Ένας διαφορετικός Πρίγιοβιτς

Ο Σέρβος φορ μίλησε για την επιλογή της Εθνικής ομάδας, το... βέτο της συζύγου του και φυσικά για την γνωριμία τους. Μεταξύ άλλων θυμήθηκε πως έσπασε το χέρι του και πως παραστράτησε σε νεαρή ηλικία.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:

Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας σου;

Κέρδισα τέσσερα τρόπαια μέχρι τώρα στη καριέρα μου. Ένα νταμπλ με τη Λέγκια, το ελβετικό Κύπελλο με τη Σιόν και το Κύπελλο Ελλάδας με τον ΠΑΟΚ. Αξέχαστη θα μου μείνει η νίκη στο τελικό του Κυπέλλου Πολωνίας εναντίον της Λεχ Πόζναν. Υπήρχε μεγάλη πίεση, γιατί η Λέγκια γιόρταζε τα 100 χρόνια από την ίδρυση της. Υπήρχαν 60.000 άτομα στις κερκίδες. Οι οπαδοί προετοίμαζαν χορογραφία για τέσσερις εβδομάδες σε τρεις βάρδιες. Πέτυχα το νικηφόρο γκολ στη νίκη μας με 1-0 και έσπασα το χέρι μου στο 90ο λεπτό.

Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το γκολ που οδήγησε την Σερβία στο Παγκόσμιο Κύπελλο, σωστά;

Ενώ γλίστρησα στα γόνατά, ένιωσα τις δονήσεις στα αυτιά μου. Όταν οι συμπαίκτες μου με αγκάλιασαν, δεν είχα καταλάβει τι είχε γίνει. Μόλις είδα στο video ότι το στάδιο είχε πάρει «φωτιά» τότε κατάλαβα. Ήταν φανταστικό συναίσθημα.

Η Μαρίνα δεν ζήλεψε όταν μετά τον πανηγυρισμό σου έγινες «sex symbol» στην Σερβία;

Δεν με πειράζει. Η Μαρίνα καταλαβαίνει ότι δεν της δίνω αιτία για ζήλια. Είναι η μόνη που με είδε χωρίς πουκάμισο και χωρίς παντελόνι...

Πως γνώρισες την γυναίκα σου;

Είμαι η ζωντανή απόδειξη ότι ο έρωτας με την πρώτη ματιά δεν υπάρχει μόνο στα βιβλία. Αρχικά είχαμε την απόσταση. Εγώ ήμουν στην Ελβετία, η Μαρίνα στη Σερβία, όμως την έπεισα να έρθει στην Ελβετία. Για να μετακομίσει όμως μαζί μου μου έθεσε ως όρο να αγωνιστώ για την Σερβία.

Όντως αγωνίστηκα στις μικρές Εθνικές που με κάλεσαν ο Κρμότιτς και ο Στανόγεβιτς, όμως μετά την μεταγραφή μου στην Ντέρμπι Κάουντι, έχασα την επαφή μου με τους ανθρώπους της Σερβικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Δεν δεχόμουν κλήση για δύο χρόνια και έτσι μετά από πρόταση του προέδρου της Σιόν, αγωνίστηκα για την Ελβετία.

Του εξήγησα τι σημαίνει η Σερβία για εμένα, αλλά επέμενε πως η Σιόν πρέπει να έχει έναν διεθνή στην Ελβετία, έτσι με τα επιχειρήματα του με έπεισε. Ευτυχώς η επιθυμία της Μαρίνας έγινε πραγματικότητα και τώρα παίζω για την Εθνική Σερβίας. Η γυναίκα μου είναι η καλύτερη φίλη μου.

Η ζωή είναι το καλύτερο σχολείο. Και ως τέτοια, μας βάζει σε μεγάλους πειρασμούς, εσύ το γνωρίζεις αυτό...

Στην Αγγλία, πήρα τον κακό δρόμο και άρχισα να στοιχηματίζω. Ήμουν νέος, 18 ετών, τελείωνε η προπόνηση και όλοι οι παλιοί παίκτες πήγαιναν σπίτι τους. Δεν είχα κανέναν να βγω να διασκεδάσω. Τότε μια ανόητη σκέψη ήρθε στο μυαλό. Ευτυχώς, δεν έβγαζα πολλά χρήματα εκείνη την εποχή, οπότε δεν είχα τίποτα να πληρώσω. Πήρα ένα μάθημα και σκέφτομαι τι θα κάνω μετά το ποδόσφαιρο. Έχουμε μια οικογενειακή επιχείρηση που δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό. Θα είναι έτοιμη και θα αναπτυχθεί όταν σταματήσω το ποδόσφαιρο.

Πως σου φάνηκε η κλήρωση του Mundial με Βραζιλία, Ελβετία και Κόστα Ρίκα;

Δεν είναι άκρως επικίνδυνοι αντίπαλοι. Είμαι πολύ φιλόδοξος και πάντα θέλω να κερδίζω. Έτσι θα είναι και στη Ρωσία. Αν με ρωτάς, το σκορ θα είναι 3-0 σε κάθε παιχνίδι για εμάς. Λυπάμαι για την Ελβετία, αλλά θα είναι στη φάση των νοκ-άουτ με σκορ 9-0.

Θα ήθελες να κλείσεις στην Σερβία την καριέρα σου;

Θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου στην Σερβία. Αλλά όχι για τον Ερυθρό Αστέρα ή την Παρτιζάν αλλά για την FAP Priboj (σ.σ. γενέτειρα των γονιών του).

Πως προέκυψε το παρατσούκλι «Ζλάταν»;

Αυτό προέκυψε στην Σουηδία, όταν αγωνιζόμουν στη Τζουργκάρντεν. Σε ένα ματς απέναντι στην Νόρκεπινγκ που πέτυχα ένα ωραίο γκολ. Την επόμενη ημέρα έδωσα συνέντευξη στην "Aftonbaldet" και αυτή κυκλοφόρησε με τον τίτλο "Ο Νέος Ζλάταν". Μπερδεύτηκαν όταν τους είπα ότι στην Πάρμα με σύγκριναν μαζί του. Δεν είμαι «φαν» του Ιμπραΐμοβιτς. Άφησα έτσι τα μαλλιά μου γιατί το ήθελε η γυναίκα μου και όχι για να μοιάσω στον Ιμπραΐμοβιτς.