Κωδικός «Προσήλωση...»

Μετά το Κύπελλο και τον Πανιώνιο, ο Ραζβάν Λουτσέσκου κι οι ποδοσφαιριστές του επανέρχονται στα του πρωταθλήματος με μια – ακόμη πιο – δύσκολη αποστολή, μακριά από την Τούμπα, αυτήν τη φορά στην Τρίπολη. Μια παραδοσιακά «αφιλόξενη» έδρα για τον «Δικέφαλο», που όμως έχει βρει τους τρόπους στις πλέον πρόσφατες επισκέψεις τους να αποδρά με επιτυχία. Μπορεί ο βαθμός δυσκολίας σε σύγκριση με αυτές τις φορές να είναι ακόμη πιο δύσκολος, δεδομένου ότι ο Σάββας Παντελίδης, από τη μέρα που ανέλαβε έχει δομήσει ένα άρτιο και συμπαγές σύνολο, που έχει καταφέρει καίρια πλήγματα στις ομάδες που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας όταν τις υποδέχτηκε, ενώ και η βαθμολογική της θέση μαρτυρά τη δυναμική της.

Από την άλλη όμως, ο ΠΑΟΚ είναι ο πρωτοπόρος του πρωταθλήματος με δέκα έξι διαδοχικές νίκες σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο κι έχει εμπράκτως αποδείξει τί μπορεί να κάνει. Παρόλα όσα συμβαίνουν, απέδειξε πως μπορεί να παραμείνει συγκεντρωμένος κι αντίστοιχα αποφασισμένος να πετύχει το στόχο του, διοχετεύοντας όλα του τα συναισθήματα σ' αυτό που κάνει. Η βασική διαφορά του Πρωταθλήματος με το Κύπελλο είναι η ... διάρκεια. Ο αγωνιστικός μαραθώνιος σε σταθερά τακτά χρονικά διαστήματα που οδηγεί στον πολυπόθητο στόχο. Αυτό άλλωστε μοιάζει να είναι και το μεγάλο κίνητρο όλων. Αυτό που έχει διαχειριστεί η τεχνική ηγεσία με τρόπο τέτοιο ώστε να ξεπεραστούν οι τόσες και διόλου ευκαταφρόνητες δυσκολίες που συνάντησε – σχεδόν – από το ξεκίνημα της σεζόν κι όσο δείχνει ικανή και άξια να τον επιδιώξει μέχρι τέλους, τόσο περισσότερες εμφανίζονται, καθώς η προοπτική της κατάκτησης του πρωταθλήματος δημιουργεί φθόνο, μίση και πάθη.

Κάτι που πιθανόν παλαιότερα να επηρέαζε ή να αποθάρρυνε, εντούτοις στην προκειμένη περίπτωση δείχνει να ... εξιτάρει ακόμη περισσότερο την τεχνική ηγεσία και τους ποδοσφαιριστές. Η φιλοσοφία που διέπει την ομάδα, με την προσέγγιση του κάθε αγώνα ξεχωριστά, με τις βασικές λειτουργίες της ως σταθερές και απλή γνώση μεν αλλά όχι ολική προσαργμογή στα του εκάστοτε αντιπάλου, κάνουν ως τώρα τη διαφορά, προσφέροντας ουσιαστικές «ποδοσφαιρικές» παραστάσεις που αναγνωρίζονται και από πρόσωπα, εκτός της ... οικογενείας του «Δικεφάλου». Ο ΠΑΟΚ έχει κληθεί κι έχει αντιμετωπίσει διάφορες καταστάσεις ως τώρα. Χρειάστηκε ένα σημαντικό χρονικό διάστημα μετάβασης από αυτό που ήταν σ' αυτό που έχει γίνει, απαραίτητη διαδικασία εξέλιξης.

Εδωσε μάχες στην έδρα του δίχως κόσμο, για έξι αγώνες και τα κατάφερε. Δυσκολευόταν να βρει θετικό αποτέλεσμα μακριά από το «σπίτι» του και μόλις το πέτυχε για πρώτη φορά, ανάλογα πορεύεται. Αντιμετώπιζε επιθετική δυστοκία ενώ παρήγαγε πληθώρα φάσεων, με τη συμμετοχή ποδοσφαιριστών κι από τις άλλες γραμμές - πλην της επιθετικής – το ξεπέρασε. Ζορίζονταν στη διάσπαση «κλειστών» αμυνών, έβγαλε αυτοματισμούς και το κατάφερε κι αυτό ... Αργά αλλά σταθερά μπόλιασε το παιχνίδι του με την αξιοποίηση των στημένων φάσεων, παρουσίασε και συνεχίζει να παρουσιάζει κομπίνες σε τέτοιες συνθήκες. Βελτιοποίησε σημαντικότατα την ταχύτατη μετάβαση από τη μια περιοχή στην άλλη (σ.σ. transition για τους ... αγγλομαθείς). Εβγαλε ρόλους και πρωτοβουλίες μέσα από τις προσωπικότητες των ποδοσφαιριστών του ... Ολα αυτά συνιστούν – με μια λέξη – εξέλιξη ... Κι η προσήλωση σ' αυτήν και το μεγάλο στόχο τον έχουν φέρει ως εδώ κι ανεξαρτήτως τί θα συμβεί από εδώ και στο εξής, το μόνο σίγουρο είναι πως θα τον πάνε ... παραπέρα ... Καλή συνέχεια και καλή δύναμη ....