμανία μου έλεγε, θα γυρίσω στον ΠΑΟΚ για να πάρω το πρωτάθλημα. Γύρισε, αγωνίστηκε, πάλεψε. Το΄πε και το΄κανε. Μέσα σε δύο χρόνια πήρε Κύπελλο και τώρα παίρνει και το πρωτάθλημα. Τι άλλο να σκεφτώ γι΄αυτόν; Πόσο πείσμα μπορεί να έχει, πόσο δυνατός άνθρωπος πρέπει να είναι...».

Κάθε Σαββατοκύριακο, το σενάριο επαναλαμβανόταν απλά δεν είχε πάντα την ίδια πλοκή. Άλλοτε μιλούσαν για τα εξαιρετικής ομορφιάς γκολ του, άλλοτε για τη σφραγίδα που έβαζε με την ηγετική του εμφάνιση, άλλοτε για το ήθος και το ύφος του που «κοσμούν» τα ελληνικά γήπεδα. Σε κάθε συζήτηση ο παρονομαστής ήταν ίδιος. «Έτσι είναι ο Αντρέ. Τα παίρνει όλα πάνω του. Τόσο μαχητικός, τόσο αποφασιστικός και στο κλείσιμο της χρονιάς, η "μάχη" που έδωσε είχε αυτό το τίμημα». Όσο για το αν έγινε... θυσία για το μεγάλο όνειρο; «Εγώ σαν γυναίκα του μπορώ να το πω. Ο ίδιος δεν θα το πει ποτέ...».

Η προηγούμενη ημέρα πριν την αναμέτρηση με τη Λάρισα δεν προμήνυε τίποτα το ανησυχητικό. Ο Αντελίνο Βιεϊρίνια, όπως κάνει κάθε φορά, έσπευσε να χαιρετήσει τις δύο γυναίκες της ζωής του. Τη Βάσω και την μικρή του κόρη, Κριστίνα. Κάθε φορά, η πόρτα έκλεινε αποφασιστικά. «Το΄χουμε, πάμε δυνατά». Και κάθε φορά, γυρνούσε με το χαμόγελο της ικανοποίησης, πως τήρησε την υπόσχεσή του. Αυτήν την φορά, ένιωθε πως ήταν μια... ανάσα μακριά από το όνειρο. Το δικό του όνειρο.

Φεύγω. Αυτό είναι το πιο σημαντικό παιχνίδι της καριέρας μου...
Όπως αναφέρει η σύζυγός του: «Όταν άνοιξε την πόρτα για να φύγει, γύρισε να μας χαιρετήσει και μας είπε: Κορίτσια, φεύγω. Αυτό είναι το πιο σημαντικό παιχνίδι της καριέρας μου. Πήγε, αγωνίστηκε και γύρισε με έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό. Ο Αντρέ όμως είναι παλικάρι και θα το ξεπεράσει. Σε 188 ημέρες θα είναι πίσω. Το 88 ήταν το νούμερο που πήρε όταν επέστρεψε στον ΠΑΟΚ. Να το θυμάσαι...».

Το ρολόι σημάδευε το 34ο λεπτό της αναμέτρησης. Το βλέμμα του Βιεϊρίνια, την «παγώνει». Αυτό το βλέμμα, η Βάσω το έχει ξαναζήσει. Τραγική ειρωνεία; Ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός της καριέρας του, τον σημάδεψε στις 24 Σεπτεμβρίου και πάλι στο 34΄ της αναμέτρησης με την Βόλφσμπουργκ: «Ήμουν σίγουρη πως είχε κάτι σοβαρό. Όσο καλά τον ξέρω εγώ, δεν τον ξέρει κανείς. Μόλις είδα το πρόσωπό του, κατάλαβα πως δεν είναι καλά τα νέα... Και δεν ήταν. Γύρισε αισιόδοξος για να μην φέρει στεναχώρια μέσα στο σπίτι. Μέσα στο δικό του πόνο, σκεφτόταν εμάς... Εγώ όμως ήμουν σίγουρη ότι ο Αντρέ είχε κάτι σοβαρό... 100% σίγουρη. Σκέφτομαι ότι ζω ένα déjà vu».

Η έντονη συγκίνηση του Αντρέ και η συγκλονιστική επόμενη ημέρα
Όσο κι αν έκανε προσπάθεια να το αφήσει άμεσα πίσω του, ήταν μόλις η δεύτερη φορά που η Βάσω τον έβλεπε τόσο έντονα φορτισμένο. «Δύο φορές έχει συγκινηθεί πολύ. Η μία ήταν όταν έφυγε από τον ΠΑΟΚ και η δεύτερη μετά τον τραυματισμό του. Όλα στη ζωής μας... ΠΑΟΚ».

