Μην βιάζετε άλλο τη νοημοσύνη μας, μην σπέρνετε ανέμους...

Είμαι μια ανάσα από τα 50 μου χρόνια και ομολογώ ότι, αυτό που ζω τις τελευταίες μέρες στην Θεσσαλονίκη, δεν το έχω ξαναζήσει. Πολλές φορές στην καριέρα μου έγινα μάρτυρας απαράδεκτων καταστάσεων εις βάρος του ΠΑΟΚ. Πολλές φορές είδα με τα ίδια μου τα μάτια, να του στερούν τίτλους και επιτυχίες με τον πιο ωμό τρόπο.

Έγινα επίσης μάρτυρας και... αυτοκτονιών για τις οποίες δεν έφταιγε κανένας άλλος, πέρα από τον ίδιο τον ΠΑΟΚ. Όποιος ξέρει την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, γνωρίζει ότι σε περίπτωση που υπήρχε ισονομία, η εικόνα της τροπαιοθήκης της Τούμπας, θα ήταν εντελώς διαφορετική.

Δεν σκοπεύω να ασχοληθώ πολύ με το χθες. Αυτό που ενδιαφέρει είναι, τι συμβαίνει σήμερα και γιατί ένας ολόκληρος κόσμος, αισθάνεται «βιασμένος» (συγχωρέστε μου την έκφραση) σε σχέση με τον τρόπο που τον αντιμετωπίζουν. Δέχομαι δεκάδες τηλεφωνήματα καθημερινά. Με σταματά κόσμος στον δρόμο. Κάποιους τους ξέρω μα, τους περισσότερους δεν τους γνωρίζω. Άνθρωποι αγανακτισμένοι για όσα συμβαίνουν στην χώρα τις τελευταίες 15 μέρες.

Άνθρωποι της βιοπάλης, μαθητές, φοιτητές, γιατροί, δικηγόροι, καθηγητές, έχουν αφήσει τα προσωπικά τους προβλήματα στην άκρη. Ο τρόπος συμπεριφοράς απέναντι στον ΠΑΟΚ και τον Ιβάν Σαββίδη, είναι το κυρίαρχο θέμα. Σε κάθε γωνιά της Βόρειας Ελλάδας. Ο κόσμος αισθάνεται ότι αυτό που τόσα χρόνια περίμενε, αυτό που με τόσο κόπο και θυσίες έφτασε τόσο κοντά να κατακτήσει, θέλουν να του το κλέψουν. Ναι, να του το κλέψουν.

Ο Γκαρθία, ο Αρετόπουλος, η Σκολαρίκη, η εισαγγελέας που εγκάλεσε τον Σκουτέρη για την απόφαση του, ο Κομίνης, ο Ποντίκης, δημοσιογράφοι, εφημερίδες, τηλεοπτικοί σταθμοί, ο Αλαφούζος, ο Μελισσανίδης, ο Μαρινάκης, επιχειρηματίες, πολιτικοί, δημιουργούν την αίσθηση ότι έχουν συμμαχήσει σε μια συντονισμένη προσπάθεια να κλέψουν από τον ΠΑΟΚ τον τίτλο και παράλληλα να σταθούν εμπόδιο στις επενδύσεις του Ιβάν Σαββίδη στον Δικέφαλο αλλά και την χώρα.

Ποτέ μα ποτέ στο παρελθόν, δεν εισέπραξα τόσο μεγάλη αγανάκτηση. Ποτέ μα ποτέ, δεν είδα ανθρώπους τόσο αποφασισμένους να αποτελέσουν την ασπίδα μιας ομάδας και του ιδιοκτήτη της. Χωρίς κανένα συμφέρον. Η ολομέτωπη επίθεση κατά του ΠΑΟΚ και του προέδρου του, έχει κοινωνικές προεκτάσεις που προφανώς δεν της έχει αντιληφθεί το κράτος των Αθηνών.

Λυπάμαι που αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση αλλά, αυτό νιώθουν όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις το τελευταίο χρονικό διάστημα. Νιώθουν πολίτες β΄ κατηγορίας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Πολύ θα ήθελα σε τόσο δύσκολους καιρού και τα εθνικά θέματα σε έξαρση, να είναι διαφορετική η ατζέντα των θεμάτων μου. Να είναι διαφορετική η ατζέντα του ποδοσφαίρου.

Επί χρόνια στην Αθήνα, μιλούν για το κόμπλεξ της Θεσσαλονίκης. Με διάφορους χαρακτηρισμούς και πάντα τα ίδια επιχειρήματα (θα μείνω στον αθλητικό τομέα γιατί αν το γενικεύσω δεν θα έχει τελειωμό), προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι η οικονομική κατάσταση των ανθρώπων που διοίκησαν τον ΠΑΟΚ, δεν του επέτρεψε να συναγωνιστεί τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναικό και την ΑΕΚ.

Να δεχθώ ότι έχουν δίκιο αν και δεν είμαι θιασώτης της άποψης ότι τα λεφτά κάνουν τις ομάδες. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας σήμερα. Είναι λοιπόν γεγονός πως ο ΠΑΟΚ δεν είχε τα προηγούμενα χρόνια Βαρδινογιάννη, Γιαννακόπουλο, Κόκκαλη, Μαρινάκη, Μελισσανίδη, Βγενόπουλο, Πατέρα, Αγγελόπουλους και όσους τέλος πάντων, διοίκησαν τις ομάδες της Αθήνας. Ο Μπατατούδης για κάποια χρόνια προσπάθησε να κάνει την διαφορά αλλά δεν άντεξε οικονομικά με τα γνωστά αποτελέσματα.

Θεόσταλτος εμφανίστηκε ο Ιβάν Σαββίδης και τα άλλαξε όλα. Μετά από 6 χρόνια με πολλά λάθη, παραλείψεις, κακές αποφάσεις και μια τεράστια επένδυση, δημιούργησε μια ομάδα ικανή να διεκδικήσει και να κατακτήσει τον τίτλο. Αυτό δεν είναι το μόνο αμάρτημα του. Το ενδεχόμενο να επενδύσει σε τομείς της οικονομίας που εκμεταλλεύονταν μονοπωλιακά κάποια συμφέροντα και να καταστήσει την Βόρεια Ελλάδα σε δυνατό οικονομικό παράγοντα της χώρας, είναι το δεύτερο αμάρτημα του.

Πείτε ξεκάθαρα ότι δεν τον θέλετε στην Ελλάδα. Πείτε ότι δεν θέλετε τον ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα. Πείτε μας τι θέλετε τελικά. Σταματήστε να βιάζετε τη νοημοσύνη μας. Σταματήστε να διχάζετε τον κόσμο. Σταματήστε να σπέρνετε ανέμους...