Η ίδια θυμάται την συγκλονιστική επόμενη ημέρα. Την Δευτέρα που τους βρήκε στον Άγιο Λουκά. Είναι το σημείο που θα έκλεινε την τηλεόραση, αρνούμενη να αποδεχθεί πως κάποιος θα μπορούσε να δώσει μια τέτοια συνέχεια στο σενάριο τους: «Δεν περνούσαν οι ώρες για να πάμε στην κλινική και στην ουσία να επιβεβαιώσουμε τα κακά μαντάτα. Δεν θα την ξεχάσω αυτήν την ημέρα. Πήγαμε στην κλινική και εκεί υπήρχε κόσμος που είχε τα δικά του προβλήματα... Και τους βλέπω να χτυπάνε τον Αντρέ στην πλάτη και να του φωνάζουν "περαστικά, σιδερένιος". Από τους ασθενείς, τους γιατρούς, τους σεκιούριτι.

Απλός κόσμος να του λέει γύρνα πίσω ακόμη πιο δυνατός. Άκουσα πάρα πολλές φορές την ατάκα μακάρι να το παθαίναμε εμείς. Δεν το λες αυτό! Δεν περιμέναμε να τραυματιστεί ο Αντρέ για να δούμε πόσο τον αγαπούν, το ξέραμε από πριν αλλά τόσα μηνύματα και από παιδιά 10-12 χρονών, τόσα τηλεφωνήματα, άνθρωποι να μας ρωτούν αν θέλουμε βοήθεια... Είναι συγκλονιστικό. Κάθε φορά που διάβαζα ένα μήνυμα, έκλαιγα. Ο ίδιος έλεγε δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό... Ξέρει πόσο τον αγαπούν αλλά είναι τόσο ταπεινός που δεν θα το δείξει ποτέ...».

Κάθε μήνυμα, ξεχωριστό. Κάθε μήνυμα γεμάτο αγάπη. Εκείνα που τους «γέμισαν» και τους... εγκλώβισαν όμως ήταν από τους ανθρώπους που είχαν σταθεί στο πλευρό τους. Και στη δική τους δύσκολη στιγμή, έσπευσαν στο πλευρό του αρχηγού...

Το ονειρευόμουν αλλιώς... αλλά θα είναι πρωταγωνιστής και στην πιο ιστορική στιγμή του ΠΑΟΚ

Η επόμενη ημέρα τον βρίσκει νοκ άουτ αλλά μισό λεπτό, στης ζωής του το παιχνίδι παραμένει ο πρωταγωνιστής. Και η σεζόν του ΠΑΟΚ είχε από την αρχή μέχρι το τέλος εκείνον σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Την Κυριακή θα είναι εκεί, έτοιμος να υλοποιήσει την υπόσχεση που έδωσε στον εαυτό του. «Σκλήρυνε στη Γερμανία, δαμάστηκε απόλυτα και έψαχνε να γυρίσει στον ΠΑΟΚ. Είχε κι άλλες προτάσεις, του είπα, κάνε ό,τι θέλεις εσύ. Εγώ και στην Αφρική θα είμαι μαζί σου. Ήθελε ΠΑΟΚ. Αυτήν την ημέρα την ονειρευόμουν διαφορετικά, κάθε Σαββατοκύριακο όμως μας έμαθε να είναι πρωταγωνιστής και έτσι και αυτήν την Κυριακή θα είναι πρωταγωνιστής».

Ξαναγράφουμε... «Διάβασα κάπου ότι έχουμε έναν καθαρό, γαλανό ουρανό και ο Αντρέ κάθεται πάνω σε ένα γκρι σύννεφο. Αυτήν την εικόνα κάνουμε. Παρ΄όλα αυτά είναι πάρα πάρα πολύ χαρούμενος γι΄αυτό που συμβαίνει στον ΠΑΟΚ και ανυπομονεί να σηκώσει το πρωτάθλημα. Ήταν το όνειρο του. Το πιστεύω ότι είναι το όνειρο του».

Εκείνος με το περιβραχιόνιο στο χέρι, σηκώνοντας ένα τρόπαιο στους ουρανούς της Τούμπας, συγχρονίζοντας μαζί του χιλιάδες καρδιές και εκείνη να τον παρακολουθεί από τα επίσημα της Τούμπας. Η δική της καρδούλα κι αν ξέρει τι προηγήθηκε... Ίσως η μοναδική φορά που ο αρχηγός είναι μπροστά και η αρχηγίνα πίσω στο σενάριο της «ασπρόμαυρης» ζωής τους με τίτλο: «Αντρέ, αυτό το τρόπαιο σου ανήκει».